مردان از جان بسکتبال زنان چه می‌خواهند؟
شایسته متشرعی، سرمربی تیم ملی از کمبودهایی که تیمش برای مسابقات آسیایی دارد، می‌گوید. او بیش از هر چیزی از انتقادات بعضی از کارشناسان شاکی است
لیلی خرسند
بسکتبال زنان ایران از 16آبان در مسابقات دسته2 قهرمانی آسیا شرکت می‌کند. هدف، صعود به دسته‌یک آسیاست اما آیا تیم شرایط رسیدن به جمع تیم‌های برتر آسیا را دارد؟ شایسته متشرعی، سرمربی تیم ملی به همشهری می‌گوید اصلی‌ترین ابزار تیمش انگیزه و تلاش بازیکنان است. این روزها که تیم ایران فقط به اردوهای داخلی بسنده کرده است، رقبا تدارک ویژه‌ای برای قهرمانی دیده‌اند. در این شرایط متشرعی و تیمش باید انتقادات جامعه بسکتبال را هم به جان بخرند و تمرکزشان فقط روی بازی‌ها باشد. در این مسابقات که به میزبانی اردن برگزار می‌شود، ایران با تیم‌های لبنان و سوریه هم‌گروه است. در گروه دوم هم اردن، اندونزی و قزاقستان بازی میکنند. از بین این تیم‌ها فقط تیم قهرمان به دسته‌یک صعود می‌کند. متشرعی قبل از اعزام به اردن، شرایط تیمش را توضیح می‌دهد.
تیم در چه شرایطی است و چقدر برای مسابقات آماده است؟
اردوی پنجم تیم هم به پایان رسید و با توجه به فشارهایی که در اردوها روی بچه‌ها بود، کمی به آنها استراحت دادیم و روی مسائل دیگری کار کردیم. فیلم آنالیز شده بازی لبنان را که مربوط به 2سال پیش است، دیدیم، کارگاه روانشناسی برگزار کردیم و... می‌دانیم که بازی‌های بسیار سختی داریم. تیم‌های لبنان، سوریه و اردن ماه پیش در یک تورنمنت خیلی خوب بازی داشتند و توانستند چند بازی تدارکاتی خوب انجام بدهند. کمتر از 2هفته پیش سوریه و لبنان با هم بازی کردند، اردن 2بازی تدارکاتی در ترکیه داشت. ما هم دست از کار نکشیده‌ایم، سعی کردیم نقاط قوت و ضعف تیم را پوشش بدهیم تا بتوانیم پرقدرت در مسابقات ظاهر شویم. ما انگیزه خیلی بالایی برای صعود داریم.
به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین ابزار تیم شما همین انگیزه است.
انگیزه هست ولی اینکه چقدر بتوانیم از این ابزار به‌خوبی استفاده کنیم، مهم است. ما بعد از 40جلسه تمرین یک بازی تدارکاتی با یکی از تیم‌های داخلی داشتیم.
در این چند ساله بسکتبال ایران خیلی در میادین بین‌المللی حضور نداشته و از رقبای آسیایی فاصله گرفته است. در این شرایط، تدارکات تیم هم نسبت به آنها خیلی ضعیف است. بازیکنان حتما متوجه این فاصله هستند. این موضوع در روحیه آنها تأثیر منفی نمی‌گذارد؟
بچه‌ها این فاصله را احساس میکنند و تلاش‌شان مضاعف می‌شود. ما هم با برنامه‌هایی که داشتیم، سعی کرده‌ایم به جای یک گام، 2گام برداریم یا حتی 3گام. تلاش ما این بوده که فشار را از روی دوش بچه‌ها برداریم، گام به گام پیش برویم تا به هدفمان برسیم. بچه‌های ما خیلی مستعد و به‌روز هستند و بسکتبال مدرن را می‌شناسند. تیم‌های دیگر سالیان سال است که در تورنمنت‌های مختلف شرکت میکنند. لبنان 3سال پیش در این جام شرکت کرده بود. ما، سوریه و اردن برای نخستین سال است که در این مسابقات حضور داریم، ولی با توجه به تعداد بازی‌هایی که کرده‌اند، می‌توانم بگویم همه این تیم‌ها از ما جلوتر هستند. اگر ما هم این تعداد بازی کرده بودیم، وضعیت‌مان بهتر بود. ما در بسکتبال همیشه صاحب‌نام و صاحب‌سبک بوده‌ایم. فقط مشکل بازی داریم.
سال‌هایی که خود شما بازی می‌کردید و تیم ملی در بازی‌های کشورهای اسلامی شرکت می‌کرد، از بعضی از این کشورها جلوتر بود. اما چند سالی تیم حمایت نشد و عقب افتاد. شرایط امروز تیم ملی با دوره شما خیلی متفاوت شده است؟
آن موقع که ما بازی می‌‌کردیم، تیم‌های خیلی خوبی به ایران می‌آمدند. مثلا در مسابقات دانشجویان مسلمان تیم‌های چین‌تایپه، فیلیپین و اندونزی به ایران آمدند. حتی در مالزی 3بازی تدارکاتی انجام دادیم. دوره ما فضای مجازی نبود و این امکان را نداشتیم تا شرایط تیم‌های دیگر را ببینیم، فقط می‌شنیدیم که بقیه در چه تورنمنت‌هایی شرکت میکنند. الان در فضای مجازی همه می‌بینند که تیم‌های دیگر چقدر تمرین دارند، در چه فضایی تمرین میکنند و چه امکاناتی دارند، در چه تورنمنت‌هایی شرکت میکنند و... اینها در روحیه‌شان تأثیر می‌گذارد ولی ما سعی کرده‌ایم بچه‌ها را با شرایط تطبیق بدهیم. خیلی صادقانه با آنها برخورد کرده‌ایم و گفته‌ایم که این شرایط هست و ما باید در این شرایط کار کنیم. نکته مثبت نسل جدید پشتکار است و اراده‌ای که خود ما داریم. آنها فاصله‌ها را که می‌بینند، بیشتر انگیزه پیدا میکنند تا بگویند ما با وجود امکانات کمی، از بقیه تیم‌ها چیزی کم نداریم.
در فضای مجازی انتقاداتی از شخص شما می‌شود. گفته می‌شود در تیم ملی، اولویت شما بازیکنانی هستند که قرار است برای تیم باشگاهی‌تان بازی کنند.
20تیرماه اسامی کسانی که به اردو دعوت شده بودند، اعلام شد. ما حتی از تیمی که در دسته‌یک قهرمان شده بود، بازیکن دعوت کردیم. 20تیر نه تیم اکسونی در کار بود و نه تیم شیمیدر. این تیم‌ها دقیقه90 بسته شدند؛ یعنی زمانی که بازیکنان به اردو دعوت شدند. آن موقع نه من تیم داشتم و نه خانم آزاده زمانپور(مربی تیم). نیمی از بچه‌ها هم با باشگاه‌هایشان قرارداد داشتند. بچه‌هایی که انتخاب شدند، مجموعه‌ای از بهترین‌ها هستند.
به حضور بعضی از بازیکنان در تیم هم ایراد گرفته می‌شود. بیشترین زوم هم روی عسل پورحیدری، دختر فریده شجاعی، نایب‌رئیس فدراسیون است. گفته می‌شود او با رانت مادرش به تیم رسیده است.
عسل از روز اول در اردوهای تیم ملی است و یک روز هم غیبت نکرده است. خانم شجاعی روی تیم نظارت کرده ولی در انتخاب بازیکنان دخالتی نداشته است. گفتن این حرف‌ها منصفانه نیست. نظرات کارشناسی و انتقادات برای ما ارزشمند است اما این انتقادات باید سازنده باشد نه تخریب‌‌کننده. بیشترین انتقادات را هم مردان میکنند، آنها از جان بسکتبال زنان چه می‌خواهند؟ عسل یک نفر است، شما کل تیم را زیر سؤال می‌برید؟
به صعود امیدوارم
چقدر به صعود تیم امیدوار هستید؟
شرایط تیم از 2سال پیش بهتر است. تیم منسجم‌تر است، دانش بچه‌ها و دیدشان نسبت به بسکتبال عوض شده و اعتمادبهنفسشان بالاتر رفته است. سال گذشته ما لیگ خیلی خوبی داشتیم و 12بازیکن خارجی در لیگ بازی کردند؛ 12بازیکن خوب. بودن آنها هم از نظر روانی به بازیکنان ما کمک کرد و هم از نظر جسمانی. وقتی آنها کنار بازیکنان خارجی بازی کردند و بدن به بدن شدند، خودشان را محک زدند و دیدند که می‌توانند با آنها رقابت کنند. این اتفاق اعتمادبهنفسشان را بالا برد. هنوز اثر آن بازی‌ها را می‌توانیم ببینیم. درست است که تمرین و بازی کمی داشتیم اما به صعود امیدوار هستیم. خیلی دلم می‌خواست بازی تدارکاتی داشته باشیم ولی نشد. اگر می‌شد به اندازه همه اردوها مفید بود.
فدراسیون توضیح نداد که چرا بازی تدارکاتی برای تیم درنظر نگرفت؟
قرار بود این هفته 2بازی با تیم‌های باشگاهی ترکیه داشته باشیم، فدراسیون نامه‌نگاری‌های لازم را انجام داده بود اما دقیقه90 لغو شد. لیگ ترکیه شروع شد و تیم‌ها فرصت نداشتند با ما بازی کنند. یکی از تیم‌ها همان تیمی بود که با اردن بازی کرد. آنها زودتر از ما درخواست داده بودند.
