پرواز بر فراز تاریخ

لیلی خرسند- روزنامه‌نگار

رضا خیرخواه، سرمربی تیم ملی ژیمناستیک بعد از هفتمی مهدی الفتی در بازی‌های المپیک پاریس گفته بود: «نمی‌شود با ژیان، بنز را گرفت» اما دیروز این ژیان ایرانی بود که از قهرمان المپیک گذشت و در صدر آسیا ایستاد. مهدی الفتی در 3سال گذشته بهترین‌ها و اولین‌ها را برای ورزش و ژیمناستیک ایران رقم زده است. سال 2022 در بازی‌های آسیایی بود که نام الفتی مطرح شد. مدال نقره مهدی در آن بازی‌ها، نخستین مدالی بود که ژیمناستیک ایران در تاریخ این بازی‌ها به آن دست پیدا می‌کرد. شاید آن روز که الفتی روی سکوی دوم قرار گرفت، اهمیت کاری که کرده بود خیلی به چشم نیامد و مدال او هم یک مدال اتفاقی به‌نظر آمد. حتی چندی بعد که حضور مهدی به‌عنوان نخستین ژیمناست ایرانی در بازی‌های المپیک قطعی شد، کمتر کسی او را جدی گرفت. اما در پاریس وقتی الفتی به فینال رسید، تازه نگاه‌ها متوجه او شد. المپیک با رده هفتمی برای نماینده ایران به پایان رسید اما حتی همین پایان بی‌مدال، هیجان را به کاروان ورزشی ایران که تا قبل از آن روز خوشی تجربه نکرده بود، برد. در آن روزها صحبت از این بود که ژیمناستیک ایران با دستان خالی به المپیک رسیده و نتیجه‌‌ای که الفتی گرفته بود، در حد مدال طلای المپیک ارزشگذاری شد. بعد از آن بود که انتظارات از این رشته بالا رفت؛ اینکه ژیمناستیک و به‌خصوص الفتی به توجه ویژه نیاز دارند و حداقل‌های این ورزش باید تامین شود. مهدی از نبود امکانات گفته بود؛ از اینکه برای پرش در سالن را باز می‌کنند و از بیرون استارت می‌زند، چرا‌که مساحت سالن کوچک‌تر از استانداردهاست و...
 دیروز صبح که الفتی در پرش خرک قهرمان آسیا شد و با ثبت امتیاز 14.5 از 2‌پرش، بالاتر از نماینده چین و کارلوس یولو قهرمان فیلیپینی بازی‌های المپیک پاریس قرار گرفت، تصور این بود که همه خواسته‌های او و سرمربی‌اش رضا خیرخواه فراهم شده ‌و این قهرمانی در آسیا که بهترین جهان را در خود دارد، نتیجه همان توجهی است که قرار بود بعد از المپیک به الفتی و ژیمناستیک شود، اما اینطور نبود. هیجان المپیک که خوابید، ورزش ایران هم روزمرگی‌اش را از سر گرفت؛ نه خبری از خرید اسباب بود و نه سالن جدیدی راه افتاد. الفتی و هم‌تیمی‌هایش با همان اسباب از رده خارج شده تمرینات را از سر گرفتند. وزارت ورزش و حتی وزارت نفت که وعده خرید وسایل جدید داده بودند، سکوت اختیار کردند و فدراسیون اینچه درگاهی هم از عهده تامین هزینه 4-5میلیون دلاری خرید وسایل برنیامد. شاید فقط انگیزه الفتی و جوانان جدید و دانش خیرخواه بود که دوباره ژیمناستیک ایران را در سطح بین‌المللی مطرح کرد. اتفاقات خوب از روز پنجشنبه آغاز شد؛ از مرحله مقدماتی پرش خرک که الفتی حرکت جدیدی را به نام خود ثبت کرد؛ حرکتی که به‌گفته خیرخواه ارزشی بالاتر از مدال جهانی دارد. بعد از ثبت این حرکت یک مدال با‌ارزش به‌دست آمد. سیاوش سیاهی، جوان جدید تیم ملی در دارحلقه به مدال برنز رسید. در رده سنی جوانان هم امیرمحمد رحمانی در دارحلقه صاحب مدال نقره شد. اما باارزش‌ترین مدال تیم ایران طلای الفتی بود. ژیمناستیک ایران در سطح آسیا به مدال‌های نقره و برنز رسیده بود اما برای اولین‌بار بود که بالاترین سکو نصیب ایران می‌شد.
از دیروز ظهر بعد از مدال طلا، الفتی دوباره پیام‌های تبریک از مسئولان مختلف ورزش ایران دریافت کرد و احتمالا مسئولان کشوری هم تا شب پیام‌هایی را خطاب به او نوشتند اما الفتی و دیگر دوستانش بیشتر از پیام‌های تبریک به توجه نیاز دارند، به وسایل نیاز دارند و حالا که باارزش‌ترین مدال آسیا به ایران رسیده، انتظار می‌رود حمایت‌ها از قبل بیشتر و بیشتر شود.