چه خبرتونه؟!

فاطمه عباسی

 قوانین رانندگی در همه کشورها تقریبا ثابت است و یا نهایتا شبیه به‌هم، با این حال از قدیم هر خارجی‌ای که وارد ایران و به‌خصوص تهران می‌شد، از مدل رانندگی کردن ایرانی‌ها تعجب می‌کرد و می‌ترسید. حتی اگر خودش رانندگی نمی‌کرد، همین که می‌خواست از خیابان رد شود، متوجه وخامت اوضاع می‌شد. خط‌عابر پیاده انگار چندان اهمیتی برای رانندگان ندارد و راهنما زدن برای تغییر مسیر هم که اصلا حرفش را نزنید. مسیرهای ممنوع را طی کردن هم که انگار برای بعضی‌ها شده اعتبار؛ همان‌هایی که به‌خود می‌بالند که دست‌فرمان خوب یعنی راه گرفتن به هر قیمت ممکن. خلاصه کسی که در تهران رانندگی کند و گرفتار تصادف نشود واقعا نوبر است چون اگر به کسی نزنید هم باز در معرض تهدید توسط راننده‌های بی‌احتیاط هستید. حالا به‌غیر از مردم انگار صدای آمارها هم درآمده است؛ آمارهایی که نشان می‌دهد هر یک‌دقیقه یک‌تصادف در معابر پایتخت رخ می‌دهد. آماری که به‌نظر وحشتناک می‌آید اما واقعیت این است که خود ما هستیم که این آمار را ساخته‌ایم. لایی‌کشیدن‌ها در اتوبان برای تفریح، ورود ممنوع رفتن به بهانه دیرشدن و وقت نداشتن، با سرعت غیرمجاز رانندگی‌کردن، چراغ قرمز را ردکردن، با موبایل حرف‌زدن موقع رانندگی و هزار جور تخلف دیگر که به بهانه‌های مختلف روزانه مرتکب می‌شویم و حتی برایمان عادی شده است. همه این تخلفات به‌راحتی می‌تواند منجر به تصادف شود، کافی است یک‌ثانیه از روبه‌رو غافل شوید و بخواهید جواب پیامک وارده را بدهید، یا قانون را به هر نحوی دور بزنید، در عرض کمترین زمان ممکن تصادف اتفاق می‌افتد و ممکن است خسارات مالی و جانی زیادی هم به‌همراه داشته باشد. سرهنگ‌محمد رازقی، معاون عملیات پلیس راهور تهران بزرگ اعلام کرده است که روزانه ۱۷۰۰تصادف اعم از جرحی و خسارتی در تهران رخ می‌دهد. این مسئول همچنین شمار موتورسیکلت‌ها در تهران را 4میلیون و ۲۰۰هزار دستگاه اعلام کرده و گفته که در تصادفات، مشکل اصلی، فوتی‌های موتورسیکلت‌سواران هستند که اتفاقا تعدادشان هم کم نیست. دلیلش هم ایمنی پایین این وسیله نقلیه است. در یکی، دوسال اخیر هم که به‌خاطر شیوع کرونا و کمتر استفاده کردن مردم از وسایل حمل‌ونقل عمومی، تعداد خودروها و موتورسواران در خیابان‌ها افزایش پیدا کرده، پلیس باید نظارت‌ها را هم بیشتر کند تا این بی‌قانونی‌ها کمتر شود، اما مهم‌تر از آن خود ما مردم هستیم که باید قانون را رعایت کنیم و با خیال اینکه اتفاقی برایمان نمی‌افتد، هر جور که دل‌مان خواست رانندگی نکنیم. مطمئن باشید این شعار تکراری و قدیمی«دیر رسیدن، بهتر از هرگز نرسیدن است.» را بی‌خود نساخته‌اند و اگر چنددقیقه هم دیر برسید به جایی برنمی‌خورد و در عوض زنده می‌مانید و پول تعمیرگاه و صافکاری هم نمی‌دهید.