پیکر نوری کسرایی را 3روز پس از درگذشت او یافتند

سعید مروتی ـ روزنامه‌نگار

نوری کسرایی، هنرپیشه قدیمی سینمای ایران 3روز پیش از دنیا رفت. او که در همه این سال‌ها در تهران زندگی می‌کرد 21دی‌ماه در منزل مسکونی‌اش از دنیا رفت. این‌طور که در خبرها آمده دیروز پیکر بی‌جان نوری کسرایی توسط نیروی انتظامی و ماموران آتش‌نشانی در منزلش یافت شده است. مرگ غریبانه نوری کسرایی را می‌شود کنار درگذشت دیگر فعالان سینمای قبل از انقلاب گذاشت؛ مثل فروزان که سال94 در سکوت خبری به خاک سپرده شد. کسرایی سال1330 در تهران متولد شد و 19ساله بود که در فیلم «پنجره» به کارگردانی جلال ‌مقدم جلوی دوربین رفت. او این بخت را داشت که کارش را در سینما با نقش اصلی و در فیلمی شاخص آغاز کند و خیلی زود به‌شهرت برسد.
از 1349 تا 1357 کسرایی فرصت حضور در 19فیلم سینمایی را یافت و بیشتر از هر بازیگر زن دیگری مقابل دوربین فیلمسازان موج نو رفت؛ فیلم‌هایی که متفاوت از فیلمفارسی ارزیابی می‌شدند و سازندگانشان می‌کوشیدند در مسیری متفاوت از سینمای رایج روز حرکت کنند. کسرایی پس از بازی در پنجره (1349) در متفاوت‌ترین فیلم از سری فیلم‌های صمد، یعنی «صمد و فولاد زره‌دیو» (1351) هم بازی کرد و بار دیگر مقابل دوربین جلال ‌مقدم رفت. او که کشف علی عباسی بود در سال‌های اول فعالیت هنری‌اش بیشتر در فیلم‌های سازمان سینمایی پیام بازی می‌کرد.
دفتری که در آن فیلم‌هایی چون «تنگنا»، «تنگسیر» (1352) از ساخته‌های امیر نادری، «سازش» (1353) ساخته محمد متوسلانی و «شام آخر» (1355) شهیار قنبری تولید شدند و نوری کسرایی بازیگر اصلی زن این فیلم‌ها بود. حضور در «شازده احتجاب» (1353) به‌کارگردانی بهمن فرمان‌آرا، «مسلخ» (1353) ساخته هادی صابر و «سه نفر روی خط» (1355) ساخته عبدالله غیابی از تولیدات متفاوت دهه50، نشانه‌ای دیگر از تلاش کسرایی برای همراهی با محصولات موج نوی سینمای ایران بود.
«صمد و قالیچه سلیمان»، (پرویز صیاد 1350)، «تیغ آفتاب» (امیر شروان 1352)، «جنجال» (رضا صفایی 1354)، «رفیق» (ایرج قادری 1354)، «شاهرگ» (علیرضا داودنژاد 1354)، «قسم» (امیر شروان 1354)، «مردی در آتش» (نادر قانع 1355) و «شارلوت به بازارچه می‌آید» (عباس جلیلوند 1356) از دیگر فیلم‌های این بازیگر هستند. «زن و زمین / خوش‌غیرت» (پرویز نوری 1357) آخرین فیلم این بازیگر بود که به‌نمایش عمومی درنیامد.
نوری کسرایی پس از پیروزی انقلاب به سرنوشت اغلب بازیگران زن دچار شد و دیگر امکان حضور درمقابل دوربین را نیافت. او برخلاف بسیاری از فعالان سینمای قبل از انقلاب، ترک وطن نکرد و در ایران ماند. گفت‌وگو با مجله «گزارش فیلم» در اواخر دهه70 تنها حضور نوری کسرایی در رسانه‌های رسمی بود تا اینکه دیروز خبر درگذشتش منتشر شد.