بوم؛ بدون رنگ
«ابوالفضل بهرامی»، «حسن ترخوانه»و « لی لی فرهادی» از نبود وحدت بین هنرمندان و حمایت مسئولان گلایه میکنند
آزاده امینی | خبرنگار -زنجان:
بوم و رنگ برای هنرمندان نقاشی فقط ابزار کار نیست، آنان با یک مداد سیاه میتوانند دنیای دیگری را برای تماشاگران به وجود بیاورند. کسانی که وارد دنیای نقاشی شدهاند و سالهاست در این عرصه فعالیت میکنند، به خوبی میدانند که برای خلق کردن یک اثر ماندگار باید به جهان اطرافشان حساس باشند تا آنچه را که دیگران از دیدن آن بیبهرهاند، به تصویر بکشند.
در عرصه هنر نقاشی در استان هنرمندان زیادی وجود دارند، استاد «حسن چلیپا» از کسانی است که با آثاری به جای مانده، توانسته در تاریخ زنجان ماندگار شود. هنوز هنرمندان زیادی در شهر هستند که از این راه امرار معاش میکنند و توانستهاند شاگردان زیادی را تربیت کنند. اما این هنرمندان نیز با مشکلات و موانع خاص خود درگیرند.
نیاز به حمایت
«حسن ترخوانه» نقاش زنجانی است و جزو پیشکسوتان این هنر در شهر محسوب میشود، وی در گفت و گو با همشهری در مورد وضعیت نقاشی زنجان میگوید: در حال حاضر جوانان آموزش دیده در نقاشی سعی دارند با ایجاد گالری بتوانند امرار معاش کرده و چند نفری را آموزش بدهند که به نظر بنده باید از چنین جوانانی حمایت کرد، اما متاسفانه در بعضی موارد شنیده میشود که به دلایل غیر منطقی این گالریها پلمب شده و موجب دلزدگی آنان از هنر میشود که باید نگاهها در این مورد تغییر کند. باید دست جوانان را بگیریم، اما متاسفانه کسانی بر نظارت عملکرد گالریها دخالت میکنند که دغدغه هنر را ندارند و با چنین فضاهایی آشنا نیستند. موضوع دیگری که بسیار دردناک است و من بارها آن را به گوش مسئولان رساندهام، گرفتن جواز کسب نقاشان از صنف صافکاران است، یعنی کسی که میخواهد در عرصه نقاشی فعالیت کند باید جوازش را از این اتحادیه بگیرد، البته من نمیگویم که اتاق اصناف با ما برخورد بدی دارد، بلکه میخواهم بگویم در شان هنرمند نیست.
آثار نوگرا
« لی لی فرهادی» یکی از نقاشان و گرافیستهای زنجانی، چاره بهتر شدن باورهای عمومی جامعه نسبت به هنر نوین را در گرو دیده شدن و به نمایش درآمدن هرچه بیشتر آثار نوگرا میداند. اما موضوعی که در این راستا مطرح میشود؛ کیفی بودن آثار مدرن است. به طوری که این آثار بتوانند باکیفیت مطلوب، مردم را به سمت خود جذب کنند.
مسالهای که فرهادی در پاسخ به آن چنین میگوید: مشخصا آن چیزی که امروز از سوی نقاشان زنجانی در نمایشگاهها دیده میشود، به لحاظ رنگ، فرم و تکنیکهای لازم در سطح بالایی ظاهر میشوند. با این حال مشکلی که امروز حتی در نمایشگاههای خودمان هم دیده میشود، فراموش کردن اصالت هنر ایرانی و ایرانیزه نبودن بسیاری از آثار است. یعنی نقاشیها سمت و سوی غربی به خود میگیرند. این مورد موجب دوری مخاطب ایرانی از این آثار میشود.
فرهادی ادامه میدهد: یکی از مواردی که موجب اعتلای هنری در دیدگاههای اجتماعی میشود، نقد و نقادی آثار و نمایشگاههای هنری است. متأسفانه جای خالی منتقدان حرفهای در زنجان به شدت احساس میشود. زیرا کیفیت کارهای هنری، مادامی که مورد نقد قرار نگیرند، مشخص نخواهند شد.
بررسی وضعیت هنر نقاشی در ابهر
«ابوالفضل بهرامی» نقاش ابهری است. وی در گفت و گو با همشهری در مورد وضعیت این رشته هنری میگوید: به نظر میرسد با فراهم شدن امکانات و شرایط، تاسیس دانشگاهها و رشتههای هنری در بیشتر شهرها، دستیابی به وسایل ارتباط جمعی و به طور کلی گستردهتر شدن ارتباطات اکنون شرایط بهتری نسبت به گذشته برای استفاده از محضر اساتید و تجربیات آنها فراهم شده است. وی در مورد وضعیت شهرستان ابهر در زمینه هنر چنین میگوید: درباره وضعیت هر شهری از جمله ابهر در زمینه هنری، بدون در نظر گرفتن اوضاع کلی هنر در کشور نمیشود نظری داد. در واقع هر شهر به نوعی متاثر از جو کلی جامعه در زمینه هنر است. شهرستان ابهر نیز از نظر پتانسیل و استعداد در زمینه هنری در رشتههای مختلف بسیار قوی است.
حضور قوی و فعال هنرمندان این شهر در سطح استان و کشور و حتی بینالمللی، خود گواه این ادعاست. بهرامی با ابراز ناراحتی نسبت به برخی از نگرشها توضیح میدهد: متاسفانه شاهد نگرشهای کوتهبینانه و گاه مغرضانه ازسوی برخی در مرکز استان و مسئولان نسبت به شهرستانها و کم لطفی از سوی مرکز و در مقابل وحدت مسئولان و هنرمندان دیگر استانها بودهام. با اینکه هنرمندان از لحاظ کمیت و کیفیت قابل مقایسه نیستند اما وحدت بین هنرمندان سبب مطرح شدن استان آنها در سطح کشور میشود که متاسفانه این موضوع در استان ما جای خود را به رقابت و تنگ نظری میان برخی مسئولان و هنرمندان مرکز استان و شهرستانها داده است. وی اظهار میکند: با توجه به شرایط چند سال اخیر، بهخصوص دهه گذشته، فضای مناسبی ایجاد نشد که هیچ، بلکه به دلیل فضا و شرایط نامناسب بسیاری از هنرمندان عطای هنر را به لقایش بخشیدند و به کار دیگری روی آوردند یا به اجبار ترک وطن گفته و به کشورهای دیگر پناه بردند.