«سجاد مشایخی» عضو تیم‌ملی بسکتبال:
رسیدن به تیم‌ملی دور از دسترس نیست
مهین قاسمخانی_ خبرنگار
بعد از 3 باخت پی در پی در جام‌جهانی بسکتبال فقط یک معجزه می‌توانست به تیم ایران کمک کند تا راهی المپیک شود. اگر ایران 2بازی بعدی خود را با تفاضل گل بالا می‌برد و چین (میزبان مسابقات) با تفاضل گل بالا به حریف آخرش نیجریه می‌باخت، ایران می‌توانست به المپیک، سلامی دوباره کند. آنگولا تیم قدرتمندی بود و چین میزبان هم به هیچ‌وجه قصد باخت نداشت اما معجزه‌ای که هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد اتفاق افتاد و تیم‌ملی بسکتبال ایران در کمال حیرت آنگولا را با نتیجه 71 بر62 شکست داد و چین هم به نیجریه باخت و ایران توانست به خاطر تفاضل گل بهتر به المپیک 2020 راه پیدا کند، اما «سجاد مشایخی» عضو تیم‌ملی بسکتبال ایران اعتقادی به شانس و معجزه ندارد. این ساکن ری معتقد است تیم ایران اگرچه 3بازی نخست خود را باخت، اما در نهایت نتایج تیم بد نبود و برد مقابل آنگولا کار بزرگی بود که بازیکنان، موفق به انجام آن شدند. مشایخی جوان 26ساله اهل شهرری اکنون بعداز راهیابی غیرمنتظره تیم ایران به المپیک با تلاشی دوچندان خود را آماده حضور در المپیک 2020 ژاپن می‌کند.
بیشتر بچه‌های شهرری یا عاشق کشتی هستند یا فوتبال. شما چطور از بسکتبال سر درآوردید؟
من هم ابتدا عاشق فوتبال بودم، حتی مدتی هم در کلاس‌های آموزشی شرکت کردم. نخستین بار معلم ورزشم متوجه استعداد من در بسکتبال شد. ما در مسابقات بسکتبال بین مدارس شرکت کرده بودیم و بازی صفر بر صفر در جریان بود تا اینکه من وارد بازی شدم و یک توپ را وارد سبد کردم و از همانجا معلم ورزشم مرا به ادامه تمرینات تشویق کرد. بعد از آن به مسابقات منطقه‌ای و استانی راه پیدا کردم و نخستین مربی حرفه‌ای من استاد «احمد مازیستان» بود.
برای المپیک چه برنامه‌ای دارید و آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که تیم ایران شگفتی‌ساز باشد؟
حضور در المپیک نقطه اوج آرزوها و هدف نهایی یک ورزشکار است. من هم تلاش می‌کنم با حفظ آمادگی همچنان به‌عنوان عضو تیم‌ملی باقی بمانم و در المپیک هم به هیچ‌وجه قصد نداریم زنگ تفریح تیم‌های دیگر باشیم چون راهیابی به المپیک کار آسانی نیست و مطمئن نیستم 4سال بعدهم باز چنین موفقیتی به دست آید. این روزها به دلیل برخی مشکلات و محدودیت‌ها برگزاری مسابقات تدارکاتی برای ما سخت شده است. با همه اینها تلاش می‌کنیم حضور موفقی در المپیک داشته باشیم.
غیر از شما فرد دیگری هم در خانواده بسکتبال بازی می‌کند؟
خیر. من نخستین کسی هستم که وارد این رشته شدم. برادر کوچک‌ترم مدتی به این ورزش روی آورد، اما گویا خیلی باب میلش نبود و آن را رها کرد.
شما در خیابان 24متری شهید بیات زندگی می‌کنید. از این محله بگویید. از امکانات ورزشی محله‌تان راضی هستید؟
مادربزرگ مادری‌ام ساکن ری هست و خودم هم در این محله به دنیا آمده و به آن عادت کرده‌ام و همینجا زندگی می‌کنم، اما از نظر امکانات ورزشی وضعیت مطلوبی نداریم. در همه رشته‌های ورزشی از جمله فوتبال، کشتی و... کمبودهایی وجود دارد، اما در زمینه ورزش تخصصی خودم وضعیت به مراتب بدتر است. در تهران فقط یک سالن استاندارد بسکتبال وجود دارد و در شهرری هم سالن سوم خرداد را داریم که استاندارد نیست.
باتوجه به اینکه شهرری را شهر طلایی ورزش می‌نامند، این کمبودها چه تأثیری بر روند قهرمان‌پروری شهرمان خواهد داشت؟
همان‌طور که شما هم اشاره کردید، ما مدال‌آوران بسیاری را به جامعه ورزش معرفی کردیم. با این همه استعدادی که در ری وجود دارد، مسئولان حداقل‌کاری که باید انجام دهند، ساخت یک سالن چندمنظوره منطبق با استانداردهای جهانی است. اگر امکانات ورزشی ری را افزایش ندهیم استعدادهای بسیاری را از دست خواهیم داد.
مهم‌ترین درخواست شما از مسئولان ورزشی چیست؟
من بچه شهرری هستم. تیم ما موفق شد به المپیک راه پیدا کند و این افتخار کمی نیست. بچه‌های تیم ملی بدون هیچ چشمداشتی و فقط به عشق پیراهن تیم‌ملی بازی می‌کنند، اما برخی از مسئولان حتی به خودشان زحمت ندادند یک بنر خوشامد یا تبریک برای من بزنند. این نوع بی‌توجهی‌ها بدون شک بچه‌ها را دلسرد می‌کند.
در حال حاضر عضو تیم پتروشیمی هستید. آیا از تیم‌های خارجی هم دعوتنامه داشتید؟
یک بار به لیگ دسته یک ایتالیا و یکبار هم به لیگ فیلیپین دعوت شدم، اما به دلیل مشکلات و دغدغه‌های خانوادگی و سربازی نتوانستم در تیم این کشورها بازی کنم.
بی‌شک اگر در المپیک خوش بدرخشید، فرصت‌های بسیار بهتری نصیب‌تان خواهد شد.
بله. امیدوارم در سال‌های آینده پیشنهادهای بسیار بهتری برسد و بتوانم در تیم‌های مطرح اروپایی بازی کنم.
موفقیت شما تا چه حد روی علاقه‌مندی خانواده و فامیل تأثیر گذاشته و آنها را به ورزش علاقه‌مند کرده است؟
خانواده من که عاشق ورزش شدند و مسابقات من را با هیجان دنبال می‌کنند. روی نزدیکان هم بی‌تأثیر نبودم.
اگر شهردار یا فرماندار شهرری بودید، نخستین اقدامتان چه بود؟
ورزشکار هستم و از کارهای دولتی و مدیریتی خیلی سر رشته ندارم، اما بی‌شک اگر مسئولیتی داشتم تلاش می‌کردم فضاهای ورزشی بیشتری ایجاد کنم. ری منبع بی‌پایان استعدادهای ورزشی است. سعی می‌کردم زمینه را برای رشد این استعدادها فراهم کنم. به قهرمانان توجه می‌کردم. تیم ما به المپیک راه پیدا کرده است. بیشتر از این چه انتظاری از ما داشتند؟ چرا بی‌توجهی می‌کنند؟
به‌عنوان یک ورزشکار ملی حاضرید چه خدمتی به محله خودتان کنید؟
می‌توانم تجربیاتم را در اختیار جوان‌ها بگذارم. خیلی از جوانان تصور می‌کنند رسیدن به تیم‌های ملی کار سختی است در حالی‌که باید اراده داشت و تمرین کرد. حضور در تیم ملی دور از دسترس بچه‌های جنوب شهر نیست.
افتخارآفرینی کاراته‌کاهای جنوب غرب پایتخت
در سومین دوره از مسابقات بین‌المللی جام پایتخت، تیم اعزامی پسران کاراته‌کا جنوب غرب تهران به 8نشان زرین طلا، 4نشان نقره و 8برنز دست یافت.
این دوره از مسابقات بین‌المللی که در سبک‌های کنترلی و در بخش مردان از 24مهر شروع شده بود، در تمامی گروه‌های سنی در 2 بخش کاتا و کومیته در سالن 3هزار نفری تختی برگزار شد.در این مسابقات «رضا رحیمیان»، «محمدمهدی رحمتی» و «عرفان بیات» مقام اول کاتا خردسالان، «علی نصیری» مقام اول کاتا نونهالان و «ابوالفضل حیدری» و «مسیحا یزدانی» مقام اول کومیته خردسالان را از آن خود کردند. «ماهان کوشکی» رتبه اول کومیته نونهالان و «علی قره‌داغی» رتبه نخست کومیته جوانان را به دست آوردند و «امین حسینی شکور» به مقام دوم کاتا نونهالان دست یافت. در رشته کومیته بزرگسالان «مهدی شعاعی» و مقام دوم کاتا جوانان هم «امیرحسین نوری» رتبه دوم را به دست آوردند و «امیرحسین بدری» و «ایلیا دولت‌پور» به ترتیب رتبه دوم و سوم کومیته خردسالان را از آن خود کردند. مقام سوم کاتا خردسالان هم به «محمدرضا عباس‌بگلو» رسید و «علی بهرامی»، «امیرعلی رحیمیان»، «محمدرضا زارعی» و «عرفان بهرامی» صاحب مقام سوم در رشته کومیته نونهالان شدند. در این مسابقات، نشان برنز هم به «پژمان قاسمی» در رشته کاتا نونهالان و «مهدی اصغری» در رشته کاتا نوجوانان رسید.
موفقیت شطرنج‌باز 12ساله
موفقیت «ستایش کریمی» شطرنج‌باز 12ساله منطقه 19 در مسابقات قهرمانی جوانان کمتر از 14 سال کشور یکی از مهم‌ترین رویدادهای ورزشی این هفته در جنوب تهران است. رئیس هیئت شطرنج جنوب غرب دراین‌باره می‌گوید: «این ساکن محله شریعتی شمالی فعالیت در رشته شطرنج را از 9سالگی در فرهنگسرای بهمن آغاز کرده و از همان ابتدا موفق به کسب موفقیت‌های پی در پی شده است. این عضو مدرسه شطرنج تهران تاکنون در مسابقات استانی و کشوری 10 تا 14 سال موفق به کسب رتبه‌های اول تا سوم شده و سال 1396 با حضور در تیم ملی و مسابقات آسیایی ازبکستان، مقام ششم آسیا را هم در کارنامه‌اش به ثبت رسانده است.» «طاهره محبت‌خو» با بیان اینکه درخشش این ورزشکار در سالجاری هم ادامه‌دار بوده است، می‌گوید: «کریمی در مسابقات قهرمانی استان مدال نقره را از آن خود کرد و چندی پیش با شرکت در رقابت‌های شطرنج زیر 14 سال به میزبانی شهر گرگان، با کسب مدال برنز این دوره از رقابت‌ها صاحب افتخاری جدید شد.»
