جایگاهی رفیع در نظام اداره شهر

علی‌اصغر قائمی-عضو کمیسیون عمران، حمل‎ونقل و ترافیک شورای شهر تهران

از سال‌57 که انقلاب شد، دیدگاه امام(ره) این بود که حکومت توسط مردم اداره شود. تا زمانی که این دیدگاه به‌ منصه ظهور برسد، حدود 20سالی زمان برد؛ یعنی نخستین دوره شوراها حدود 20سال بعد از انقلاب محقق شد. اصل اینکه حداقل اداره سطوحی از حاکمیت مثل شهرها در اختیار مردم باشد، فلسفه این مسئله است و مبتنی بر دیدگاه‌های فقهی نظامی است که بر مبنای آن حکومت می‌کنیم.
قرار است شوراها، پارلمان محلی داشته باشند و وظیفه مقررات‌گذاری و نظارت بر عملکرد را بر عهده گیرند. این دو مسئولیت‌های فاخری هستند؛ بنابراین شورا جایگاه رفیعی در نظام اداره شهر دارد. اینکه چقدر شورا توانسته به این وظیفه عمل کند و شهرداری چه میزان به این رسالت شورا ارج نهاده، حائز اهمیت است. این مسیر به بلوغ نیاز دارد و در وهله اول به مردم مربوط است که نمایندگانی را به جمع شورای شهر راه دهند که تخصص لازم درباره مدیریت شهری و شهامت حرف‌زدن داشته باشند. همچنین در وهله دوم، به حوزه مدیریت شهری مربوط بوده که این فضا را برای جمع شورا ایجاد کند که اعضا دچار خود‌سانسوری نشوند و به‌راحتی اظهارنظر کنند.
در مجموع پدیده شوراهای شهر و روستا در کشور ما مبتنی بر دیدگاه‌های مبانی نظری اسلام بوده هرچند در دنیای مدرن امروز این پدیده جاری است، به این دلیل عنوان اسلامی روی آن گذاشته شده که خدایی نکرده اجحافی در حق مردم صورت نگیرد. تعامل دو‌طرفه بین شورا و شهرداری باید یک تعامل منطقی، سازنده و اثرگذار باشد.