بایدهای شناوربودن قیمت بنزین

علی دادپی‌ _ کارشناس اقتصادی

دولت اگر واقعا مشتاق به حل معضلی از معضلات اقتصاد کشور است و دیگر توان پرداخت یارانه سوخت را ندارد باید قیمت بنزین را شناور کند و اجازه دهد در مناطق مختلف بهای بنزین براساس تقاضای بازار و هزینه عرضه آن تعیین شود؛ نه آنکه در سراسر کشور یک قیمت واحد ثابت وجود داشته باشد.
 کاری که دولت از سر ناچاری و به بهای نارضایتی مصرف‌کننده کرده است بیشتر حکم تلاشی برای جبران بودجه را دارد، نه اصلاح الگوی مصرف انرژی.
دوم. زمانی که در دوران رشد و ثبات دولت و مجلس هر دو از واقعی کردن قیمت بنزین طفره رفتند تا مبادا نارضایتی مصرف‌کننده را به‌دنبال داشته باشد، این هزینه را به اقتصاد تحمیل کردند که نتواند خود را برای چنین تغییراتی آماده کند. تغییر ناگهانی بهای بنزین به این شکل باعث اصلاح نوع نگاه‌ها نمی‌شود. در نارضایتی و خشم مصرف‌کننده و در میان سردرگمی سیاستمداران این منطق اقتصادی این تصمیمات است که قربانی می‌شود و دیگر جایی برای بحث درباره آنها باقی نمی‌ماند.
واقعیت اینجاست که بهای بنزین باید واقعی باشد و هزینه عرضه آن باید هزینه تولید، هزینه فرصت صادرات و هزینه واردات، هزینه توزیع، هزینه زیان‌های زیست‌محیطی و آسیب‌های پزشکی را در بربگیرد. 
واقعیت اینجاست که هر کس خواهان بنزین ارزان است در عمل به تورم لجام‌گسیخته رأی مثبت داده و فراموش کرده است که در نهایت یا با مالیات‌های مستقیم و قیمت‌های واقعی یا با کاهش درآمد واقعی‌اش و تورم به‌طور غیرمستقیم دارد هزینه بنزین ارزان را می‌دهد. 
شاید تصمیم هفته پیش دولت نتیجه اضطرار بوده باشد که به‌نظر می‌آید، باشد، ولی واقعیت اینجاست که چه با تحریم و چه بدون تحریم بهای بنزین برای تندرستی و شکوفایی اقتصاد کشور باید شناور باشد، 
ولی حتی در این شرایط دولت را توان مواجهه با واقعیت بازار و اذعان به هزینه واقعی بازی با قیمت‌ها برای حفظ توهم ارزانی در جامعه نیست.