• جمعه 6 مهر 1403
  • الْجُمْعَة 23 ربیع الاول 1446
  • 2024 Sep 27
شنبه 27 مرداد 1403
کد مطلب : 232924
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/NxvXv
+
-

8 واقعیت ناشناخته درباره احزاب سیاسی ایالات متحده

تقریباً در کل تاریخ ایالات متحده، احزاب سیاسی در آمریکا حضور داشته‌اند. در یک دمکراسی واقعی طبیعی است که قدرت با اکثریت رأی‌دهندگان تجمیع شود. با این حال در طول زمان، احزاب سیاسی که توسط افکار عمومی شکل گرفته‌اند، رشد و سقوط کرده‌اند. چیزی که ثابت مانده، سیستم 2 حزبی (حزب جمهوری‌خواه و دمکرات) و سیاستمدارانی است که هوشمندانه استراتژی‌های خود را هدایت می‌کنند.
جورج واشنگتن تنها رئیس‌جمهور آمریکا بود که به هیچ حزب سیاسی وابسته نبود.
در طول فعالیت نخستین دولت آمریکا، حزب فدرالیست - یکی از نخستین احزاب این کشور- از رهگذر مخالفت با حزب دمکرات، بروز و ظهور داشت.
حزب دمکرات که به نام دمکرات-جمهوری‌خواهان در دوره توماس جفرسون شناخته می‌شد، زمانی طرفدار یک دولت حداقلی بود. وظیفه دولت حداقلی عبارت است از فراهم آوردن چارچوب صلح و نظم اجتماعی تا شهروندان بتوانند هر طور که بهتر می‌دانند زندگی خود را اداره کنند.
نظام  2حزبی در قانون اساسی آمریکا وجود ندارد، اما احزاب تقریباً از زمان تأسیس آمریکا و به کارگیری روش انتخابات فعلی، فعالیت داشته‌اند.
حزب دمکرات، رکورددار یکی از بدترین شعارهای سیاسی در تاریخ آمریکا بود. این حزب در پوستر تبلیغاتی کاندیدای ریاست‌جمهوری خود در سال 1928نوشته بود: «به آل اسمیت رأی دهید و رویاهای خیس خود را محقق کنید.» او مخالف ممنوعیت مشروبات الکلی بود.
حزب جمهوری‌خواه درابتدا  مترقی‌تر بود. به‌تدریج محافظه کار شد و در نهایت بر سر ترقی خواهی، دچار اختلاف شد. ترقی‌خواهی فلسفه سیاسی کلی مبتنی بر ایده ترقی است که بیان می‌کند پیشرفت‌ها در علوم، فناوری، توسعه اقتصادی و سازمان اجتماعی می‌تواند شرایط بشر را بهبود بخشد. ترقی خواهی در عصر روشنگری در اروپا از این باور ریشه گرفت که اروپا از طریق استحکام بخشیدن به مبنای دانش تجربی به‌عنوان بنیان جامعه توانست از بربریت به تمدن ترقی کند.
در دهــه 60 میـلادی، جمهوریخواهان بیشتر از دمکرات‌ها به قانون حقوق مدنی رأی دادند. این قانون، تبعیض براساس نژاد، رنگ، دین، جنسیت یا ملیت را غیرقانونی و از اعمال ملزومات نابرابر در ثبت نام رأی‌دهندگان و جدایی جنسیتی در مدارس، محل‌های کار و اماکنی که به مردم خدمات ارائه می‌کند جلوگیری کرد.
از زمان جنگ جهانی دوم، یک رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه حداقل در یک دوره رکود اقتصادی در رأس قدرت بوده است.

این خبر را به اشتراک بگذارید