چه زلزله باشد چه برف، چه تکان باشد چه سکون، چه گسل باشد چه ابر، چه دی باشد چه بهمن، چه فلق باشد چه شفق، چه واوان باشد چه لواسان، چه تهرانپارس باشد چه فلش‌خور فابریک، چه آخ نگفته باشد چه زه زده در خرج، چه چشم و چراغ خیابان باشد چه همدم چال‌گاراژ، چه سواری باشد چه گاری و چه خودرو باشد چه اتومبیل، برای تهرانی‌ها امید آخر است؛ ماشین.