سهم شهرداری در آلودگی هوای تهران

نشست «سهم شهرداری تهران در آلودگی هوای تهران» با حضور آرش حسینی‌میلانی عضو کمیسیون سلامت شهری شورای شهر تهران، داریوش گل‌علیزاده معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط‌زیست و سیدامیر منصوری عضو هیأت‌علمی دانشگاه تهران و دبیر پانل در گالری نظرگاه برگزار شد.

آلودگی هوای تهران؛ معضلی که هر سال با پدیده وارونگی هوا در پاییز و زمستان، شاخص‌های سلامت هوای تهران را به مرز هشدار می‌رساند در این یک‌ماه گذشته به تناوب بارها و بارها بحث داغ رسانه‌ها بود. تا آنجا که محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران در پاسخ سؤال مجری صداوسیما، سهم شهرداری تهران در آلوگی هوا را چیزی در حدود 25درصد دانسته و نقش 14سازمان دیگر در رفع این مشکل را گوشزد کرد. همین اظهارنظر موضوع سومین جلسه بررسی و تبادل‌نظر گالری نظرگاه با عنوان «وقتی همه خواب بودیم3» قرار گرفت.

سید‌امیرمنصوری، با طرح مسئله نشست گفت: «چون بحث حمل‌ونقل شهری به‌عهده شهرداری است، سهم شهرداری تهران در آلودگی هوا را نمی‌توان انکار کرد. در بودجه سال 98 شهرداری بررسی‌ها نشان داد به‌طور مستقیم و غیرمستقیم چیزی نزدیک به 80درصد هزینه‌های مختلف برای مترو شده است. در این زمان که کشور در شرایط تحریم قرار دارد و در به دست‌آوردن تکنولوژی با مشکل رو‌به‌رو هستیم، پروژه ساخت مترو اقدامی زمان‌بر و زمین‌گیر‌کننده است. گره زدن حل ترافیک و آلودگی به چنین پروژه‌ای اشتباه راهبردی بوده است.» وی تأکید کرد که بین سهم تولیگری با تصدی‌گری شهرداری تهران باید فرق گذاشت. شهرداری در جایگاه متولی اصلی باید از سایر دستگاه‌ها مطالبه‌گری کند و نقش وکیل مردم را به درستی انجام دهد. نقشی که به‌نظر می‌رسد به خوبی ایفا نکرده است. منصوری در ادامه گفت: «در گذشته پروژه موفق بی‌آر‌تی طراحی و اجرا شد؛ پروژه‌ای که برای برقراری عدالت اجتماعی موفق بود اما متأسفانه دیگر تجهیز نشد و به حال خود رها شد.»
در ادامه مهندس داریوش گل‌علیزاده با اشاره به طرح جامع کاهش آلودگی هوا ادامه داد:«بسیاری از طرح‌های ما در سال‌های گذشته باعث ترافیک و گرایش مردم به سمت خودروهای شخصی شد، در حالی‌که می‌توانستیم برنامه را از خودرو‌محوری خارج کنیم. هر چند دولت‌ها در مراحلی برای حل این مشکلات کمکی نکرده‌اند، اما شهرداری هم نتوانست به سمت توسعه حمل‌ونقل عمومی برود. بنابراین موضوع فعلی ناکارآمدی حمل‌ونقل عمومی است.» وی ادامه داد: «شورای شهر تهران باید شورای شهر شود نه شورای شهرداری».

در ادامه حسینی میلانی گفت: «طبیعتا شهرداری و سازمان محیط‌زیست به تنهایی نمی‌توانند مشکل آلودگی هوا را حل کنند و به مشارکت نیاز دارند.» وی افزود: «قانون هوای پاک سازمان محیط‌زیست بعد از سال‌ها تدوین شد و طبق این قانون رئیس کارگروه هوای پاک در تهران استاندار است. آیا سازوکار استانی برای حل این مشکل کفایت لازم را دارد؟ من با سهم‌بندی برای شناسایی مقصر آلودگی هوای تهران مخالفم. در این موضوع مردم هم مسئول هستند و باید مشارکت کنند.» وی به شرایط اقلیمی شهر تهران هم اشاره کرد و گفت: «توان شهر تهران چقدر است؟ به‌خاطر موقعیت جغرافیایی در 100روز از سال با وارونگی مواجهیم و تهویه هوا به یک سوم می‌رسد. شرایط جغرافیایی به ما تحمیل شده و توان فراتر از آن نیست و سهم صنایع هم در این آلودگی تأثیر‌گذار است.»