متا، مخدر زاکربرگ

مهدیا گل‌محمدی

 در تعریف اعتیاد آورده‌اند حالتی‌ است که فرد تحت‌تأثیر رفتار یا عاملی شیمیایی دچار ضعف اراده و اجبار به تکرار مصرف یا رفتاری شود؛ همچنین دوری از آن عامل اعتیاد‌آور، منجر به تغییر خلق و خو، عصبانیت، خشم و اضطراب شود. حال مطابق این تعریف نه چندان دقیق، تلاش کنیم چند روز که نه، حتی چند ساعت از گوشی‌تلفن همراه خود دور باشیم. خیلی زود متوجه می‌شویم که آیا به این چهارگوش جادویی اعتیاد داریم یا خیر؟ روانشناس‌ها و متخصص‌ها به این عارضه نوموفوبیا می‌گویند. نخستین‌بار در سال۲۰۱۱ از عارضه و سندرمی به نام «ترس از بی‌موبایلی» سخن به میان آمد. مؤسسه تحقیقاتی YouGov این بیماری را با عنوان نوموفوبیا (Nomophobia = no-mobile-phone phobia) تعریف کرد. حال با این مقدمه گزارش وال‌استریت ژورنال که پرده از اعتیاد کاربر‌های فیسبوک به این پلتفرم بر می‌دارد کاملا معنی‌دار می‌شود. در این گزارش می‌خوانیم که کارشناس‌های خود فیسبوک از اعتیاد 360میلیون کاربر این پلتفرم آگاهی داشته‌اند و با وجود این آن را تا به حال بروز نداده بودند. اعتیادی که باعث انواع مشکلات ‌خواب، اضطراب و مهم‌تر از همه نوموفوبیا می‌شود. معاون تحقیقات «متا» به‌عنوان شرکت مادر فیسبوک در پستی برداشت وال‌استریت‌ژورنال از تحقیقات یاد‌شده را اشتباه دانست. برای بیان این اشتباه پراتیتی‌ریچودری در دفاع از تمام پلتفرم‌های متا به رهبری مارک‌زاکربرگ گفت: استفاده مشکل‌دار با اعتیاد تفاوت دارد و ما در این شرکت تلاش می‌کنیم به سلامت کاربر‌ها کمک کنیم.
از گرد و خاک دعوای وال‌استریت‌ژورنال و معاون تحقیقات فیسبوک که بیرون بیاییم این دعوا می‌تواند چند پیغام معنی‌دار برای ما جماعتی داشته باشد که گوشی تلفن‌همراه مثل انگشت ششم به دست‌هایمان چسبیده است. این پیغام که اگر جزو افراد آسیب‌پذیر از این مخدر‌های متا باشیم، فیسبوک، اینستاگرام و واتساپ به لحاظ ماهوی تفاوت چندانی با هم ندارند. همانطور که برای گسترش ارتباط ها، کسب‌وکار و ... مفید هستند برای یک کاربر بی‌توجه می‌تواند عامل بیماری‌های روانی شود. بنابراین بی‌هیچ رودربایستی اگر در نبود گوشی ‌تلفن ‌همراه یا چک نکردن شبکه‌های اجتماعی به قول معروف استخوان‌درد گرفتیم، بهتر است خیلی زود چند راهکار را به‌کار بگیریم؛ به‌عنوان گام نخست، برای استفاده این امکانات ارتباطی، محدوده زمانی متعادلی تعریف کنید و از آن تخطی نکنید. برای این منظور از نرم‌افزار‌های محدودکننده‌ای همچون
 s‌tayfree.offtime.moment و دیگر نرم‌افزار‌ها و اپلیکیشن‌ها استفاده کنید. آنها اعتیاد به برخی برنامه‌ها را به شما گوشزد کرده و همچون یک مشاور و روانشناس شما را رصد می‌کنند.