11
چهار شنبه 3 اردیبهشت 1399
شماره 7923
پرونده
23023622
02123023901
پیامـک شما را درباره این صفحه می خوانیم

آیا معماری یک مسئله ملی است؟

از زمانی که فعالان معماری، سوم‌اردیبهشت، زادروز شیخ بهایی را به‌عنوان روز معمار پیشنهاد کردند نزدیک به 2دهه می‌گذرد.
ویژه
میراث شهری، بافت تاریخی شهر، حفاظت یکپارچه، رویکرد مردم‌محور، حفاظت فعال، میراث زنده، چشم‌انداز تاریخی شهر، توسعه پایدار و تاب‌آوری شهری؛اینها مفاهیم و رویکردهایی است که هر روز ما معماران و شهرسازان برای به جریان‌اندازی هویت در سیمای شهرمان با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنیم.
معماری، مانند حاصل کار دیگر برادران و خواهران معمار -‌که موسیقی، شعر و...تولید می‌کنند- دیری است که در مسیر شیک و مدرن شدن، راهش را گم کرده است.
«تمام شهر مدرنی که ما می‌شناختیم 7-6 تا خیابان بود. خیابان سعدی بود، خیابان اسلامبول، لاله‌زار بود، فردوسی بود، نادری بود. شمالی‌ترین خیابان هم شاهرضا انقلاب بود و آن‌ور هم دیگر خبری نبود.

معماری وسیله شناسایی هویت ماست

سید علیرضا قهاری، بانی نامگذاری روز معماری در تقویم ملی در گفت‌وگو با همشهری از اهمیت معماری و روز آن می‌گوید
سوم اردیبهشت روز بزرگداشت معمار و معماری است؛‎ بهانه‌ای برای به تصویر کشیدن آثاری که هر کدامشان شکوه و عظمت تاریخ و هویت کهن ایران را یادآوری می‌کنند.
کرونا مفهوم خانه را  بازگردانده است

کرونا مفهوم خانه را  بازگردانده است

طی 7دهه اخیر بسیاری از فضاهای خانه‌های قدیمی از جمله انبار و صندوقخانه به حکم بلا‌استفاده‌بودن حذف شدند اما واقعیت این است که این فضاها انعکاس معمارانه باور به «روز مبادا» بود
سوم اردیبهشت‌ماه روزی است که نام معمار بر صفحه تقویم ایران حک شد.
پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی
پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی
معماری هنر ساختن یک تمدن و نشان‌دهنده بالاترین و ماندگارترین آثاری است که هویت هر سرزمین را به تصویر می‌کشد.
امروز روز بزرگداشت معماران است. معماران که از روزگار قدیم خود را قادر به خلق فضاهای نو و زیبا برای زندگی مردم دانسته‌اند و برای انجام این کار، دوره‌ای از عمر خود را به کسب علم و دانش و تجربه پرداخته‌اند. کار معماران آسان نیست و هرگز آسان نبوده است!
PDF پرونده
کوتاه پرونده
ششم فروردین‌ماه معمار و نقاش معاصر ارمنی ادمان آیوازیان در لندن و بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت روحش شاد و یادش گرامی باد.
این روزها، نام معمار مثلأ تصویر شخصیت‌های جامع الاطراف، مختار، مقتدر و نقش آفرین دوره رنسانس در اروپا یا دورۀ صفویه در ایران را در ذهن تداعی نمی‌کند.
رابطه ما انسان‌ها با طبیعت، رابطه پیچیده‌ای نیست. طبیعت حال ما را خوب  و آرام‌مان می‌کند و الهام‌بخش است.