• پنج شنبه 6 اردیبهشت 1403
  • الْخَمِيس 16 شوال 1445
  • 2024 Apr 25
پنج شنبه 6 بهمن 1401
کد مطلب : 184007
+
-

موشک‌های هسته‌ای به مقصد مریخ

پرتاب فضانوردان به مریخ پس از ماموریت ماه، یکی از مهم‌ترین برنامه‌های فضایی است که با طراحی موشک‌های هسته‌ای سرعت خواهد گرفت

فضا
موشک‌های هسته‌ای به مقصد مریخ

ناسا از طرح‌هایی برای آزمایش موشک‌های هسته‌ای که فضانوردان را در سریع‌ترین زمان ممکن به مریخ می‌فرستد، رونمایی کرده است. به گزارش گاردین، این پروژه طی همکاری ناسا با آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی دولت آمریکا برای نمایش یک موتور موشک حرارتی هسته‌ای فضایی در سال2027 اتفاق افتاد.

کاهش زمان سفر فضانوردان به فضا
هدف از این پروژه توسعه یک سیستم پیشران برای سفرهای فضایی است که تفاوت بسیاری با سیستم‌های شیمیایی رایج موشکی دارد. ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرد: استفاده از موشک حرارتی هسته‌ای امکان عبور سریع‌تر را فراهم می‌کند و در معرض خطر قرارگرفتن  فضانوردان را کاهش می‌‌دهد. کاهش زمان انتقال فضانوردان به فضا یک اصل کلیدی برای ماموریت‌‌های انسانی به مریخ است، چرا که سفرهای طولانی‌‌تر به تجهیزات بیشتر و سیستم‌های قوی‌تری نیاز دارد. به‌گفته ناسا، یک مزیت ویژه این موشک هسته‌ای، افزایش ظرفیت محموله علمی و قدرت بالاتر برای ابزارهای دقیق‌تر و ارتباطات بیشتر است.

از ‌ماه به مریخ
ناسا که سال گذشته فضاپیمای جدید خود را طی ماموریت آرتمیس یک با موفقیت به‌عنوان سکوی پرشی برای بازگشت فضانوردان به‌ماه آزمایش کرد، امیدوار است تا در دهه 2030 به‌عنوان بخشی از برنامه‌ماه به مریخ، انسان‌ها را روی سیاره سرخ نیز فرود آورد. ناسا می‌گوید با استفاده از فناوری فعلی، سفر 300میلیون مایلی به مریخ حدود 7‌ماه طول می‌کشد. مهندسان هنوز نمی‌دانند با استفاده از فناوری هسته‌‌ای این زمان چقدر کوتاه‌تر می‌شود، اما بیل نلسون، مدیر ناسا می‌گوید که موشک هسته‌ای این امکان را به فضاپیماها و انسان‌ها می‌‌دهد تا در اعماق فضا با سرعت بی‌‌سابقه سفر کنند. نلسون گفت: با کمک این فناوری جدید، فضانوردان می‌توانند سریع‌تر از همیشه به اعماق فضا سفر کنند و از آن خارج شوند. این قابلیت بزرگ برای آماده‌شدن جهت ماموریت‌های خدمه به مریخ است.
این آژانس می‌‌گوید که سیستم‌های پیشران الکتریکی هسته‌ای، پیشرانه‌های بسیار کارآمدتری نسبت به موشک‌های شیمیایی دارند، اما نیروی رانش کمی ارائه می‌‌کنند. نیروی الکتریسیته‌ای که یک رآکتور تولید می‌کند در بهترین حالت پیشرانه‌های گازی مانند زنون یا کریپتون را شارژ می‌کند و یون‌ها را از طریق یک رانشگر به بیرون می‌راند که همین امر فضاپیما را به جلو می‌برد. با استفاده کارآمد از رانش کم، سیستم‌های نیروی محرکه الکتریکی هسته‌‌ای، فضاپیما را برای دوره‌های طولانی شتاب می‌‌دهند و می‌توانند ماموریت مریخ را با رانش بالا به حرکت درآورند. استفانی تامپکینز، مدیر آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی دولت آمریکا در بیانیه‌ای در این‌باره گفت که این توافق گسترش همکاری‌های موجود بین آژانس‌ها است: این آژانس و آژانس ناسا سابقه طولانی همکاری و پربار در پیشبرد فناوری‌ها برای اهداف ما دارند، از موشک Saturn V که برای نخستین‌بار فضانوردان را به‌ماه برد تا خدمات رباتیک و سوختگیری ماهواره‌‌ها. حوزه فضا برای تجارت مدرن، اکتشافات علمی و امنیت ملی حیاتی است. توانایی دستیابی به پیشرفت‌‌های پیش رو در فناوری فضایی برای انتقال مؤثرتر و سریع‌تر مواد به‌ماه و در نهایت، انسان‌ها به مریخ ضروری است. ماموریت آرتمیس2 ناسا، که قرار است فضانوردان را برای نخستین بار در بیش از نیم قرن گذشته به مدار‌ماه بفرستد، برای سال2024 برنامه‌ریزی شده است. ماموریت بعدی با نام آرتمیس3، که ممکن است سال بعد از آن انجام شود، طبق برنامه قرار است فضانوردان ازجمله نخستین زنی که روی ‌ماه فرود می‌آید را به این سیاره بفرستند.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید