قصه‌های کهن
یکی را از بزرگان ائمه پسری وفات یافت. پرسیدند که بر صندوقِ گورش چه نویسیم؟ گفت: آیات کتاب مجید را عزت و شرف بیش از آن است که روا باشد بر چنین جای‌ها نوشتن که به روزگار سوده گردد و خلایق برو گذرند. اگر به ضرورت چیزی همی‌نویسند این بیت کفایتست: وه! ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﻪ ﮐﻪ ﺳﺒﺰه در ﺑﺴﺘﺎن
ﺑﺪﻣﯿﺪی ﭼﻮ ﺧﻮش ﺷﺪی دلِ ﻣﻦ
بگذر‌ای دوست تا به وقتِ بهار
سبزه بینی دمیده، بر گلِ من
