چطور انتظار داشتی داربی را ببری آقای برانکو؟

بیش از یک هفته از داربی تهران گذشته، اما هنوز بحث و جدل‌ها در مورد تصمیمات عجیب برانکو در این بازی ادامه دارد. او تیمش را درست مثل استقلال با چینش 1-3-2-4 به‌میدان فرستاد و در میانه میدان ترجیح داد از حضور کمال کامیابی‌نیا، محسن ربیع‌خواه و بشار رسن استفاده کند. از همان ابتدا هم روی کاغذ مشخص بود که زور این 3نفر به 3هافبک جنگنده استقلال یعنی فرشید باقری، امید ابراهیمی و سرور جپاروف نخواهد رسید؛ اتفاقی که نهایتا هم رخ داد و آبی‌ها با تسلط کامل بر میدان در همان نیمه‌اول داربی کار را تمام کردند.
حالا بازی استقلال با العین فرصت مناسبی است که توانایی خیره‌کننده 3هافبک میانی استقلال را مرور کنیم و آن را به رخ برانکو بکشیم. در بازی با العین، هافبک‌های میانی آبی‌ها یعنی باقری، ابراهیمی و جپاروف مجموعا در 39دوئل زمینی و هوایی شرکت کردند که 19مورد را بردند و 20مورد را باختند. حالا بد نیست این آمار را با آمار هافبک‌های پرسپولیس در یک بازی مشابه، یعنی دیدار با السد قطر مقایسه کنیم. در آن مسابقه البته خبری از بشار رسن نبود و گادوین منشا به جای او، پشت‌سر علیپور بازی کرد. اگر مجموع آمار درگیری‌های منشا، کامیابی‌نیا و ربیع‌خواه را در آن بازی حساب کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که آنها در 39دوئل شرکت کردند، اما فقط 11مورد را بردند و در 28مورد بازنده بودند! مقایسه این دو آمار با هم ویران‌کننده است و دقیقا نشان می‌دهد پرسپولیس چرا در داربی بازنده بود. تازه فراموش نکنید که منشا به شدت فیزیکی‌تر از بشار رسن است و با حضور بشار در داربی، از حجم جنگندگی هافبک‌های پرسپولیس کاسته شد.
اگر فرض کنیم در پرسپولیس و استقلال به ترتیب ربیع‌خواه و فرشید باقری هافبک‌های دفاعی صرف بودند، مقایسه آمار این دو نفر برای سرخ‌ها به‌شدت ناامیدکننده خواهد بود. ربیع‌خواه در بازی با السد 9دوئل زمینی داشت که در 6تای آنها بازنده شد، اما فرشید باقری برابر العین در 17دوئل شرکت کرد و 9تای آنها را برد. ربیع‌خواه جلوی السد حتی یک نبرد هوایی هم نداشت، اما باقری جلوی العین 4نبرد هوایی داشت که 3تای آنها را با پیروزی پشت‌سر گذاشت. بااین اوصاف معلوم نیست برانکو چطور فکر می‌کرده می‌تواند داربی را با چنین آرایشی ببرد؟!