فیفا؛ اهرم فشار زنان

لیلا شریف_نگار حسینخانی
روزنامه نگار


 قرار است درهای ورزشگاه را در بازی تیم ملی فوتبال ایران مقابل کامبوج باز کنند تا این حسرت دوباره، هرچند به جرعه‌ای  به اندازه 90دقیقه، عطش تند زنان را برای نشستن روی سکوها و صندلی‌های ورزشگاه آزادی برطرف کند. قرار است هیأت نظارتی از فیفا بیاید و ما نیز مردمی باشیم؛ بلیت بخریم، فریاد بزنیم و همصدا دعا کنیم تا این‌بار در کنار هم سرود پیروزی بخوانیم. قرار است حضورمان در گام نخست انقدر خوب و سنجیده باشد که از این پس در ورزشگاه‌ها انتظارمان را بکشند. چه باید کرد که این خوشی پایا باشد؟ آیا دیگران هم گشودن درهای ورزشگاه را در برابر بانوان به فال نیک می‌گیرند؟ این پرسشی بود که ما را بر آن داشت با چند تن از فعالان اجتماعی در این‌باره صحبت کنیم و نظر آنها را درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها جویا شویم. شاید پس از این کسی برای رسیدن به آرزویش تلف نشود. 

احمد مازنی؛ عضو کمیسیون فرهنگی و فراکسیون امید مجلس دهم
باید حضور بانوان در ورزشگاه‌ها‌ را براساس معیارهای مشخص و منطقی قضاوت کنیم. اگر در این موضوع معیار انسانی مطرح است، پس هر آنچه درباره مردان برای تعریف شخصیت و کرامت انسان به‌کار برده می‌شود، برای بانوان هم باید استفاده شود. در رابطه با ورزش هم تفاوتی میان خانم‌ها و آقایان وجود ندارد و بر این اساس برای تماشای بازی ملی و باشگاهی نباید مانعی برای بانوان ایجاد کرد. اگر بانوان می‌توانند به تماشای بازی‌های ملی بروند، پس قطعا می‌توانند تماشاچی بازی‌های باشگاهی هم باشند. از نظر من این موضوع اشکال شرعی و قانونی ندارد و نباید مانع‌تراشی کرد. بنده خوش‌بین هستم که بعد از بازی فوتبال ایران و کامبوج شاهد حضور زنان در ورزشگاه‌ها برای مسابقات باشگاهی هم خواهیم بود.

نعمت احمدی؛ حقوق‌دان
من متعلق به نسل قدیم هستم و در دوران قبل از انقلاب به استادیوم آزادی و امجدیه رفته‌ام. بازی‌های دانشگاهی و باشگاهی در امجدیه و مسابقات ملی و لیگ نیز در استادیوم آزادی فعلی برگزار می‌‌شد. من برای بازی ایران و چین در سال 53به ورزشگاه آزادی رفتم. در این مسابقه خانم‌ها و آقایان در کنار هم به تماشای بازی می‌نشستند. اتفاقا در جایی که خانم‌ها حضور داشته‌باشند، آقایان بیشتر رعایت ادب را می‌کنند.
با تکیه بر این سابقه‌ای که شاهدش بودم، فکر می‌کنم وقتی درهای استادیوم در بازی ایران-کامبوج به روی خانم‌ها باز شود، جو ورزشگاه‌ها به سمت درستی پیش خواهد رفت. 
مسئولان باید تلاش کنند تا حضور زنان در بازی‌های ملی نقطه شروع باشد و در آینده خیلی نزدیک شرایط را برای حضور تماشاچیان زن در بازی‌های باشگاهی فراهم کنند.
به‌نظر من اگر حضور زنان در بازی ملی ایران و کامبوج به درستی انجام شود، دیدگاه آن افرادی که گمان می‌کنند حضور زنان در ورزشگاه بی‌عفتی به همراه دارد، تعدیل می‌شود و بعد از این بازی ملی، ورزشگاه‌ها میزبان خانم‌ها در بازی‌های باشگاهی خواهند بود.

آذر منصوری؛ عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات
حضور زنان در استادیوم با توجه به پیگیری‌های فیفا مسئله‌ای نیست که مخالفان همچنان بتوانند در مخالفت با آن سخن بگویند. متأسفانه ایران تنها کشوری است که در مقابل حضور بانوان در ورزشگاه مقاومت نشان می‌دهد. مسئله زنان در کشور ما سیاست‌زده است و متأسفانه به این دلیل هر تحولی که بخواهد در حوزه زنان اتفاق بیفتد با مانع‌تراشی‌های مختلف مواجه می‌شود. 
موضوع حضور زنان در ورزشگاه را نمی‌توان به ممنوعیت قانونی ربط داد، چرا که هیچ منع قانونی برای حضور زنان در استادیوم وجود ندارد. باید قبول کنیم که در این 40سال با تعویق انداختن حضور زنان در ورزشگاه، این موضوع به مناقشه جدی تبدیل شده است و کار به جایی رسیده که امروز شاهد فشار فیفا بر فوتبال کشورمان هستیم. به‌نظر من دیدار ایران و کامبوج می‌تواند یک نمونه باشد تا حساسیت‌هایی که برای حضور زنان در استادیوم وجود دارد، رفع و رجوع شود. وزارت ورزش و جوانان با درنظر گرفتن تمهیداتی می‌تواند نگرانی‌های احتمالی را به حداقل ممکن کاهش دهد تا مقدمه‌ای برای حضور زنان در مسابقات باشگاهی باشد.
بهترین کار این است که وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال به‌گونه‌ای رفتار کنند که با رفع موانع این مسیر هموار شود. واقعیت این است که با توجه به فشارهای فیفا پس از فوت سحر خدایاری، ایران باید به حضور زنان در ورزشگاه تن بدهد و تفاوتی میان بازی‌های ملی و باشگاهی وجود ندارد.

لیلا صوفی‌زاده؛ نایب‌رئیس زنان فدراسیون فوتبال
حضور بانوان در استادیوم‌های ایران نباید محدود به بازی‌های ملی شود، بانوان باید بتوانند در مسابقات باشگاهی نیز حضور داشته باشند. خوشبختانه همه کارها برای حضور بانوان انجام شده است. زیرساخت‌هایی که برای بازی‌های ملی مهیا شده است، برای بازی‌های باشگاهی هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. ما طبق روال معمول مسیر را برای حضور شایسته بانوان در ورزشگاه ادامه می‌دهیم، این خواسته یکی از هدف‌های ما بوده و ان‌اشاءالله محقق شود.

منیژه موذن؛ خبرنگار و فعال حقوق زنان
اگر بخواهیم بازی ایران_کامبوج را به‌عنوان بازی مجزا درنظر بگیریم، ورود بانوان در این بازی می‌تواند حرکت به سمت گشایش محسوب شود. با توجه به اینکه فیفا قرار است هیأتی ناظر را راهی ایران کند تا تأیید کنند که ورود زنان گزینشی و محدود نیست، بلیت‌فروشی انجام می‌شود و پروسه یکسانی با مردان دارند، احتمالا این بازی گشایشی برای ورود زنان به استادیوم خواهد بود. اما باید به این مسئله توجه کرد که در بازی‌های لیگ موضوع کمی تغییر می‌کند. فیفا با قوانینی که به تازگی تصویب کرده است، درباره بازی‌های ملی چنین قانون و قدرتی برای اعمال مبارزه با تبعیض جنسیتی دارد. یعنی در بازی‌هایی که تحت نظارت فیفا برگزار می‌شوند؛ این قانون درباره بازی‌های لیگ صدق نمی‌کند. در نتیجه اگر فدراسیون نخواهد این شرایط را در بازی‌های لیگ فراهم کند، عملا فیفا نمی‌تواند از نظر قانونی مداخله‌ای داشته باشد. معصومه ابتکار، طیبه سیاوشی(نماینده مجلس) و حتی مسعود سلطانی‌فر(وزیر ورزش و جوانان) در  زمان حضورش در مجلس اعلام کردند همه ورزشگاه‌ها مناسب حضور زنان هستند، اما این مسئله در حرف پیش رفت و در عمل پیشرفتی حاصل نشد. همچنان فدراسیون معتقد است ورزشگاه‌ها چه از نظر زیرساخت و چه... مناسب حضور بانوان نیست، قدم آخر برداشته نشده و مخالفان همچنان پافشاری می‌کنند.

حسن روشن؛ بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران
با توجه به تصمیم اخیر فدراسیون و فیفا مبنی بر حضور بانوان در بازی ایران_ کامبوج، فوتبال ایران جهش بزرگی را تجربه خواهد کرد. در شرایط کنونی کشور و با توجه به فشار سیاست‌های خارجی بر مردم، این تصمیم جهش بلندی خواهد بود که روحیه مردم را تغییر می‌دهد. چنین تصمیمی بی‌شک این نگاه را که ایران زیر فشار فیفا و از ترس تعلیق مجبور به چنین تصمیمی شده است از بین خواهد برد. اگر این تصمیم فدراسیون درباره بازی‌های باشگاهی هم اجرایی شود وضعیت به کلی تغییر کرده و متعادل و مناسب خواهد شد. دلم روشن است که صد درصد چنین اتفاقی خواهد افتاد.