پلاسکو؛ فروریزی یک رؤیا
پلاسکو فروریخت. بنایی که نیم‌قرن پیش در تهران نماد مدرنیته بود، به ناگاه در برابر چشمان میلیون‌ها نفر فروریخت و یکباره جز تلی از آتش و ویرانی باقی نماند.
آوارگی پلاسکونشینان پس از آوار
گزارش میدانی همشهری نشان می‌دهد آن دسته از کسبه پلاسکو که به مجتمع نور تهران انتقال یافته‌اند، با کسادی بازار مواجه شده اند
محل استقرار کسبه پلاسکو، یک ساعت مانده به ظهر به قدری خلوت و کم‌نور است که گویی تعطیل شده
هر صبح که برای نماز بیدار می‌شود، عکس‌ها و یادگاری‌های دردانه‌اش را تمیز می‌کند و به او «سلام» و «صبح‌به‌خیر» می‌گوید و قربان‌صدقه‌اش می‌رود.
سوز زمستان یکه‌تازی می‌کرد که هرم آتش، خط‌وربط همه معادلات تهران را به هم ریخت.آتش، خودی نشان داد و در میان بهت ساکنان این شهر، یک سازه از فولاد و خاطره را قربانی کرد. این اما تمام ماجرا نبود
داغی که سرد نشد
ویژه‌نامه‌ای برای روزی که آوار پلاسکو بر سر همه ما ریخت
پلاسکو
همین‌جا می‌ایستند؛ همین روبه‌رو. زل می‌زنند به محوطه ایستگاه. خیلی‌وقت‌ها داخل نمی‌آیند؛ بیشتر می‌خواهند ناشناس بمانند؛ آخر خیلی از بچه‌های آتش‌نشان، آنها را می‌شناسند.
می‌گفتند صدایش از موتورخانه می‌آید
ساعت 10صبح بود. پیرمرد طبق عادت هر روزش از بهارستان سوار اتوبوس‌های خیابان جمهوری شد. هوش و حواسش پیش جواد بود؛ «خدا کنه جواد رفته باشه پی سفارشای پسرای مشداسمال».
از عرش به فرش افتادیم
پلاسکو
یک سال از آن ماجرای تلخ گذشته و دیواری که جلوی ساختمان پلاسکو کشیده شده، با تصویری از آتش‌نشان‌ها که روی آن به چشم می‌خورد، یادآور فداکاری مردانی‌است که جان کسبه این ساختمان را نجات دادند و خود در آوار سهمگین پلاسکو جان باختند.
رنگ‌پریدگی وعده‌های پلاسکویی
پس از حادثه پلاسکو، هیأت دولت در بهمن‌ماه سال95 مصوبه‌ای شش‌بندی را برای جبران خسارات و کمک به کسبه پلاسکو، تصویب و به دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط ابلاغ کرد
