قانون‌هاى فضاى مجازى

  طوبا ویسه

این‌روزها همه‌ی ما به فضای مجازی و کلیپ‌ها، ویدیوها و خبرهایی که هرکسی از راه می‌رسد، به اشتراک می‌گذارد عادت کرده‌ایم. بخش عمده‌ی زمان ما به گردش در فضای مجازی می‌گذرد. اما آیا همه‌ی این اطلاعات برای ما مفید هستند؟
قانون اول: فرض کنید که به یک مهمانی دعوت هستید؛ البته از کرونا هم خبری نیست و سفره‌ا‌ی بزرگ در این مهمانی پهن شده و انواع غذاها، نوشیدنی‌ها، خوراک‌ها و شیرینی‌ها در این سفره برای شما آماده شده است. آیا باید همه‌ی آن‌ها را بخورید و نوش جان کنید؟ آیا نباید به فکر بدن و سلامت معده باشید؟
 بنابراین کارشناسان می‌گویند: قرار نیست ما همه‌ی اطلاعاتی را که به دستمان می‌رسد، تناول نماییم. باید مدیریت دیتا داشته باشیم و چیزهای غیر‌ضروری، چیزهایی را که  حال و روح ما خراب می‌کند کنار بگذاریم. ما کنار سفره‌ی پر از غذا هم باید خوراکی‌هایی را انتخاب کنیم که برای سلامتی ما مفید است. همه‌ی ویدیوها و پست‌ها ارزش دیدن و خواندن ندارند.
قانون دوم: هرخبری که می‌شنویم و هر اطلاعاتی که می‌بینیم حتماً نباید باور کنیم. بعضی از خبرهایی که در فضای مجازی ‌می‌خوانیم واقعی نیستند. حتی خیلی از موضوعات علمی‌ای که می‌شنویم پایه‌ی علمی ندارند. پس یادمان باشد که هرچیزی که دیدیم و شنیدم باور نکنیم. در فضای مجازی خیلی از رخدادها قلابی هستند. مراقب خبرهای قلابی باشیم.
قانون سوم: مراقب دایرکت‌ها باشیم... همان پیام‌های خصوصی، به عکس پروفایل‌هایی که پیام می‌دهند و حواسمان به جنسیت‌ها باشد. ممکن است خیلی از پیام‌های خصوصی‌ای را از کسانی دریافت می‌کنیم واقعی نباشند. نباید اطلاعات زیادی به کسانی بدهیم که هویت آن‌ها را از نزدیک نمی‌شناسیم. اطلاعات از سفرها و ترویج عکس‌های خصوصی و خانوادگی، دادن اطلاعات شخصی گاهی ممکن است که دندان سوءاستفاده‌گران را تیز کند. حواسمان به پیام‌های خصوصی باشد. فریب ‌نخوریم. موارد زیادی بوده که نوجوانان مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند، اعتماد کرده و عکس و اطلاعات خود را به دوستان ناشناس فضای مجازی داده و مورد اخاذی قرار گرفته‌اند و مجبور شده‌اند دست به کارهایی بزنند که اخلاقی نبوده و در گرداب خطر افتاده‌اند. حواسمان باشد.