اعترافات هولناک قاتل خانواده در صحنه جنایت

دانش‌آموز 18ساله که در جنایتی هولناک، اعضای خانواده‌اش در شهریار را به قتل رسانده بود، نحوه ارتکاب قتل‌‌ها را بازسازی کرد. بررسی‌های روانشناسان پلیس از این حکایت دارد که این پسر نوجوان، مبتلا به بیماری اختلال شخصیتی شدید است و اگر خانواده‌اش متوجه بیماری او شده بودند، شاید هرگز این جنایت رخ نمی‌داد.
به گزارش همشهری، بعدازظهر سوم آبان‌ماه، یعنی 3روز پیش از جنایت هولناکی که در روستای گورابسر رشت رخ داد و در جریان آن پسر 22ساله‌ای به قصد تصاحب اموال و املاک خانوادگی‌اش، پدربزرگ، پدر، مادر، خواهر و دوست خواهر خود را با همدستی یکی از دوستانش به قتل رساند، جنایتی مشابه در شاهدشهر شهریار رخ داد. جنایتی که شاید به‌دلیل تعطیلات هفته گذشته کمتر در رسانه‌ها بازتاب پیدا کرد. ماجرا از این قرار بود که حدود ساعت 8شب سوم آبان‌ماه، پسر 18ساله‌ای با دستانی خون‌آلود خودش را به کلانتری شاهدشهر شهریار در غرب تهران رساند و مدعی شد که اعضای خانواده‌اش به قتل رسیده‌اند.
او گفت: به همراه پدر، مادر و برادر 13ساله‌ام در خانه بودیم که مرد نقابدار از بالای دیوار به حیاط خانه‌‌مان پرید و با ضربات چاقو پدر ، مادر و برادرم را به قتل رساند. او قصد داشت مرا هم به قتل برساند اما دردرگیری با او توانستم فرار کنم، ولی با این حال وی مرا مجروح کرد.
دستان این پسر خون‌آلود بود و روی 4انگشتش آثار بریدگی به چشم می‌خورد. به همین دلیل مأموران همراه او راهی خانه‌اش شدند و در آنجا با اجساد اعضای خانواده وی روبه‌رو شدند. با گزارش ماجرا به قاضی جنایی، بررسی‌ها برای کشف راز جنایت آغاز شد. مأموران جسد پسربچه 13ساله را در حمام، جسد پدر خانواده را در اتاق خواب و جسد مادر خانواده را در داخل هال پیدا کردند. این در حالی بود که بررسی‌ها نشان می‌داد که تمامی آنها هدف اصابت ضربات متعدد و عمیق چاقو قرار گرفته‌اند. هر چند پسر 18ساله مدعی بود که فرد نقابدار پس از ورود به خانه‌شان با اعضای خانواده‌اش درگیر شده و آنها را به قتل رسانده است، اما تحقیقات پلیسی از این حکایت داشت که تمامی قربانیان از پشت‌سر هدف حمله قرار گرفته‌اند و زمانی به قتل رسیدن هر یک از آنها با دیگری تفاوت دارد. از سوی دیگر آثار خون در نقاط مختلف خانه نشان می‌داد که عامل جنایت، اجساد پسربچه 13ساله و پدر خانواده را جابه‌جا کرده است و همه این شواهد نشان می‌داد که پسر 18ساله دروغ می‌گوید و تلاش می‌کند که حقیقت را مخفی کند. در این شرایط، تحقیقات از او ادامه یافت تا اینکه چند ساعت بعد، وی به قتل‌عام اعضای خانواده‌اش اعتراف کرد و مدعی شد که به‌دلیل اینکه پدر و مادرش به برادر کوچک او بیشتر از وی اهمیت می‌دادند از آنها کینه به دل گرفته و دست به قتل‌عام آنها زده است. وی توضیح داد: از قبل نقشه کشیده بودم که اعضای خانواده‌ام را به قتل برسانم. حدود ساعت 4بعدازظهر بود و من و برادر 13ساله‌ام در خانه تنها بودیم. چاقویی برداشتم و از پشت سر برادرم را غافلگیر کردم و چندین ضربه به او زدم. بعد جسدش را به داخل حمام بردم و مخفی کردم. پس از آن منتظر ماندم که پدر و مادرم به خانه برگردند. پدرم کارگر جوشکار است و مادرم هم برای انجام کاری از خانه بیرون رفته بود. کمی بعد پدرم به خانه برگشت. کمین گرفتم و وقتی وارد شد از پشت سر به او حمله کردم و با ضربات چاقو وی را به قتل رساندم. بعد جسدش را به داخل اتاق خواب بردم و منتظر ماندم که مادرم هم برسد. وقتی او به خانه برگشت، وی را هم از پشت‌سر غافلگیر کردم و با ضربات چاقو به قتل رساندم و بعد انگشتانم را بریدم تا وانمود کنم که فرد ناشناسی وارد خانه‌مان شده و دست به این جنایت زده است.

بیماری شدید
پسر 18ساله خیلی خونسرد و آرام به جنایاتی که مرتکب شده بود اعتراف کرد و چند روز بعد نیز وقتی برای بازسازی صحنه قتل‌ها به محل جنایت منتقل شد، با خونسردی کامل نحوه ارتکاب قتل‌‌ها را بازسازی کرد. او هنگامی که از جنایت‌‌ها می‌گفت فقط از قتل مادر و برادر کوچکش متأسف بود و ادعا کرد که پدرش چندبار او را به‌شدت تنبیه کرده و به همین دلیل از وی کینه به دل داشت.  سرهنگ مهدی سرپناه، معاون اجتماعی فرمانده انتظامی غرب استان تهران در گفت‌وگو با همشهری می‌گوید: از آنجا که متهم تحت‌تأثیر موادمخدر و روانگردان نبود، از روانشناسان برای بررسی این جنایت کمک گرفتیم و آنها پس از مصاحبه‌های کامل با او تشخیص دادند که وی به‌شدت مبتلا به بیماری اختلال شخصیتی است. وی ادامه می‌دهد: این پسر نوجوان سال آخر دبیرستان بود و به تصور اینکه خانواده‌اش به او اهمیت نمی‌دهند دست به این جنایت زده است و اگر پیش از این حادثه بیماری او تشخیص داده می‌شد و تحت درمان قرار می‌گرفت شاید هرگز چنین جنایتی را مرتکب نمی‌شد. سرهنگ سرپناه با اشاره به اینکه انجام غربالگری در دوره دبیرستان و کمک گرفتن از روانشناسان در مدارس می‌تواند کمک شایانی به شناسایی افراد مبتلا به اختلالات روانی کند، ادامه می‌دهد: متأسفانه والدین متهم با توجه به شرایط زندگی‌شان نتوانسته بودند پی به بیماری او ببرند و اگر چنین امکاناتی در مدارس فراهم می‌شد، حتما بیماری متهم با توجه به ‌شدتش شناسایی شده و می‌شد برای درمان او اقدام کرد. به گفته وی، هم‌اکنون متهم پرونده در اختیار مراجع قضایی قرار گرفته و تحقیقات تکمیلی ادامه دارد.