افزایش کلانتریها ضروری است
ثریا روزبهانی_ خبرنگار
احساس امنیت یکی از شاخصهای مهم کیفیت زندگی شهری است که انواع مختلفی دارد؛ امنیت فردی، امنیت شغلی، امنیت ملی، امنیت قضایی، امنیت اجتماعی یا گروهی، امنیت محیط زیست و امنیت اقتصادی.
کارشناسان معتقدند هر کدام از این امنیتها با سایر فرایندهای امنیت ارتباط تنگاتنگی دارد که در این مقاله مجال گفتننش نیست اما نکته مهمی که در این میان وجود دارد اهمیت بیشتر «احساس امنیت» از خود «امنیت» است زیرا ممکن است در یک جامعه امنیت وجود داشته باشد. اما مردم احساس امنیت نکنند که این خود باعث ایجاد ناامنی روانی میشود. همچنین یکی از مهمترین عوامل ایجاد نظم در هر منطقه، نیروی انتظامی است که میتواند ضامن امنیت ساکنان منطقه به شمار رود، اما باید تناسبی بین این نیرو، جمعیت و وسعت تحت پوشش این نهاد وجود داشته باشد. مناطق 9 و22 شهرداری تهران جمعیتی بالغ بر 350 هزار نفر را در خود جای داده است. به لحاظ جغرافیایی نیز منطقه 22 نزدیک به 6هکتار و منطقه9 تهران 8/19کیلومترمربع وسعت دارد.
براساس سرشماری جمعیت مرکز آمار ایران در سال 1395، حدود113 هزار خانوار در این 2 منطقه سکونت دارند، اما هرکدام از این مناطق فقط یک کلانتری دارند تا امنیت را برای ساکنانش فراهم کنند. سؤال اینجاست که آیا این 2 کلانتری میتوانند شرایطی ایجاد کنند تا شهروندان ساکن در این مناطق احساس امنیت بیشتری کنند و تناسبی بین جمعیت و نیروی انتظامی مستقر در منطقه وجود دارد یا خیر؟
متأسفانه این مناطق بهویژه منطقه9، با توجه به بافت شهری و قرار گرفتن در ورودی غربی پایتخت با انواع آسیبها مانند حضور اراذل و اوباش در محلهها، خرید و فروش موادمخدر و سرقت روبهرو هستند. هرچند وجود کانکسهای پلیس در نقاطی از این مناطق بهویژه برخی از بوستانها، نشاندهنده توجه به اهمیت موضوع برای مسئولان است، اما به تنهایی نمیتواند ریشههای بزه را در این مناطق بخشکاند.
به همین دلیل وجود یک کلانتری در مناطق با وسعتی قابل توجه و شرایط محیطی ویژه، قطعاً کافی نیست و این نیاز احساس میشود تا تعداد آنها افزایش پیدا کند. حتی اگر یک کلانتری هم به منطقه اضافه شود، میتواند تا حدود زیادی به کاهش مشکلات منجر شود. گرچه به گفته رئیس پلیس پیشگیری پایتخت، استقرار کانکس پلیس در هر منطقه نیاز به مصوبه، زیرساختها و تأمین نیرو دارد و آنها نمیتوانند همینطور یک کانکس پلیس را در یک جا مستقر کنند و معتقدند اگر شرایط و زیرساختها فراهم نباشد میتواند تبعات منفی داشته باشد.