داربی ایرانیزه!

بهروز رسایلی| اگرچه اساسا «فوتبال» و به تبع آن داربی پدیده‌های وارداتی هستند، اما مسئولان ایرانی در این سال‌ها همه زورشان را زده‌اند که آنها را از حالت طبیعی خارج کنند و مؤلفه‌های بومی را به آن بیافزایند. البته متأسفانه فرایند ایرانیزه شدن داربی، اغلب به افزودن جنبه‌های شعاری، احساسی و نمایشی کاذب به این بازی بزرگ محدود شده است. در این مطلب برخی از اتفاقاتی را مرور می‌کنیم که فقط در داربی تهران ممکن است دیده شود!     برگزاری ضیافت مشترک بین بازیکنان و مربیان 2‌تیم رقیب، به حتم از آن دست کارهایی است که هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود، اما سرخابی‌ها هنوز هم پیش از داربی بعضا به یک میهمانی مشترک دعوت می‌شوند و کنار هم برای عکاسان لبخند می‌زنند. بارها گفته شده که این قبیل کارهای شعاری روح رقابت را از بین می‌برد و مهم‌ترین بازی باشگاهی کشور را لوس می‌کند، اما انتقادها افاقه نکرده و هنوز جسته و گریخته شاهد برگزاری چنین محافلی هستیم؛ درست مثل میهمانی شب قبل از داربی برگشت پارسال که برانکو را هم بدجوری شاکی کرد.     تا به حال دیده‌اید که بارسلونا یا رئال مادرید برای ال‌کلاسیکو طرح پیراهن فصل‌شان را تغییر بدهند و از لباس مخصوص این بازی رونمایی کنند؟ این هم از دستاوردهای ما ایرانی‌ها در داربی است. این سنت کم‌وبیش همیشه نزد پرسپولیس و استقلال وجود داشته و آنها برای شهرآورد پیراهن متفاوتی به تن کرده‌اند. همین چند روز پیش پرسپولیس پیراهن ویژه داربی86 را رونمایی کرد؛ به مبارکی!     ظاهرا از نظر فدراسیون فوتبال قضاوت داربی نوعی پاداش و هدیه است که می‌شود آن را به بهانه‌های مختلف به این و آن بخشید. مثلا یک روز که یک عده با محسن قهرمانی حال می‌کردند، داوری داربی را به این قاضی همیشه متوسط و جنجالی دادند تا 2‌پنالتی آشکار برای پرسپولیس نگیرد. یک روز هم چون سعید مظفری‌زاده می‌خواست از دنیای داوری بازنشسته شود، قضاوت داربی را برای خداحافظی او در نظر گرفتند و آقا سعید هم که نمی‌خواست در چنین روز عزیزی(!) دل کسی را بشکند، از اخراج پیام صادقیان در دقیقه دوم بازی چشم‌پوشی کرد.     تلویزیون هم در مورد انتخاب گزارشگر داربی، کم‌وبیش همین نگاه را دارد. آنها به جای انتخاب بهترین گزارشگر، معمولا این بازی را بین گزارشگران مختلف می‌چرخانند که همه راضی باشند. به عنوان مثال گزارش داربی برگشت لیگ سوم (بهمن82) در حالی به بهرام شفیع سپرده شد که او از سال‌ها قبل این کار را کنار گذاشته بود. بعد هم درست یا غلط شایعه شد این انتخاب غیرمنتظره، هدیه روز تولد استاد شفیع بوده است!     پیش از داربی برگشت لیگ چهاردهم که در هفته پایانی آن فصل برگزار می‌شد، مهدی طارمی و میلاد فخرالدینی از یک شرکت خودروسازی نفری یک خودرو هدیه گرفتند، چون با انتخاب مردمی، بهترین بازیکنان آن فصل پرسپولیس و استقلال شناخته شده بودند! حالا کاری نداریم که این رویه چقدر حرفه‌ای و استاندارد است، اما اهدای جایزه تا سوت آغاز بازی طول کشید؛ به طوری که این 2‌بازیکن حتی نتوانستند در عکس تیمی سرخابی‌ها حاضر باشند.     در پایان داربی78 که در دور برگشت لیگ سیزدهم برگزار شد و با تساوی بدون گل به پایان رسید، محمد نوری به عنوان بهترین بازیکن فنی زمین و خسرو حیدری به عنوان بهترین بازیکن اخلاق انتخاب شدند و جایزه گرفتند؛ یکی دیگر از آن رسوم من‌درآوردی و سلیقه‌ای که بعد از آن هم دیگر تکرار نشد. فقط یک لحظه فکرش را بکنید فدراسیون فوتبال اسپانیا مثلا راکیتیچ یا تونی کروس را به عنوان مرد اخلاق ال‌کلاسیکو انتخاب کند!