شورش با دلیل
آرون سورکین از دادگاه شیکاگو 7 میگوید
آرش نهاوندی- روزنامهنگار
فیلم «دادگاه شیکاگو 7» برترین جایزه انجمن بازیگران سینما را از آن خود کرد و برای نخستینبار تیمی از بازیگران رنگینپوست توانستند این جوایز را دریافت کنند. آرون سورکین، کارگردان و نویسنده فیلمنامه «دادگاه شیکاگو7» که با این فیلم در 6رشته نامزد دریافت جایزه اسکار شده است، اخیرا با چارلی برایت، روزنامهنگار نشریه اینترنتی گلد دربی، درباره نخستینباری که از وقایع «دادگاه شیکاگو7» مطلع شد و روند ساخت و انتخاب بازیگران این فیلم صحبت کرده. در فیلم دادگاه شیکاگو7 داستان واقعی معترضان به جنگ ویتنام که در جریان کنوانسیون حزب دمکرات در سال1968 دستگیر شدند، روایت شده است.
گلد دربی: نخستین سؤال من از شما درباره این است که چه زمانی دقیقا وقایع فیلم دادگاه شیکاگو7 رخ دادند. میدانم که زمان برگزاری کنوانسیون سال1968 شما خیلی جوان بودید، شما چه زمانی از رویدادهایی که در آن سال در حال وقوع بود، مطلع شدید. اگر هم در زمان وقوع این حوادث از آن اطلاع نداشتید، چه زمانی برای نخستینبار از وقوع چنین اعتراضات و اتفاقاتی که متعاقبا در دادگاه متهمان دستگیرشده این تظاهرات رخ داد، مطلع شدید؟
آرون سورکین: در آن زمان من از وقوع چنین حوادثی اطلاع نداشتم. من زمان وقوع این تظاهرات یک دانشآموز کلاس اولی بودم. بعدها در سال2006 یکشنبه صبح از من خواسته شد به خانه استیون اسپیلبرگ بروم، البته باید این نکته را ذکر کنم که دیدار من با استیون اسپیلبرگ در صبحهای شنبه امری معمول نبود، در این دیدار اسپیلبرگ به من گفت که میخواهد فیلمی درباره «دادگاه شیکاگو 7» بسازد. ضمن موافقت با این پیشنهاد به او گفتم: روی من حساب کنید. خیلی خوبه که در اینباره فیلم بسازیم و فیلم بسیار خوبی خواهد شد. وقتی خانه اسپیلبرگ را ترک کردم، با پدرم تماس گرفتم و از او درباره «دادگاه شیکاگو 7» پرسیدم. حتی پس از توضیحات پدرم احساس مبهمی درباره اینکه این یک تظاهرات شهروندی ضدجنگ بوده و اینکه «آبی هافمن» چهرهای ضدفرهنگ و سیاستهای رایج در آن زمان بوده، داشتم. البته از این قضیه بهطور کامل اطمینان داشتم که «تام هایدن» پیشتر برای مدتی با جین فوندا (بازیگر مشهور سینما و دختر هنری فوندا، بازیگر سینمای آمریکا) ازدواج کرده و از وی طلاق گرفته بود. بنابراین همچنان باید تحقیقات زیادی درباره این وقایع انجام میدادم. درباره این وقایع کتابهای زیادی موجود است که بعضی از این کتابها را بعدها متهمان «دادگاه شیکاگو7» نوشتند، اسناد 21هزار صفحهای نیز از دادگاه شیکاگو7 موجود است. در درجه اول و پیش از مطالعه این اسناد و منابع باید با تام هایدن که هنوز در قید حیات بود، دیدار میکردم. او در سال2016 و 10سال پس از آنکه من پذیرفتم در ساخت فیلم دادگاه شیکاگو7 مشارکت داشته باشم، درگذشت. دیدار با هایدن سبب شد تا به تنشی که میان وی و «آبی هافمن» بروز کرده بود، بپردازم.
گلد دربی: «دادگاه شیکاگو7» دومین فیلمی است که شما کارگردانی کردهاید. با این حال، این فیلم دارای صحنههای چشمگیری است؛ صحنههای مربوط به شورش و تظاهرات. در موقع فیلمبرداری این صحنهها چه موانع و چالشهایی پیش روی شما قرار داشت؟
آرون سورکین: گرفتن تصاویر مربوط به تظاهرات شورش دلیل اصلی طولانیشدن روند ساخت فیلم بود. وجود این صحنهها در فیلم باعث شد که بودجه کمتری صرف تولید این فیلم شود. برای ساخت فیلمی نظیر«دادگاه شیکاگو7» پول زیادی در اختیارتان قرار نمیدهند. در زمانی که ترامپ به ریاستجمهوری رسید و بهدلیل برخورد خشونتبار با یکی از مخالفان وی در زمان کارزار انتخاباتی، اسپیلبرگ به این نتیجه رسید که زمان ساخت فیلم دادگاه شیکاگو7 فرارسیده است. در آن زمان من نخستین فیلم خود «بازی مولی» را کارگردانی کرده بودم و اسپیلبرگ از نتیجه کارم در این فیلم راضی بود، در نتیجه او به من پیشنهاد ساخت فیلم را داد و گفت: از الان به بعد تصویربرداری از صحنههای تظاهرات بهعهده توست. با کمک «فدون پاپامایکل» فیلمبردار و «آلن بومگارتن» تدوینگر به این نتیجه رسیدم که میتوانیم صحنههای تظاهرات را در «گرانتپارک» و «خیابان میشیگان» محلی که حوادث سال1968 در آن به وقوع پیوسته بود، فیلمبرداری کنیم؛ چراکه این مناطق در طول 5دهه اخیر از نظر معماری ساختمانها تغییرات اندکی بهخود دیده بودند. در این وضعیت امکان استفاده از تصاویر آرشیوی نیز برایمان مهیا شد. با استفاده از تکنیک فیلمبرداری «وایدشات» و فضای دودآلودی که گاز اشکآور ایجاد کرده بود، میتوانستم بهگونهای تصاویر را بگیرم که گویی مردم بسیار زیادی در صحنه تظاهرات حضور دارند.
گلد دربی: آیا شما بازیگر یا بازیگرانی را برای ایفای نقشهای این فیلم درنظر داشتید؟ آیا بهعنوان مثال، به این نتیجه رسیده بودید که ما میتوانیم بازیگری مشابه این شخصیت پیدا کنیم؟
آرون سورکین: تقریبا همه همانطور که اشاره کردید، انتخاب شدند. «ساشا بارونکوهن» پیش از ساخت فیلم برای ایفای نقش در آن انتخاب شده بود. او از انتخابهای اسپیلبرگ بود. او حتی با من تماس گرفت و خاطرنشان کرد که حاضر است در این فیلم ایفای نقش کند. یکبار هم من خواستار حضور «فرانک لانگلا» در تیم بازیگران فیلم بودم و از «فرانسین مسلر» در اینباره پرسیدم و او پاسخ داد که ما میتوانیم فرانک لانگلا را برای بازی در فیلم دعوت کنیم و این امر نیز محقق شد.