​​​​​​​حضور بی‌محابای مردم در امکان عمومی نشان می‌دهد دولت‌ها بین سلامت و اقتصاد جهانی، گزینه اقتصاد را انتخاب کرده‌ و حفظ سلامت را بر دوش خود مردم گذاشته‌اند. زیرا این نگرش وجود دارد که اگر اقتصاد نباشد، بستری هم برای ادامه زندگی وجود نخواهد داشت.