ایموجی ، نخستین زبان دنیای دیجیتال

سامان رضایی

در طول تاریخ، همپای پیدایش هر سرزمینی زبان خاص جغرافیای آن به‌وجود آمده است. زبان‌شناس‌ها اما نخستین زبان حیطه دنیای دیجیتال و اینترنت را زبان برنامه‌نویسی پایه داس DOS ندانسته و ایموجی‌ها Emoji یا شکلک‌های ارسالی را به‌عنوان نخستین زبان این عرصه معرفی می‌کنند. امروز هفدهم جولای روز جهانی این شکلک‌های مختصر و مفید است و بنابراین بد نیست برخی جوانب و تاریخچه‌ شکل‌گیری آنها را بررسی کنیم. در فارسی می‌گوییم زبانم از بیان احساسم قاصر است. ایموجی‌ها هم آمدند تا از پس این قصور کلام و واژه‌ها برآیند. برای نمونه اگر در کلام فرستنده نوعی عصبانیت یا شوخی مستتر باشد او می‌تواند با انتخاب ایموجی آن ‌را بیان کند که البته گاهی هم این شکلک‌ها به جای رفع سوءتفاهم عامل به‌وجود آمدن آن هستند. پیش از ایموجی‌ها، اموتایکونز‌ها وجود داشتند و کار ایموجی‌ها را انجام می‌دادند. علائمی که همین‌ روز‌ها هم کاربرد دارند. چیزهایی شبیه:-) یا ;-) یا حتی:*  که کمتر کسی از پس حروفچینی توأم با شیفت و کنترل آنها بر می‌آمد. بعد از این دوره در سال1999 میلادی یک هنرمند ژاپنی اهل فناوری، نخستین ایموجی را روانه دنیای سایبر کرد. شیگه‌تاکا کاریتا برای نمونه یک رعد و برق یا آفتاب را طراحی کرد که از حروفچینی واژه‌هایی مانند ابری یا آفتابی پیشگیری می‌کرد. او که به نوعی پدر ایموجی‌هاست پس از آن 176ایموجی طراحی کرد که بسیاری از آنها همچنان به شکل گذشته باقی مانده و فقط کیفیت رزولوشن آنها افزایش یافته است.ایموجی‌ها در سال‌های گذشته به حیطه‌های روانشناسی و حتی فلسفه هم راه پیدا کرده‌اند. برای نمونه برخی نظریه‌پرداز‌های این علوم درباره این شکلک‌ها دیدگاه‌هایی را مطرح کرده‌اند که در نوع خود قابل تامل است. روانشناسان بر این باورند که هیچ شکلک و میمیک صورتی جای ملاقات رو در رو را نمی‌گیرد. درحالی‌که بشری که سرعت تمام کارهایش افزایش یافته و برای صرفه‌جویی در وقت ملاقات‌های روزانه خود را به دیدار و گفت‌وگو و ارسال ایموجی در شبکه‌های اجتماعی خلاصه کرده می‌تواند در آینده‌ای نزدیک دچار بحران‌های عاطفی شدیدی شود. پژوهش‌های بسیاری هم در زمینه ایموجی‌های پرکاربرد انجام شده و برای نمونه یک اینفوگرافی کوچک و مختصر نشان می‌دهد مردمان کشورهای گوناگون بیشتر از چه ایموجی‌ استفاده می‌کنند.