12سال پس از انقلاب، مصری‌ها محتاج نان شب

12سال پیش در بعدازظهر 25ژانویه2011، خیابان‌های قاهره پایتخت مصر به تصرف معترضانی درآمد که همگی برای سقوط نظام سیاسی حسنی مبارک شعار می‌دادند. انقلاب در مصر از قیام تونس الهام گرفت. 12سال بعد، نه تونسی‌ها و نه مصری‌ها به خواسته‌های انقلابی خود نرسیده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل نتیجه انقلابی را که کمتر از 20روز توانست حکومت مبارک را به زیر بکشد، حداقل 840کشته اعلام کرد. مصری‌ها پس از آن انقلاب، نخستین انتخابات آزاد ریاست‌جمهوری خود را تجربه کردند، اما آن انتخابات و دولت برآمده از آن به ریاست محمدمرسی با کودتای نظامی سال 2013به فرماندهی ژنرال عبدالفتاح السیسی سرنگون شد و در عمل بسیاری از دستاوردهای انقلاب تا به امروز در بن بست تاریخ دفن شده است. مصر امروز بیش از آنکه نشانی از یک جامعه در حال عبور از بحران داشته باشد، نمادی از یک جامعه فرو رفته و گرفتار در بحران را دارد. از نظر سیاسی، عبدالفتاح سیسی چهره یک رهبر تمامیت‌خواه در یک نظام سیاسی اقتدارگرا از خود نشان داده که امکان فعالیت قانونی مخالفان سیاسی خود را از میان برداشته، رسانه‌ها و پلیس را در کنترل کامل خود گرفته و نمایندگان پارلمان را برای تغییرات مورد نظرش در قانون اساسی دستچین کرده است. اقتصاد مصر نیز حال و روز خوشی ندارد. وب سایت میدل‌ایست‌ای در گزارشی درباره اوضاع اقتصادی مصر می‌نویسد: السیسی در سال‌های2013و2014 ده‌ها میلیارد دلار کمک مالی از عربستان سعودی و امارات متحده عربی دریافت کرد. علاوه بر این کمک‌ها، دولت قاهره وام‌های کلانی از صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، چین، صندوق پول عرب و بانک توسعه آفریقا دریافت کرد. دولت اما به جای هزینه کردن این پول‌ها برای آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، مسکن ارزان قیمت یا پروژه‌های درآمدزا، میلیاردها دلار را برای پروژه‌های تبلیغاتی و تجملات بیهوده و یا در راه نظامی‌گری ارتش خرج کرد.
خرج کردن وام‌ها و کمک‌های مالی در برخی طرح‌های غیراقتصادی مانند مونوریل، ساختمان جدید کاخ‌ ریاست‌جمهوری و هتل‌های مجلل نمونه‌ای از ریخت و پاش دولت السیسی طی سال‌های گذشته است. همین پارسال در اوج کسری بودجه، دولت یک جامبوجت جدید برای دفتر ریاست‌جمهوری به قیمت 500میلیون دلار خریداری کرد. دولت مصر از سال2016، ساخت یک شهر مدرن را به‌عنوان پایتخت اداری جدید به جای قاهره با 50میلیارد دلار هزینه آغاز کرده است که شامل بلندترین آسمان خراش آفریقا و یک مسجد بزرگ است که سازندگان آن شرکت‌های وابسته به نظامیان هستند و اساسا برای نخبگان ثروتمند مصری طراحی شده است. هنوز دولت مصر نتوانسته به این پرسش پاسخ دهد که ساخت این شهر جدید در 45کیلومتری قاهره از پول وام‌های بین‌المللی چقدر ضروری بوده است؟