اجنبی‌های حلال‌خور

بهروز رسایلی|  بلندترین «آفرین» هفته سیزدهم لیگ برتر را باید به تعصب 2 بازیکن خارجی پرسپولیس و استقلال گفت؛ بوژیدار رادوشویچ و شیخ دیاباته. رادو جلوی ذوب‌آهن عالی بود و یک کلین‌شیت طلایی برای تیم ثبت کرد. گلر کروات پرسپولیس تمام طول فصل را روی نیمکت می‌نشیند و یک کلمه هم حرف نمی‌ز‌ند اما هر بار به میدان می‌رود با تمام وجود برای تیم زحمت می‌کشد. کالدرون در نشست خبری بعد از بازی با ذوب در مورد او گفت: «بوژیدار هر روز طوری تمرین می‌کند که انگار قرار است این بار بازی کند.» او غیر از توانایی فنی که باعث شده یک جانشین مطمئن برای بیرانوند باشد، تعهد چشمگیری هم دارد. رادو در اصفهان گل‌های پرسپولیس را هم پررنگ‌تر از خود گلزن‌ها جشن گرفت؛ کاری که همیشه روی نیمکت انجام می‌دهد.از طرف مقابل شیخ دیاباته هم شایسته همین حجم از تحسین‌هاست. مهاجم آفریقایی که ستاره اول این روزهای استقلال است، در تمرین از ناحیه دنده دچار ضربه شد و گفتند به بازی با شهرخودرو نمی‌رسد. شیخ حتی آخرین تمرین تیم را هم از دست داد اما سرانجام رسید و نه‌تنها تک‌گل بازی را به‌ثمر رساند، بلکه بدون ترس در تک‌تک درگیری‌ها هم حاضر بود. دیاباته که نهایتا به‌دلیل مصدومیت تعویض شد، موقع خروج از زمین پیراهنش را بالا زد تا چسب بزرگی که روی سینه‌اش زده بود، معلوم شود. این در حالی است که او از راه فوتبال بازی کردن پول درمی‌آورد و شاید خیلی‌ها اگر به جای او بودند، ریسک حضور در میدان در چنین مسابقه‌ سنگینی را به جان نمی‌خریدند. استراماچونی بعد از بازی در مورد شیخ گفت: «او اصرار داشت حتما به میدان برود.» اگر خیلی مواقع به تندی در نقد بنجل‌های وارداتی می‌نویسیم، خوب است گاهی به حلال‌خوری برخی از آنها هم اشاره کنیم. خوب‌تر هم این است که بعضی بازیکنان داخلی که شیطان می‌رود توی جلدشان و به دلایل مختلف دنبال کم‌فروشی و کارشکنی می‌روند هم نیم‌نگاهی به احوالات شیخ و رادو بیندازند.