چرخ مترو بی‌پول نمی‌چرخد

سیدمحمد فخار|خبرنگار

در گزارش پیش ‌رو، هیچ تلاشی نشده تا اهمیت مترو برای شما بازگو شود؛ اعداد و ارقام، خود سخنگویان شایسته‌ای هستند. مترو برای شهری در حد و اندازه‌های تهران، رگ حیات است و اگر روزی بسته شود، نبض زندگی بی‌شک، پشت آوار ترافیک و زیر ابر دود، خواهد ایستاد. شاید در سال‌های دهه80 هنوز کسانی بودند که در پایتخت، مترو سوار نشده باشند اما در سال‌های اخیر به واسطه طرح‌های زوج و فرد از در منزل، همه دست‌کم یک ‌بار هم که باشد سوار مترو شده و دیده‌اند که این وسیله سریع و ارزان و ایمن، چه نقش بی‌بدیلی در رفع معضلات شهری ایفا می‌کند. چرخ مترو اما بدون ‌پول، نمی‌چرخد و از حرکت می‌ایستد. ساخت، تجهیز و نگهداری مترو برای تهرانی که از بزرگ‌ترین کلانشهرهای جهان است، آن‌قدر هزینه دارد که لازم باشد بخش مؤثری از بودجه‌های سالانه شهرداری به آن اختصاص پیدا کند. اما طبق قانون، دولت نیز در تجهیز و ساخت و نگهداری مترو، باید به میزان 50درصد سهیم باشد؛ بایدی که طی 10سال اخیر به علل گوناگون محقق نشده و به عقب‌ماندگی مترو از جریان تحول و توسعه، دامن زده است. در داده‌نمای
پیش رو پرداخت‌های مترو طی دهه اخیر، تشریح شده است.