خبر آخر/ لقمه اینترنت را دور سر می‌چرخانیم

تا پیش از شیوع کرونا، ویندوز کامپیوتری که به اینترنت وصل بود به واقع پنجره‌ای رو به جهان بود که افق‌های تازه‌ای را به روی بشر باز می‌کرد. اما بعد از شیوع کرونا و خانه‌نشین شدن آدم‌ها این پنجره به نوعی تنها در و دریچه خانه است که می‌توان از آن در شرایط نیمه قرنطینه به بیرون رفت‌وآمد کرد. دری که اگر نباشد بسیاری از ما احساس می‌کنیم به جای قرنطینه در زندان هستیم. این از بیان اهمیت موضوع! در بیان مسئله و مشکل این موضوع یعنی اینترنت بسیاری از کاربرهای ایرانی روی این مسئله توافق دارند که حجم و سرعت اینترنت گاهی تبدیل به سوهان روح می‌شود و فرسایشی بودن شرایط قرنطینه را دوچندان می‌کند. نگاهی به آمار کیکی مصرف اینترنت نشان می‌دهد فقط یک‌چهارم مصرف اینترنت جهان در سال 2020میلادی صرف یوتیوب و نتفلیکس شده است. به این آمار باید حجم اینترنتی که کاربرهای فضای مجازی برخی کشورهای جهان برای دور زدن فیلترها استفاده می‌کنند را هم افزود. همان‌هایی که لقمه لاغر اینترنت خود را باید دور سر چرخانده و در دهان بگذارند. تجربه شخصی نگارنده نشان داد برای نمونه اگر بخواهیم در زمینه نجاری یا موسیقی پول کلاس ندهیم بهترین راه استفاده از کانال‌های آموزشی یوتیوب است. نمونه‌های داخلی این سایت هر چند گام‌های بلندی برداشته‌اند اما دسترسی آنها به منابع غنی ویدئو اندک است و حجم ارائه اطلاعات تصویری‌شان هم اندک‌تر. در زمینه پلتفرم‌های نمایش فیلم و سریال هم کاربرهای داخلی مشکلات زیادی دارند. برای نمونه اگر بخواهند محصولات نتفلیکس را دانلود نکنند باید مشتری دو نتفلیکس داخلی باشند. کاربرها برای نمونه از این شاکی هستند که چرا در پلتفرم‌های نمایش فیلم و سریال داخلی با وجود خرید اشتراک همچنان باید تماشاگر آگهی‌های کوتاه و بلند باشند. موردی که با خرید اشتراک پلتفرم‌های خارجی روی نمی‌دهد. سانسورها و دوبله‌های غیرحرفه‌ای هم معضل دیگری است که سخت‌پسندها را وادار می‌کند عطای این پلتفرم‌ها را به لقای‌شان بخشیده، کمی تا قسمتی سر کیسه را شل کرده و سراغ همان نتفلیکس و یوتیوب بروند.