پلمپ خانه پدری

ماه عسل در خانه پدری خیلی کوتاه بود. یک دهه کش و قوس و یک اکران یک‌روزه بالاخره با ساز و کرنا ختم شد به آبان و تماشای خانه پدری در پاییز. دیوار شریف خانه پدری اما خیلی زود به پتک پاییز سلیقه‌ها فرو ریخت و حالا دوباره توقیف سهم اثر کارگردانی شده که عیارش در سینمای ایران بسیار بالاست.

به گزارش همشهری ماجرا اما این‌بار پیچیده‌تر هم شده چون دادگاه فرهنگ و رسانه حکم توقیف فیلم را صادر کرده و دادستان هم در بیانیه‌ای گفته آنهایی که موجبات اکران فیلم را فراهم کرده‌اند باید مجازات شوند. این در حالی است که همین هفته گذشته معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی، خبر از اصلاح فیلم را داد و اصلا همین موضوع تعدیل نما‌ها مناقشه‌برانگیز بود که اکران فیلم را وارد مرحله عملیاتی کرد.

نکته اینکه مسئولان قوه‌قضاییه اعلام کرده‌اند هیچ اصلاحی در فیلم صورت نگرفته و البته با تصمیم توقیف فیلم، معادلات صدور پروانه نمایش را به‌هم‌ ریخته‌اند. این موضوع آنقدر برای مسئولان سازمان سینمایی گران تمام‌ شده که حسین انتظامی، رئیس این سازمان اعلام کرده: براساس قانون، شورای پروانه ساخت و نمایش، مراجع قانونی برای تصمیم‌گیری درباره ساخت یا نمایش یک فیلم هستند. مگر می‌شود اعضای شورایی که تک‌تک آنها افرادی صاحب‌نظر هستند و از سوی مقامات کشور مورد مشورت قرار می‌گیرند، ضد‌ایرانی، ضد‌خانواده، ضد‌دین باشند و بعضی از این نوع هجمه‌ها را متوجه نشوند؟  اعضای شورای پروانه نمایش و قاطبه منتقدان و جامعه‌شناسان، خانه پدری را فیلمی در ترویج خشونت نمی‌دانند. هرگونه نمایش جرم، جنایت، خشونت و یا امثال آن، به‌معنای ترویج این موضوعات نیست؛ به‌ویژه وقتی با رده‌بندی سنی ۱۵+ هشدارهای لازم به خانواده‌ها داده شده باشد. حسن خجسته، محمد احسانی، حسین کرمی، جمال شورجه، مجید رضابالا، کمال تبریزی، رضا پورحسین، محمدهادی کریمی و حجت‌الاسلام خاموشی، اعضای شورای پروانه نمایش هستند. انتظامی، همچنین با تأکید بر اصلاح شدن برخی از صحنه‌های خانه پدری تأکید کرد: با مذاکره مسئولان سازمان سینمایی با کارگردان فیلم، بار تصویری خشن صحنه‌های ابتدایی آن کاسته و با تمهیدات تصویری و صوتی، اصلاح شد. جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته است. با همه اینها درهای خانه پدری دوباره بسته شد و فیلمی که بعد از چند روز نمایش عمومی فروش قابل اعتنایی را به‌رغم تعداد اندک سالن‌ها از آن خود کرد، دوباره به شرایط غیرنمایشی بازگشت. حرف آخر اینکه، این همه مناقشه بر سر یک نما، کمی غیرعادی به‌نظر می‌رسد. موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که به صف‌آرایی یکی دو روزنامه و چند بخش خبری تلویزیون در ضدیت با اکران این فیلم از همان روز اول اکران دقیق‌تر شویم.