تکاپوی تیستوهای سبز‌انگشتی برای نجات زاگرس
مطهره کشاورزمحمدیان
نخستین بار خبرش را در صفحه فتح‌الله امیری خواندم؛ مستندساز ایلامی که «محیط‌بان و پلنگ»ش، جایزه جشنواره Jackson Hole آمریکا، معتبرترین جشنواره فیلم‌های محیط‌زیست و حیات‌وحش دنیا را گرفت؛ خبری خوش برای بلوط‌ها، بادام‌ها، ارس، شن، ارژن و جغجغک. برای زالزالک و تنگرس و زبان‌گنجشک‌های زاگرس. برای سنجاب‌های ایرانی... . این کنشگر محیط‌زیست، در صفحه اینستاگرامش از راه‌اندازی پویشی خبر داده بود که در آن آثار برتر عکاسان حیات‌وحش کشور برای خرید بخشی از تجهیزات لازم برای مهار آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس به حراج گذشته شده‌اند. تابلوهایی از زنده‌یاد «بهراد فرخنده»، «احسان سلیمانی»، «آرش مودی»، «کیا مولوی»، «حمید بصیر»، «مرتضی نعمتی»، «حسن مقیمی»، «سید بابک موسوی»، «ساسان نژادی»، «سعید حیدری»، «پدرام شوبیری»، «محمد زارعی‌پاپری»، «حامد تیزرویان»، «حمید گوهردهی»، «محمد سلامی» و «هادی انصاری»؛ عکس‌هایی که همگی تصاویر گونه‌های
در حال انقراض، را ثبت و ماندگار کرده‌اند و حالا قرار است تسکینی بر دل داغدیده زاگرس شوند و ریه‌های از‌نفس‌افتاده طبیعت را به شماره بیندازند. با خودم فکر می‌کنم این رنگی‌ترین خبری است که در این روزهای عبوس و عبث خوانده‌‌ام؛ خبری که مرا یاد تیستوی سبز انگشتی می‌اندازد؛ شخصیت کتاب موریس دروئون؛ پسری موفرفری که عمو سبیلو، باغبان پیر و مهربان قصه راز معجزه انگشتانش را کشف می‌کند و به او می‌آموزد که از این اعجاز برای از بین بردن پلیدی‌ها استفاده کند. تیستو خیلی زود دست به‌کار می‌شود و به وسیله لمس بذرهای گیاهان در جاهای غیرقابل‌تصور، زیبایی و عشق را می‌رویاند. حتی در لوله اسلحه‌های کارخانه اسلحه‌سازی پدرش. حالا درست زمانی که حال خاورمیانه خوب نیست، درست وسط روزهایی که چشم‌مان جز به اخبار بد باز نمی‌شود، گروهی از کنشگران اجتماعی با دوربین‌های سبزشان علیه نازیبایی‌های دنیا شوریده‌اند و با راه‌اندازی کمپینی در تدارک نجات زمین‌اند. آنها عکس‌هایشان را برای خرید تجهیزات لازم برای مهار آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس در صفحه اینستاگرامی Help_zagros @ به نمایش مزایده گذاشته‌اند و اطلاعات کامل‌تر نیز در صفحه اینستاگرامی جانوران در خطر انقراض ایران به نشانی iranian.endangered.animals @ در دسترس قرار گرفته است. به‌خودم نهیب می‌زنم که برای بهتر شدن دنیا چه کرده‌ام؟ باید به سهم خودم در این اتفاق کوچک شیرین شریک شوم و یادم باشد که فقط تا جمعه همین هفته فرصت باقی است؛ فرصت برای پیوستن به گروه تیستوهای سبز انگشتی زمین... .
