روزگار سپریشده فیلمبرها و پلاکاردکشها
موضوع: مشاغل مرتبط با سینما
موقعیت: خیابان لالهزار
***
در دهههای 30و 40که نگاتیو گران بود و یک نسخه از فیلم با اندکی تأخیر در چند سینما نمایش داده میشد، حرفه فیلمبری پدید آمد. اکبر رستمزاده، از قدیمیترین آپاراتچیهای تهران، در اینباره میگوید: «در دهههای 30و 40که بوبین و نگاتیو گران بود، صاحبان سینما با استخدام فیلمبر ابتکار جالبی به خرج دادند. در آن سالها سینماهای معروف با نیمساعت تفاوت، فیلمها را نمایش میدادند و فیلمبر با دوچرخه یا موتور، نگاتیو و بوبین را به سینمای دوم میرساند.»
رستمزاده درباره نسل فیلمبرهای سینما در سالهای دور میگوید :«در آن سالها 2یا 3نفر بهعنوان فیلمبر با سینماهای تهران کار میکردند. یکی سیدعزیز بود که در خیابان استخر موتورسازی داشت و با کمک موتور، فیلمها را جا به جا میکرد. حسن چرخی یکی دیگر از فیلمبرهایی بود که با سهچرخه فیلمها را جا به جا میکرد. یک روز بارانی حسن چرخی در مسیر رسیدن به سینمای دوم لیز خورد و نگاتیو خیس شد، برای همین دیگر قابل استفاده نبود و سه سینما برای چند روز تعطیل شد.»
پلاکاردکشی هم یکی دیگر از مشاغل مرتبط با سینما در آن روزگار بود. رستمزاده در اینباره میگوید:«در آن سالها سینماهای تهران در قرق هندیها بود. تصاویر فیلمهای هندی کاغذی بود و آنها را به هم میچسباندند تا بر سردر سینما نصب کنند. از ابتدای دهه40فردی به نام اکبر پلاکاردکش که مغازهاش در طبقه همکف ساختمان پلاسکو بود وارد سینما شد. او پودر مل را روی پارچه میمالید و با وسیلهای به نام اپک، تصویری نمادین از فیلم سینمایی را روی آن میکشید تا بر سردر سینما نصب کنند. پلاکاردکشی هم شغل پررونقی بود، اما چاپ بنر در دهه 70آن را منسوخ کرد.»