شورایاران از معابری با پلاک قرمز در زورآباد میگویند
قهوهخانه لولیها جنب خیابان دراکولا
زینب زینالزاده
منطقه 18
«در این گزارش البته با جسارت، پا در کفش کارشناسان امنیتی و انتظامی کردیم و نیز به پیروی از آنها، معابر جرمخیز محله را شناسایی و آنها را با عنوان معابر پلاک قرمز معرفی میکنیم. معابری که خلافکاران آزادانه و بدون هیچ واهمهای اقدام به خرید و فروش موادمخدر، انواع نوشیدنیهای غیرمجاز و خفتگیری میکنند. آنها این معابر را برای خودشان امن و برای مردم ناامن کردهاند. معتمدان و اعضای شورایاری محلهها بر این باورند پلاک این معابر به دلیل کم توجهی بعضی از مسئولان، قرمز شدهاند و خواستار سفید شدن پلاک این معابر هستند.
روایت اول: نوشیدنی های غیرمجاز
بعضی از معابر به دلیل تاریخ و هویت، بعضی به خاطر داشتن جاذبههای گردشگری و تعدادی هم به سبب حضور افراد تأثیرگذار، شناخته شده هستند. در این میان معابر محلههایی هستند که سهمی از این ویژگیها ندارند، اما بین مردم شهرهاند.
«زورآباد» منطقه 18 نمونهای است که نه آثار تاریخی در آن وجود دارد و نه خبری از جاذبههای گردشگری و نیز نشانی از افراد تأثیرگذار در آن دیده میشود. این خیابان به علت فروش نوشیدنیهای غیرمجاز بین پایتختنشینان شناخته شده است.
البته در سالهای اخیر نام خیابان به شهید «رضایی» تغییر کرده، اما این اقدام هم مرهمی بر زخم آسیبهای اجتماعی نگذاشته است. «محمداسماعیل کیپور» معتمد و عضو شورایاری محله فرودس، با تأیید این معضل در زورآباد میگوید: «در برخی مغازههای این خیابان میتوان ردی از انواع نوشیدنیهای الکلی پیدا کرد. فروشندگان هیچ واهمهای از نیروی انتظامی ندارند، زیرا میدانند آنها کمتر به این محله سرکشی میکنند و وقتی هم که پای پلیس به این خیابان باز میشود، مغازهداران، شیشه نوشیدنیهای مجاز را جایگزین غیرمجازها میکنند و آثار جرم را از بین میبرند.» این موضوع به این محله ختم نمیشود و بوی این معضل از قهوهخانههای محله ولیعصر(عج) نیز به مشام میرسد. تعدادی از قهوهخانهداران هستند که از مهمانان و مشتریهای ویژه خود، به روش خاص پذیرایی میکنند.
«رضا بداغی» دبیر شورایاری این محله میگوید: «بیشتر قهوهخانههای این محله علاوه بر سرو نوشیدنی الکلی، اقدام به خرید و فروش انواع مشروبات الکلی میکنند.» معتمدان منطقه بر این باورند حضور مأموران نامحسوس انتظامی در قهوهخانهها، صحت ندارد یا لااقل در منطقه 18 این اتفاق نمیافتد.
روایت دوم: مواد خمارکننده
تصور اینکه در نقطهای از تهران بزرگ خرید و فروش موادمخدر به سهولت انجام میشود، دور از ذهن نیست. این روزها در مکانهایی که دور از دسترس اهالی و چشم مأموران نیروی انتظامی قرار دارند، خرید و فروش موادمخدر به سهولت انجام میشود. محله «تولید دارو» در منطقه 18 نمونه بارزی است که به گفته «سیدموسی طباطبایی» در سالهای اخیر، خرید و فروش موادمخدر در آن افزایش یافته و به سبب همین اتفاق نامبارک، پای معتادان به این محله باز شده و جرائم سرقت و مزاحمت نوامیس افزایش یافته است. باغهای منطقه 18 هم نقاط امن دیگری برای خرید و فروش موادمخدر هستند.
البته در این سالها، بعضی از آنها تخریب و تبدیل به برج شدهاند و بعضی هم به کارگاه چوببری و مبلسازی. این سرنوشت تمام باغهای انگور و توت منطقه 18 نیست. هنوز نشانه ای از باغهای قدیمی و دیوارهای کاهگلی وجود دارد که کارتنخوابها و معتادان، ساکن آنها هستند. این باغها علاوه بر محل استعمال موادمخدر، به مکان مبادله انواع موادمخدر از «سورت تا کیلو» تبدیل شدهاند.
«منصور احمدیان» عضو شورایاری محله شهید رجایی میگوید: «باغ پنبه را همه معتادان پایتخت میشناسند. اینجا نه تنها جایی برای مصرف، بلکه مکانی برای تهیه انواع موادمخدر سنتی و صنعتی است. معتادان و فروشندگان موادمخدر این باغ را تصرف کردهاند و برای قدم گذاشتن به آن یا باید معتاد باشید یا فروشنده.» به گفته «نعمتالله مصطفایی» دبیر شورایاری محله یافتآباد، باغهای این محله هم دچار سرنوشت شومی مانند سایر باغها شدهاند. باغهای انگور و توت منطقه 18 که یک روز نماد زیبایی بودند و اهالی با نگاه کردن به شاخ و برگ درختان سبز و سربه فلک کشیده لذت میبردند و کنار دیوارهای کاهگلی عکس یادگاری میگرفتند و پز محلهشان را به دیگران میدادند، این روزها نه تنها از تماشای شاخ و برگ درختان لذت نمیبرند و تمایلی به گرفتن عکس یادگاری ندارند، بلکه با رعب و وحشت از کنارشان عبور میکنند.
ماجرای فروش مواد خمارکننده همچنان ادامه دارد و خیابانهای منطقه نیز از این آفت در امان نماندهاند. گفته می شود خیابان سپیده جنوبی و تقاطع ساسان پژاند، بورس خرید و فروش انواع موادمخدر در پایتخت است. این موضوع را «محمود پژاوند» عضو شورایاری محله ولیعصر(عج) میگوید. او براین باور است که فروشندگان موادمخدر قانون آزاد بودن خرید و فروش موادمخدر را در آن وضع کرده و بهشدت به این قانون پایبند هستند.
روایت سوم: سرقت و خفتگیری
قدم زدن در معابر خلوت، با حس آرامش همراه است. در دنیای شهری امروز این معابر به مکانهای امن برای جولان خلافکاران تبدیل شده و دیگر کسی آرزوی قدم زدن در آنها را ندارند و حتی به دنبال حس خوب هم نیستند.
خیابانهای طالقانی و بنایی، محله بهداشت نمونه این معابر است که به سبب محصور شدن توسط دیوارهای بلند، پای خفتگیران و زورگیران به آن باز شده است.
«علیرضا نوری» دبیر شورایاری محله میگوید: «نیروهای گشت انتظامی کمتر به این خیابانها سرکشی میکنند و همین امر به خلافکاران فرصت سوءاستفاده داده و با حمله به قربانیان اقدام به زورگیری و خفتگیری میکنند.» خیابانهای «وحشت»، نام انتخابی اهالی برای این معابر است.
کلام آخر
بیشتر اهالی و معتمدان و شورایاران 20 محله براین باورند، نظارت نیروی انتظامی در محلهها کم است و اگر پلیس حضور فعال و بیشتری داشته باشد، بیشک خلافکاران جرئت و جسارت پیدا نمیکنند امنیت و آرامش مردم را برهم بزنند. به گفته ساکنان، با توجه به وسعت منطقه، بهترین راهحل برای مبارزه با خلافکاران استقرار کانکسهای پلیس است که گویا مسئولان انتظامی به دلایلی مشروح، کانکسها را کارآمد نمیدانند و موافق استقرار کانکس نیستند.
مأموران پلیس در محلهاند
کلانتریهای 153 شهرک ولیعصر(عج)، 179 خلیجفارس و 151 یافتآباد، منطقه 18 تهران را پوشش میدهند و رؤسای آنها مسئول برقراری نظم و امنیت در این منطقه هستند. پس از هماهنگیهای انجام شده موفق شدیم با سرهنگ «علی شریفی» رئیس کلانتری 153 شهرک ولیعصر(عج) و سرهنگ «حسین عادلی» رئیس کلانتری 179 خلیجفارس گفتوگو و گلایه اهالی از کمبود گشت مأموران نیروی انتظامی را پیگیری کنیم. رؤسای کلانتریها میگویند: «پیرو دستور فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ به هر محله، یک نیروی گشت اختصاص دادهایم و مأموران بهشکل مستمر و شبانهروز در محلهها حضور دارند و گشتزنی میکنند.» آنها در صحبتهایشان وقوع جرائم را رد نمیکنند و میگویند: «جرم در همه جا وجود دارد و منطقه 18 هم مستثنا از این امر نیست. میپذیریم که جرم به صفر نرسیده اما با تلاشهایی که شده آمار جرائم در مقایسه با سالهای گذشته کمتر شده است.» سرهنگ عادلی و شریفی به اهالی اطمینان دادند که با خلافکاران برخورد جدی و قاطع میکنند.