تصویر اقوام ایرانی در شهر زیرزمینی
جزئیاتی درباره جشنواره عکس و خاطرهنویسی مترو در گپوگفت با معاون امور فرهنگی و اجتماعی شرکت بهرهبرداری مترو
آدرین محرمی- خبرنگار
عکس خاطره است و خاطرهنویسی به تحریر درآوردن اتفاقاتی است که در ذهن مانده. 22سال از زمانی که نخستین قطار شهری در تهران به حرکت درآمد، میگذرد و حالا با نگاه به این بیستوچندسال میتوان گفت که خاطرههای بسیاری در ذهن شهروندان تهرانی باقی مانده است. چندی قبل شرکت بهرهبرداری متروی تهران بهمنظور گرامیداشت بیستودومین سال فعالیت و خدمات این شرکت، جشنواره عکس و خاطرهنویسی با عنوان «روزی در مترو با محوریت مسافران شهر زیرزمینی» برگزار کرد. در این جشنواره و در دو بخش «عکس» و «خاطرهنویسی» مسابقهای ترتیب داده شد. به این ترتیب، علاقهمندان به عکاسی و خاطرهنویسی فعالیت خود را در مترو شروع کردند و این مسابقه با ایجاد فضای خلاقانه، بانشاط و ثبت لحظات ماندگار از نگاه مسافران متروی تهران اتفاقات خوشایندی را رقم زد. در هر بخش به نفر اول ۵۰میلیون، نفر دوم ۳۰میلیون، نفر سوم ۲۰میلیون و به 8برگزیده نیز ۵میلیون ریال وجه نقد اهدا شد و البته قرار شد آثار برگزیده در مترو به نمایش گذاشته شود. سیدمجتبی تقوینژاد، معاون امور فرهنگی و اجتماعی شرکت بهرهبرداری متروی تهران و حومه در گفتوگویی با همشهری درباره اتفاقات و تأثیرات جشنواره عکس و خاطرهنویسی صحبت کرده است.
آقای تقوینژاد! شرکت مترو چگونه به این نتیجه رسید که جشنواره عکس و خاطرهنویسی در مترو برگزار کند؟
اینکه چرا به لحاظ تئوریک چنین تصمیمی گرفته شد، بهدلیل جابهجایی مسافران متعدد در مترو است. شهر تهران بهدلیل ویژگیهای خاصی که دارد، شهر اقوام بهحساب میآید. خیلی از اقوام در تهران بهصورت مسالمتآمیز زندگی میکنند و بهطور کلی این ویژگی پایتخت است. در کنار این موضوع، ما هم در مترو مسافرانی داریم که فرهنگهای متفاوتی دارند. در واقع از شهرهای مختلف و گاهی با لباس محلی در مترو حضور پیدا میکنند و همینها سبب میشود که جذابیتهای مترو افزایش پیدا کند. اقوام مختلف به شهر خودشان تعلق خاطر دارند و ما هم در مترو فضای نمایشگری، تصویری و گالری داریم. مردم هم دوست دارند که تصاویری از شهرهای مختلف ببینند، خودشان سر ذوق بیایند و حالشان بهتر شود. حالا ما سعی کردیم در این جشنواره از دریچه نگاه خودِ مسافران به این موضوع نگاه کنیم.
برگزاری چنین جشنوارههایی تأثیرات مناسبی بر روابط بین شرکت مترو و مسافران میگذارد، اما شرکت مترو بهطور کلی از برگزاری جشنواره عکس و خاطرهنویسی بهدنبال چه هدفی بود؟
ما دو هدف را در این جشنواره دنبال کردیم. یک هدف این است که نشاط اجتماعی ایجاد کرده و فرهنگ مدارا و تساهل را توسعه دهیم. بنابراین، ما نشان میدهیم که اقوام بهصورت مسالمتآمیز در کنار هم زندگی میکنند و همین باعث میشود که توسعه فرهنگی کمی فعال شده و آگاهی عمومی هم ایجاد میشود. چراکه ممکن است بنده ندانم که در سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، کردستان و... چه فرهنگی دارند. برای همین، وقتی تصاویر و عکسها منتشر شود، آشنایی عمومی با فرهنگ غنی اقوام بیشتر خواهد شد. هدف دوم این است که ما فضای مترو را بهصورت تعاملی دربیاوریم. نگاه ما این نیست که چندین عکاس در مترو عکاسی کنند و بهدنبال این هستیم که تعامل بین مسافران را بیشتر کنیم. البته مسافران هم در تولید فضای فرهنگی که در مترو وجود دارد، باید کمک کنند. ببینید مسئله این است که روزانه 2میلیون سفر در تهران اتفاق میافتد و آنها صدای ما را نباید بهصورت یکطرفه بشنوند و ما دوست داریم که مسافران هم مشارکت کنند.