درخشش ‌همشهری‌ با «خبرسازان»

گروه فرهنگ

در آخرین روز از سی وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب، از 3 کتاب جدید انتشارات همشهری رونمایی شد. خبرسازان، هوش مصنوعی و آینده روزنامه‌نگاری نوشته «فرانچسکو مارکفی» و ترجمه علی شاکر همچنین کتاب «رسانه‌های اجتماعی، حقیقت و خودمراقبتی» نوشته «دیانا استیپینکا» و ترجمه فاطمه پیرهادی و کتاب «واقعیت سازمانی» نوشته مشترک علی‌اکبر فرهنگی و هومن قابچی کتاب‌هایی بودند که طی نشستی در سالن گوشه نقد نمایشگاه کتاب رونمایی شدند.

شکل‌گیری «واقعیت سازمانی»
علی‌اکبر فرهنگی یکی از چهره‌های ماندگار حوزه مدیریت در مراسم رونمایی جدیدترین اثر خود گفت: «اساس این کتاب در دانشگاه اوهایو ریخته شد. دکتری اول من دکتری مدیریت بود و رساله اولم «دانشگاه‌های جدید در مقایسه با حوزه‌های علمیه» بود که 4سال قبل از انقلاب شروع شد. این رساله اولم بود که با زحمت زیاد و مرارت فراوان آمارها و اطلاعات را جمع‌آوری کردم. آن زمان خیلی همکاری نمی‌شد.» وی در ادامه توضیح داد:«دکتری ارتباطات من 6سال بعد از دکتری مدیریت گرفته شد. اشتیاق بسیار زیادی در این دوره داشتم و اینها زمینه‌ای شد برای ارائه رساله دوم من. چون در رساله دوم بود که استادان با تشویق فراوان نظر داشتند که هر چه دلت می‌خواهد بنویس؛ حتی کتاب و کتاب واقعیت سازمانی بر همین اساس نوشته شد.» فرهنگی همچنین اضافه کرد: «با تجربه پیشین در جمع‌آوری اطلاعات که با زحمت فراوان همراه بود، بهترین کار را مطالعه کتاب دیدم. بعد از آن که به ایران آمدم فرصتی نشد که کاری چاپ کنم. در دانشگاه تهران با هومن قابچی آشنا شدم. ایشان قبول کردند که کتاب من را ترجمه کنند. ترجمه بسیاری خوبی بود و ما با همکاری یکدیگر مجموعه اولیه را پایه قرار دادیم و براساس آن و تحولاتی که در ادبیات اتفاق افتاده بود، جست‌وجو کردیم و حاصل کار همین کتابی شد که در دست شماست. فکر می‌کنم کار بی‌نظیری در واقعیت سازمانی باشد و توجه‌ها را به سمت ادبیات واقعیت سازمانی معطوف می‌کند که بحث جدیدی است.»

انسان، محور واقعیت سازمانی
در ادامه این مراسم هومن قابچی درباره این کتاب توضیح داد: «کتاب در مباحث سازمانی زیاد است. کتاب‌هایی که به رفتار سازمانی و یا ساختار سازمانی اشاره می‌کند. انسان در سازمان به دنیا می‌آید و در سازمان نیز از دنیا می‌رود. از روزی که در بیمارستان هستیم تا زمانی که به قبر می‌رویم با سازمان سر و کار داریم؛ با وجود این درباره سازمان کار زیادی در ایران انجام نشده و بیشتر صحبت‌ها درباره ادبیات خارجی است. کتاب را ترجمه کردیم و متوجه شدیم که منابع قدیمی هستند؛ بنابراین باید منابع را به روز می‌کردیم تا ببینیم واقعیت سازمانی اکنون به چه صورت است.»
 قابچی با اشاره به الیناسیون بیان کرد: «خلاصه کتاب از خودبیگانگی انسان است یا همان الیناسیون. این از خودبیگانگی توسط کار در سازمان تشدید می‌شود. به جای کار مفید، شما را از واقعیت خودتان دور می‌کند. مهم‌ترین بحث این است که نیروی سازمان از خود بیگانه نشود و حس کند بودنش معنا دارد. اکثر کارهایی که امروزه انجام می‌شود کارهایی هستند که از تکرار نشأت می‌گیرند؛ مانند کسی که 20سال است بلیت می‌فروشد؛ مثل فیلم عصرجدید که یک نفر کارش فقط سفت‌کردن پیچ و مهره است.»
 وی با اشاره به اینکه واقعیت سازمانی انسان را محور هر سازمانی قرار می‌دهد، بیان کرد: اگر کار هدفمند باشد به حد و مرز شکوفایی می‌رسد و کار به معنی واقعی کار می‌شود.

ترول‌های اینترنتی
در ادامه این مراسم، فاطمه پیرهادی، مترجم کتاب «رسانه‌های اجتماعی، حقیقت و خودمراقبتی» بیان کرد: ما در عصر دیجیتال حضور داریم و چه بخواهیم و چه نخواهیم دیجیتال و رسانه‌ها جزء جدایی‌ناپذیر زندگی شده‌اند و اگر با نگاه درستی به رسانه‌های اجتماعی نگاه کنیم، وارد تله‌هایی می‌شویم که خودمان خبر نداریم. بحث حقیقت یکی از آن تله‌هاست که آیا حقیقت است یا ارائه‌کنندگان اصرار دارند که حقیقت باشد؟ اساس کتاب درباره حقیقت است و بحث مواجهه با حقیقت. این کتاب 5فصل دارد. در فصل اول به سوژه‌سازی پرداخته‌ایم با این موضوع که رسانه‌ها چطور یک سوژه را مطرح می‌کنند. در فصل دوم به اینفلوئنسرها پرداخته‌ایم که چه نقشی در زندگی ما ایفا می‌کنند.» وی همچنین توضیح داد: «فصل‌های بعدی درباره ترول‌ها یا اوباش اینترنتی است که کامنت‌گذاری می‌کنند و به‌دنبال این هستند که فضا را مسموم کنند و به خواسته‌های خودشان برسند. در بخش بعد نوبت به انقلابیون کیبوردی می‌رسد؛ کسانی که از زیر پتو، هشتگ می‌سازند و در جامعه واقعی انسان‌ها حضور ندارند. در فصل آخر نیز نویسنده به‌دنبال نتیجه‌گیری است که چطور می‌شود حقیقت را بازشناسایی کرد و از خود مراقبت کنیم.» در پایان نشست درباره کتاب «خبرسازان» صحبت شد. بحث هوش مصنوعی و کارهایی که می‌تواند در زندگی ما کند و این موضوع که چه گروه‌هایی با پیشرفت هوش مصنوعی بیکار می‌شوند.