مرد اول عراق
مهمترین اقدام شهید محمدباقر حکیم تأسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق بود
سید محمد حسین محمدی
حدود 70نفر از خانوادهاش توسط صدام به شهادت رسیده بودند. خودش پنجمین فرزند آیتالله سیدمحسن حکیم بود و اگر همهچیز آنطور که باید پیش میرفت شاید حالا یکی از رهبران اصلی عراق بود. سیدمحمدباقر حکیم متولد نجف بود و پدرش سیدمحسن حکیم از مهمترین و شناختهشدهترین مراجع شیعه به شمار میرفت. محمدباقر حکیم علاوه بر آنکه نزد سیدمحمدباقر صدر به تحصیل علوم دینی مشغول بود، در کنار شهید صدر فعالیتهای سیاسیاش را آغاز کرد و با تاسیس حزبالدعوه به یکی از ارکان اصلی این حزب تبدیل شد. سیدمحمدباقر حکیم در تمام سالهای حضورش در عراق، دوش به دوش استادش سیدمحمدباقر صدر در مقابل حزب بعث میجنگید. این مبارزه البته هزینههای بسیاری داشت که یکی از آنها دستگیری و زندان بود. محمدباقر پس از آزادی از زندان و با پیروزی انقلاب اسلامی در سال1359 به ایران مهاجرت کرد تا مبارزاتش را با خیالی آسودهتر ادامه بدهد. مهمترین اقدام او تأسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق بود. این مجلس را محمدباقر حکیم با همراهی آیتالله سیدمحمود شاهرودی تأسیس کرد. ایده مرکزی مجلس اعلا، مبارزه با حزب بعث و تشکیل حکومتی شیعی در عراق بود. ریاست این مجلس در ابتدا و برای حدود 30ماه برعهده سیدمحمود شاهرودی بود اما پسازآن ریاست این مجلس برای مدت 19سال در اختیار سیدمحمدباقر حکیم قرار داشت. از دیگر اقدامات مهم سیدمحمدباقر حکیم تأسیس سپاه بدر بود. محمدباقر حکیم با همراهی مجلس اعلا و برخی از فرماندهان سپاه پاسداران با استفاده از ظرفیتی که در بسیاری از معاودین وجود داشت اقدام به تأسیس سپاه بدر کردند. سپاه بدر در دوران جنگ تحمیلی بهعنوان یک بازو در خدمت جمهوری اسلامی در مقابل حزب بعث میجنگید. این سپاه بعد از پایان جنگ نیز همچنان زیرنظر مجلس اعلا با مدیریت محمدباقر حکیم باقی ماند و در ماجرای انتفاضه شعبانیه سعی کرد تا صدام را سرنگون کند. از جمله شخصیتهایی که در سپاه بدر پرورشیافته و مدتی فرماندهی آن را بهعهده داشت شهید ابومهدی المهندس بود.
با سقوط صدام و حضور آمریکا در عراق، سیدمحمدباقر حکیم نیز در سال1382 به عراق مهاجرت کرد تا بتواند از نزدیک مدیریت سیاسی عراق را بهعهده بگیرد اما حدود 3ماه پس از ورودش به عراق، بعد از قرائت نمازجمعه و هنگام خروج از حرم امیرالمؤمنین(ع) در یک بمبگذاری به شهادت رسید.