بیماران، در خطر از ترس کووید-۱۹

کووید-19 حالا دیگر فصل مشترک بیشتر مردم جهان است؛ بیماری‌ای که مدام بر پیچیدگی‌هایش افزوده می‌شود. اما نگرانی‌های دنیای پزشکی فقط محدود به ابتلا به این بیماری و مرگ‌ومیر ناشی از آن نمی‌شود. بسیاری از افراد هستند که به‌دلیل ترس از ویروس کرونا با وجود داشتن نشانه‌هایی از سایر بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلبی- عروقی یا حتی آپاندیس، از رفتن به محیط‌های بیمارستانی خودداری می‌کنند و همین عامل منجر به افزایش سایر بیماری‌های جانبی یا مرگ‌ومیر می‌شود.
به گزارش‌ ام‌اس‌ان، جان پوسکاس، جراح قلب بیمارستان مونت‌سینای می‌گوید: درحالی‌که تقریبا تمام تخت‌های بیمارستان به اشغال بیماران ویروس کرونا درآمده است، بیماران قلبی باید کجا بروند؟ حتی بسیاری از افراد که دچار درد در قفسه سینه هستند نیز جرأت نمی‌کنند قدم به بیمارستان بگذارند.
این موضوع برای همه پزشکان نه‌تنها در آمریکا - که حالا تبدیل به مرکز شیوع کرونا شده است - که در کشورهای اسپانیا، انگلیس و چین نیز به معما تبدیل شده است.
5هفته پس از قرنطینه کردن چند کشور، پزشکان بر این باورند که این پاندمی منجر به اپیدمی ترس بین افرادی شده است که هرچند به‌دلیل سایر بیماری‌ها باید به بیمارستان مراجعه کنند، اما واهمه از ابتلا به ویروس کرونا مانع این کار می‌شود. طبق گفته پزشکان و تحقیقات اولیه، این افراد شامل کسانی می‌شوند که دچار التهاب آپاندیس، التهاب مثانه، انسداد روده، درد قفسه سینه و حتی علائم سکته مغزی هستند. پوسکاس می‌گوید: همه از مراجعه به اورژانس واهمه دارند.
برخی پزشکان نگران این هستند که بیماری و مرگ‌ومیر ناشی از عدم‌مراجعه به اورژانس، ممکن است در مناطقی که کمتر تحت‌تأثیر کووید-19 بوده حتی به رقیبی برای کووید-19 تبدیل شود.
«اورت اریکسون» مدیر پزشکی تروما در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی در این مورد بیماری 20ساله را مثال می‌زند که سعی داشت درد شکمش را نادیده بگیرد و آن را در خانه با کمک قرص‌های مسکن آرام کند. اما او 10روز دیرتر مجبور شد با یک آبسه بزرگ شکمی به بیمارستان مراجعه کند و پزشکان متوجه شدند آپاندیس او با ترکیدن منجر به عفونت اعضای داخلی شکم او شده است. به گفته اریکسون یک عمل جراحی معمولی که فقط به یک شب بستری نیاز داشت، حالا به یک بستری طولانی‌مدت و دشوار در بیمارستان تبدیل شده است و پزشکان برای کنترل گسترده عفونت مجبور به استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های زیادی برای او هستند. در این شرایط آنها مجبور هستند پس از رفع کامل عفونت سراغ جراحی آپاندیس بروند.
اریکسون که پزشک این بیمار است می‌گوید: مراقبت از زخم‌های او حالا تبدیل به یک چالش می‌شود. او به من می‌گفت وقتی در خانه دل درد را تحمل می‌کرده، به بیمارستان و ویروس‌هایی که در انتظار او لبخند می‌زدند فکر می‌کرده است و از آمدن به اینجا واهمه داشته است. او می‌گوید در بخش جراحی عمومی که 20تخت دارد، معمولا در 2 تا 3هفته تنها 2 یا 3بیمار بستری می‌شدند اما حالا همه این 20تخت پر از بیمار است.
اریکسون می‌گوید: آنچه ما شاهد آن هستیم، مراجعه دیرهنگام است. می‌توانم بگویم 70درصد از بیماران آپاندیس که در سرویس من حاضر هستند به‌دلیل مراجعه دیرهنگام کارشان سخت شده است. مراجعه با تأخیر برای عمل آپاندیس باعث می‌شود که ما با خیال راحت نتوانیم روی جراحی تمرکز کنیم.
بیشتر پزشکان در چت‌روم‌های اختصاصی پزشکان یا شبکه‌های اجتماعی گزارش‌هایی تأیید نشده از بیمارانی می‌دهند که در خانه درحال مرگ هستند اما جرأت قدم گذاشتن به محیط بیمارستان را ندارند. در بیشتر این موارد به حملات قلبی اشاره شده است. در بسیاری از موارد علائم فردی که دچار حمله قلبی شده خود را به سادگی نشان نمی‌دهد.
گزارش‌هایی از بیمارستان‌های سراسر آمریکا نشان می‌دهد که استرس ناشی از بیماری همه‌گیر کووید-19 باعث می‌شود آنها افزایش حملات قلبی را پیش‌بینی کنند. البته خود کووید- 19 هم از آنجا که یک بیماری التهابی است می‌تواند به عضلات قلب آسیب برساند.
«هارلان کرومولز» متخصص قلب و عروق در دانشگاه ییل و بیمارستان ییل نیوهاون می‌گوید: تأکید ما در اینجا روی ایمنی بیماران است. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که مرگ‌های قابل پیشگیری اتفاق نمی‌افتد.
بیماری‌های شدید قلبی ازجمله STEMI که در آن مهم‌ترین رگ قلب دچار انسداد می‌شود، نه با قرص، نه عمل و نه هیچ رفتار دیگری قابل کنترل نیست و هیچ روشی برای کم کردن ریسک حمله قلبی نمی‌توانیم انجام دهیم؛ نه آنژیوپلاستی و نه حتی ترک سیگار.
نتیجه اینکه، اگر فردی دچار علائم بیماری شد و با گذر زمان از بین نرفت باید با رعایت موارد ایمنی و بهداشتی به بیمارستان یا اورژانس مراجعه کند تا به‌دلیل مراجعه دیرهنگام پروسه درمانش پیچیده نشود.

اصرار بر ماندندر منزل
بیشتر پزشکان در چت‌روم‌های اختصاصی پزشکان یا شبکه‌های اجتماعی گزارش‌هایی تأیید نشده از بیمارانی می‌دهند که در خانه درحال مرگ هستند اما جرأت قدم‌گذاشتن به محیط بیمارستان را ندارند