گزارش
مسیرهموار برایگردشگری معلولان
کارگاه آموزشی برای هتلها، آژانسها، اماکن پذیرایی، رانندگان و شهرداریها با هدف توسعه دسترسپذیری برگزار میشود
محمود مولایی | روزنامهنگار
12آذر (3دسامبر) روز جهانی افراد دارای معلولیت است؛ روزی که از سال 1992در تقویم جهانی جای گرفت. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت ، ۱۰درصد از جمعیت دنیا دارای نوعی معلولیت هستند؛ یعنی جمعیتی بهاندازه ۶۵۰ میلیون نفر. در کنار این آمار باید به مفهوم گردشگری برای همه یا گردشگری در دسترس (Accessible Tourism) توجه کنیم که از سال ۲۰۰۹ مطرح شد؛ انسانها بدون توجه به سن، نژاد، معلولیت جسمی و ذهنی باید بتوانند به کشورها سفر و جهان را کشف کنند. در این تعریف، 650میلیون نفر افرادی را که دارای معلولیت هستند نیز شامل آن میشود. با توجه به اهمیت این موضوع بود که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی از سال 1401«میز گردشگری دسترسپذیر» را با هدف تسهیلگری و هموارسازی گردشگری برای افراد دارای معلولیت راهاندازی کرد.
دسترسپذیری حق مسلم معلولان است
اگرچه آمار دقیقی درباره تعداد افراد معلول در کشور وجود ندارد،تخمین زده میشود حدود 12درصد جمعیت یعنی 10 میلیون و 500هزار نفر دچار معلولیت باشندکه 8میلیون نفر نیازمند مناسبسازی محیط زندگی و البته در دسترس بودن فضاها ازجمله فضاهای گردشگری هستند.
دبیر میز گردشگری دسترسپذیر با بیان اینکه با توجه به همین آمار، میز گردشگری دسترسپذیر حول محور گردشگری سالمندان و افراد دارای معلولیت تعریف شده است به همشهری میگوید: «این میز با هدف تسهیلگری و هموارسازی امکانات، مناسبسازی اماکن و تجهیزات برای گردشگری تعریف شده است که مناسبسازی شامل اماکن پذیرایی، اقامتی، تفریحی، زیارتی و همچنین حملونقل میشود. گردشگری دسترسپذیر یعنی فراهم کردن شرایط برای فرد دارای معلولیت، سالمند، بانوی باردار و کودکی که با کالسکه تردد میکند.»
اسماعیل شیخ قُرایی دسترسپذیری را طبق قوانین بینالمللی یک حق مسلم میداند و میافزاید: این دسترسپذیری از سر ترحم یا انفاق نیست، بلکه حق مسلم این افراد است.
تدوین استاندارد قانونی
دبیر میز گردشگری دسترسپذیر با بیان اینکه وزارتخانه در این عرصه قدم برداشته و فعالیتهایی انجام داده است، میگوید: ازجمله اقداماتی که صورت گرفته، همکاری و اثرگذاری بر تدوین استاندارد ملی و بینالمللی مرتبط با گردشگری است تا این استاندارد مرجع قانونی پیگیری مطالبات باشد؛ همچنین در حوزه گردشگری مسابقات و نمایشگاههای هنرهای تجسمی و کاریکاتور با موضوع توانمندیها و مشکلات افراد دارای معلولیت صورت گرفته است. اسماعیل شیخقُرایی اظهار میکند که کارگاههای آموزشی برای هتلها، آژانسها، اماکن پذیرایی، رانندگان و شهرداریها برگزار میشود تا نحوه تعامل با افراد دارای معلولیت و شناخت انواع معلولیتها آموزش داده شود؛ این آموزشها مانع سردرگمی و اشتباه در تعامل با گروههای مختلف میشود. او ادامه میدهد: ایدهپردازی گردشگری دسترسپذیر توسط خود افراد دارای معلولیت انجام میشود و میراث فرهنگی فقط به آنها در این حوزه کمک میکند. نمونه بارز آن پروژه طعم امید است؛ مسابقهای بزرگ و پرهزینه در حوزه آشپزی که افراد دارای معلولیت جسمی، نابینا و مبتلا به سندرم در آن شرکت میکنند.
