همسایه امامزاده صالح‌ع
نمی‌شود حرف از بازار به میان بیاید و یاد بازار قدیمی تجریش نیفتیم. بازاری که سال‌هاست همسایه امامزاده صالح(ع) است و از یک سو به میدان تجریش می‌رسد و از سویی دیگر، به کوچه‌های پشت امامزاده راه دارد. بازار تجریش خوشبختانه یکی از آن بازارهایی است که تغییر بافتی زیادی در آن به‌وجود نیامده و اگر کاشی‌کاری‌های جدید سردر مغازه‌هایش را نادیده بگیرید، می‌توانید بگویید که دستکاری چشمگیری در آن صورت نگرفته است. البته نباید از بازار قائم هم غافل شوید! این پاساژ که در دل بازار تجریش باز می‌شود نقش مهمی در به هم زدن بافت سنتی بازار داشته، اما به هر حال مغازه‌داران بازار، تکیه‌داران و متولیان مساجد بازار تجریش تمام توانشان را به‌کار گرفته‌اند تا بازار همان جای دلچسب و سنتی‌ای که بود بماند.
شخصیت بازار تجریش شخصیت یک بازار کوهپایه‌ای است که با بازار تهران و ری کاملا متفاوت است. سقف آن از خرپاهای چوبی ساخته شد که به‌دلیل بارندگی از سقف شیروانی برای بازار استفاده کردند. نکته دیگر اینکه در این بازار طرح‌های هندسی مثل سراها و تیمچه‌ها و راسته‌ها را نداریم، چون بازاری روستایی بوده و سرمایه‌گذاری کلان و گسترده روی آن صورت نگرفته است. در واقع معماری آن معماری ییلاقی است که خاص منطقه شمیران بوده و از سنخ معماری سردسیری محسوب می‌شود. این بازار تا همین چند وقت قبل، مورد بی‌مهری روزگار قرار گرفته و دستخوش نابسامانی‌های بسیاری شده بود، اما مسئولان شهری با طرحی گسترده به بهسازی جداره‌‌ها، کف‌سازی، ساماندهی نماها، اصلاح سیستم روشنایی و نورپردازی آن پرداختند تا ضمن اصلاح و مرمت بازار، حال و هوای قدیمی آن را نیز حفظ کنند.
