جهان‌نما
100روز اعتراض کشاورزان هندی
کشاورزان علیه قوانین جدید کشاورزی در اطراف دهلی‌نو بست نشسته و خواستار لغو آنها هستند
کشاورزان هندی، در صدمین روز اعتراض‌های خود در دهلی‌نو پایتخت کشورشان، دیروز یک اتوبان را مسدود کردند تا فشارها به دولت نارندرانا مودی، نخست‌وزیر هند را افزایش دهند.
به گزارش الجزیره، این اعتراض‌ها که به‌خاطر تصویب برخی قوانین جدید توسط دولت مودی بوده، بیش از 3ماه است که در جریان است. دیروز، هزاران کشاورز پیر و جوان برای بزرگداشت صدمین روز این اعتراض‌ها، با ماشین و کامیون و تراکتور یک اتوبان اصلی منتهی به دهلی‌نو را به‌مدت 5ساعت مسدود کردند. یکی از رهبران جبهه متحد کشاورزان درباره اعتراض دیروز در بیانیه‌ای گفته بود: «ما عادت نداریم که خیابان‌ها را ببندیم، اما دولت به ما گوش نمی‌دهد. چه کار می‌توانیم کنیم؟»
قوانینی که کشاورزان به آنها اعتراض دارند، در ماه سپتامبر (انتهای تابستان) تصویب شده‌اند. کشاورزان مدعی‌اند که این قوانین زندگی آنها را نابود می‌کند و درهای بخش کشاورزی را به روی شرکت‌های بزرگ خصوصی باز می‌کند.
مودی این قوانین جدید را اصلاحات به‌شدت مورد نیاز برای بخش وسیع کشاورزی خوانده و گفته است که این اعتراض‌ها، انگیزه سیاسی دارند.
یکی از ابهام‌های قوانین اصلاحی جدید این است که مشخص نمی‌کند آیا دولت به تضمین قیمت‌گذاری و خرید محصولات ضروری ادامه می‌دهد یا نه. این قانون در دهه 60میلادی وضع شده تا تضمین کند هند دچار قحطی نخواهد شد و انبار محصولات کشاورزی همیشه پر بماند. کشاوران نگران هستند که با قوانین جدید، پای شرکت‌های خصوصی بزرگ به بازار خرید محصولات کشاورزی باز شود و سرنوشت محصولات آنها، در دست این شرکت‌ها بیفتد. براساس اصلاحات جدید، این شرکت‌ها الزام قانونی برای پرداخت قیمت تعیین‌شده به کشاورزان را نخواهند داشت.
آمارجیت سینگ، کشاورز 68ساله اهل پنجاب به رویترز گفته است: «دولت مودی این اعتراض‌ها را به چیزهایی فراتر از واقعیت پیوند زده است. آنها نمی‌توانند رنج کشاورزان را ببینند. آنها برای ما هیچ گزینه‌ای به جز اعتراض باقی نگذاشته‌اند.»
اتحادیه کشاورزان هند، سازمان‌دهنده اصلی اعتراض‌هاست. بیشتر اعضای این اتحادیه را کشاورزان ایالات‌های پنجاب و هاریانا که به کاسه‌های گندم هند معروف هستند تشکیل می‌دهند.
اعتراض‌ها از 26نوامبر رسما شروع شده و هزاران کشاورز در 3 نقطه در اطراف پایتخت اردوگاه زده و خواستار لغو این قوانین شده‌اند.
اعتراض‌ها در حالی به صدمین روز کشیده شده که براساس گزارش‌های اتحادیه کشاورزی، در این مدت 248کشاورز در اطراف دهلی جان خود را از دست داده‌اند. براساس این گزارش‌ها، برخی از آنها به‌خاطر بیماری جانشان را از دست داده‌اند و برخی هم خودکشی کرده‌اند.
این اعتراض‌ها عموماً صلح‌آمیز بوده است؛ با این حال درگیری‌ها در 26ژانویه (3 هفته پیش) اوج گرفت و یک کشاورز کشته و صدها کشاورز مصدوم شدند. پلیس علیه 8 روزنامه‌نگار، به‌خاطر انتشار گزارش‌هایی از این درگیری ها که آنها را نادرست خوانده شکایت کرده است. وضعیت کشاورزان در اطراف دهلی، بازتابی جهانی داشته و برخورد دولت هند با آنها، با واکنش مواجه شده است. برای نمونه، دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای در این‌باره گفته است: «برخورد مقامات هند با اعتراض‌ها بر بی‌اعتبار کردن اعتراضات صلح‌آمیز، آزار منتقدان دولت و بازجویی از آنهایی که این رویدادها را گزارش می‌کنند متمرکز شده است.»
به گزارش ایندیا تودی، تا‌کنون 11دور مذاکره بین دولت و نمایندگان کشاورزان برگزار شده، اما هیچ‌کدام به نتیجه نرسیده است. دولت مرکزی پیشنهاد داده که اجرای قوانین اصلاحی کشاورزی را برای مدت یک سال تا یک سال و نیم معلق کند، اما کشاورزان گفته‌اند که از خواسته‌شان که لغو این قوانین است، کوتاه نخواهند آمد.
کارش تیکایت، یکی از رهبران اتحادیه‌ای درباره پایبندی کشاورزان بر مواضع خود گفته است: «ما کاملا آماده‌ایم. تا زمانی که دولت به حرف‌مان گوش ندهد، از اینجا تکان نخواهیم خورد. این جنبش دوباره کشاورزان را به صحنه سیاست کشور بازگردانده است. کشاورزان، یک‌بار دیگر مرئی شده‌اند. این جنبش، به تک تک سیاستمداران یاد داده که نباید با کشاورزان در بیفتند.»
به‌زودی تابستان با گرمای وحشتناکش به پایتخت هند خواهد رسید و فصل کشت و کار هم شروع خواهد شد؛ با این حال مزرعه‌داران گفته‌اند تا زمانی که درخواست‌هایشان عملی نشود قصد ترک اردوگاه‌های خود را ندارند.
راجا سینگ، مزرعه‌دار 58ساله اهل پنجاب گفته است: «سرمای وحشتناک نتوانست بر جنبش ما تأثیر بگذارد، پس گرمای کشنده هم نخواهد توانست.»
کرنال سینگ، یکی از کشاورزانی که در تمام این 100 روز در اردوگاه اعتراضی حضور داشته هم به آسوشیتد پرس گفته است که مصمم است تا زمانی که خواسته‌هایشان تامین شود، به بست‌نشینی خود ادامه دهد؛ «ما جایی نمی‌رویم و تا آخر می‌جنگیم.» کشاورزان گفته‌اند که این اعتراض‌ها به‌زودی سراسر کشور را فراخواهد گرفت، اما دولت امیدوار است با شروع فصل کشت و کار، کشاورزان به مزرعه‌ها برگردند و اردوگاه‌های دهلی‌نو هم برچیده شود.
کشاورزان هم خود را برای فصل کشاورزی آماده کرده‌اند و می‌خواهند با کمک به یکدیگر، جنبش اعتراضی خود را زنده نگه دارند. بر این اساس، قرار است دوستان و همسایگان کشاورزان معترض، به جای آنها روی زمین‌هایشان کار کنند تا معترضان همچنان در دهلی‌نو بست بنشینند و اعتراض کنند.
