محمد درویش، فعال محیطزیست: گیلان کمترین برهنگی خاک در بین ۳۱ استان کشور و همچنین بیشترین سطح مرتعی کشاورزی به نسبت مساحت استان دارد. در چنین استانی بهنظر نمیرسد جایی برای فعالیت معدنی وجود داشته باشد و جای نگرانی خیلی خیلی شدید وجود دارد. اول از همه ما باید بدانیم موقعیت و جانمایی این محوطههای معدنی دقیقا کجاست.
اگر در قلمرو رویشگاه هیرکانی باشد این تصمیم فاجعه مطلق است. منطقه هیرکانی منطقهای است که پس از تلاشهای زیاد ما بالاخره بخشی از این رویشگاه به تازگی ثبت جهانی یونسکو شده و بزرگترین عامل تولید آب، اکسیژن و توان زیست در گیلان است که اگر بخواهیم این منطقه را قربانی فعالیت معدنی کنیم در بهترین و خوشبینانهترین حالت یک بدسلیقگی بزرگ اتفاق افتاده که جبرانناپذیر خواهد بود اما اگر این منطقه معدنی در رویشگاه جنگلی نیز نباشد و در پایین دست یا بالادست آن قرار گرفته باشد؛ جادهها و همچنین اخلالی که در نظام آب شناختی این حوزه ایجاد میشود میتواند بهشدت منابع و رویشگاههای جنگلی و مرتعی را متاثر کند.
اداره محیطزیست و منابع طبیعی گیلان هنوز نسبت به این خبر موضعگیری نکردهاند که بهتر است سریعتر این اقدام انجام شود. کادر جنگلی زخمی شده است و بهتر است طرح پیش برود.
براساس اصل 50 قانون اساسی که حفظ محیطزیست وظیفهای عمومی است مردم همان منطقه میتوانند طرح شکایت کنند و با کمک یک وکیل پیگیر حقوق خود شوند. همچنین NGOهای ثبت شده نیز میتوانند به این موضوع وارد شده و طرح شکایت کنند. دادستان نیز موظف است تا پایان بررسی شکایت، دستور توقف عملیات را صادر کند.
فاجعه معدنکاوی در جنگل هریکانی
در همینه زمینه :