افزایش اجارهبها، حاشیهنشینی را افزایش داد
عضو کمیسیون عمران مجلس گفت: افزایش سرسامآور بهای مسکن منجر به توسعه حاشیهها شده بنابراین باید فکری اساسی برای حل مشکل مسکن و از مهاجرت بیرویه به حاشیه شهرها جلوگیری شود . «مجید کیانپور» در گفتوگو با خبرگزاری خانه ملت، رشد سکونتگاههای غیررسمی را نگرانکننده خواند و گفت: حدود 30درصد جمعیت شهری یعنی 20میلیون نفر از جمعیت کشور در سکونتگاههای غیررسمی و حاشیهها زندگی میکنند؛ سکونتگاههای غیررسمی بهصورت غیرقانونی و خارج از برنامهریزی رسمی ساخته شدهاند و در آنها مهاجران روستایی و نیازمندان و تهیدستان زندگی میکنند. او افزود: براساس برنامه ششم توسعه باید 2هزار و 700محله در سکونتگاههای غیررسمی توسعه، احیا، بازسازی، بهسازی و نوسازی شوند و انتظار میرود دولت به این مهم توجه ویژه داشته باشد. حدود 55هزار هکتار از اراضی شهرها اختصاص به سکونتگاههای غیررسمی دارد که حدود 11میلیون جمعیت کشور در آنها زندگی میکنند و 8میلیون نفر از جمعیت کشور هم در 72هزار هکتار از بافتهای فرسوده ساکن هستند. از سویی حدود 30درصد جمعیت شهری در سکونتگاههای غیررسمی زندگی میکنند بنابراین باید برای ارتقا و توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی گام برداشت.
نماینده مردم درود و ازنا در مجلس دهم یادآوری کرد: علت افزایش رشد 2درصدی سکونتگاهی شهری در تهران و 18درصدی در سکونتگاههای غیررسمی و حاشیهها نشانه بدتر شدن وضعیت اقتصادی و کوچکشدن سفره مردم است در این رابطه باید 30درصد از سبد خانوار به مسکن اختصاص یابد و اگر بیشتر از این میزان شود بسیاری برای حفظ توازن مجبور هستند به مناطق حاشیهای مهاجرت کنند که باعث گسترش حاشیههای شهر میشود. کیانپور افزود: تأثیرپذیری مسکن از سیاستهای کلان است و وقتی ارزش پول ملی تغییر کند به تناسب آن در تمام بخشهای اقتصادی کشور که شامل صنعت، مسکن، اشتغال و تولید است تأثیر میگذارد. افزایش سرسامآور اجاره بهای مسکن، حاشیه شهرها را افزایش و توسعه داده و باید فکری اساسی برای حل معضل مسکن و از مهاجرت بیرویه به حاشیه شهرها جلوگیری کرد. در برنامه ششم توسعه دولت مکلف به برنامهریزی برای ساماندهی و کاهش 10درصدی جمعیت حاشیهنشین شهرها شد، اما متأسفانه هنوز نتوانسته در این رابطه موفقیت چندانی را داشته باشد. عضو کمیسیون عمران مجلس افزود: حاشیهنشینی ریشه در عوامل مختلف مانند نبود اشتغال پایدار، مشکلات اقتصادی و عدمارتقای کیفیت سبد زندگی خانوار دارد بنابراین باید تلاش کرد که برنامهریزیها به تقویت و ارتقای کیفیت بیشتر زندگی خانوادهها منجر شود. خدمات زیربنایی در این مناطق باید به اندازه کافی توسعه یابد تا رضایت آنها حاصل شود و مجبور نباشند پس از مدتی از این مناطق به مناطق دیگر مهاجرت کنند. همچنین ضروری است نهادهایی مانند فنی و حرفهای، کمیته امداد، بهزیستی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، شهرداریها و راه و شهرسازی برای رفع مشکلات و توانمندسازی حاشیه نشینان تلاش کنند؛ حاشیه نشینان باید از امکانات آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و مشاغل پایدار بهرهمند شود تا با ارتقای سطح زندگی و بهبود رفتارهای اجتماعی شاهد کاهش آسیبهای اجتماعی در جامعه باشیم.