«جنتکس»‌، لایروبی و اخلاق‌شهروندی

می‌گویند آب که از سر گذشت چه یک وجب چه 100 وجب؛ اما برای کارگر‌های زحمتکش شهرداری وجب به وجب آن فرق می‌کند. وقتی پای در جوی‌ها، کانال‌ها و مسیل‌هایی که زباله بیخ گلویشان را گرفته می‌گذارند تا نفس آبراهه را باز کنند، آب اگر یک وجب باشد فقط به مچ چکمه لاستیکی‌شان شتک می‌زند و اگر 10 وجب باشد تا کمر خیس سرمایی استخوان‌سوز می‌شوند و اگر 100وجب باشد دست‌کم برای چند لحظه غرقاب می‌شوند تا زباله‌هایی که ما ریخته‌ایم را بیرون بکشند. خبر بد این است که برخی از ما بدون رعایت اخلاق شهروندی هنوز عادت نداریم دست زباله‌هایمان را در دست سطل زباله بگذاریم و آنها را بدون درنظر گرفتن تن رنجور نارنجی‌پوش‌های شهرمان در کوچه و خیابان و حتی جوی‌ها می‌ریزیم.
خبر خوب اینکه همین چند روز پیش 19دستگاه لایروب جنتکس توسط شهرداری خریداری شده و 5دستگاه آن برای لایروبی کانال‌ها و جوی‌های پایتخت فعال شده است. دستگاه‌های یادشده به همت مهندسان داخلی پهلو به پهلوی نمونه‌های خارجی‌اش کارایی دارند و با قدرت مکش بالا و ویبره رسوب‌ها و لجن‌های جمع شده در مسیر‌هایی که «امکان کار نیروی کارگری وجود ندارد» را تخلیه می‌کنند. اگر به زحمت‌‌کشان میان این دو گیومه معنادار و دست‌های پینه‌بسته‌شان اهمیت می‌دهیم در سطح شهر زباله نریزیم که گاهی نفس راحت آنها به پاکی نفس همین جوی‌های شهر بسته است.