خسرو و این آب گل‌آلود

بهروز رسایلی| استقلال مشکل زیاد دارد و تردیدی نیست که ضربات جانبی زیادی هم به این تیم وارد می‌شود. حتی شاید پشت پرده و به قول خود دوستان «مافیا» هم به نوعی در ناکامی‌های دنباله‌دار آبی‌پوشان دخیل بوده باشد اما اینکه دیگر یکی مثل خسرو حیدری هم خداحافظی‌اش با فوتبال را به همین مسائل ربط بدهد، رسما خنده‌دار است. بسیاری از منتقدان و حتی هواداران استقلال عقیده دارند خسرو 2سال آخر فوتبالش را هم«قاچاقی» در استقلال ماند، وگرنه از نظر فنی مدت‌ها قبل بازنشسته شده بود. وقتی آخرین بار قرارداد او با استقلال به‌مدت3 سال تمدید شد، بسیاری از منتقدان به این موضوع اعتراض کردند و گذر زمان نشان داد این انتقادها اصلا بیراه نبوده است. آن زمان حتی زمزمه‌های عجیبی هم به گوش می‌رسید در مورد اینکه فقط به این دلیل با خسرو تمدید کرده‌اند تا او امید ابراهیمی یعنی باجناقش را در استقلال نگه دارد! 
حتی بدون باورکردن این شایعات هم خسرو خیلی وقت بود که چیزی برای عرضه نداشت. او سال آخر فقط 8 بازی لیگی برای استقلال انجام داد و سال قبلش این آمار، تنها 16بازی بود. البته خیلی پیش از اینها هم تماشاگران تیفوسی استقلال از مصدومیت‌های گاه و بیگاه و ناتوانی فنی و کیفی حیدری به ستوه آمده بودند؛ آنقدر که تصاویر مشاجره‌اش با تماشاگران در حاشیه یکی از بازی‌های استقلال حسابی پربازدید شد و البته فیلمی هم وجود دارد که نشان می‌دهد تماشاگران این تیم دسته‌گل پرتاب شده از سوی خسرو را به سمت خود او برمی‌گردانند.
با این تفاسیر، یکی مثل خسرو واقعا چطور می‌تواند از خداحافظی به‌خاطر مافیا حرف بزند؟ یعنی اگر مافیا نبود، او امسال هم قراردادش را تمدید می‌کرد و به پاس نشستن بی‌ثمر روی نیمکت، 2 میلیارد پول بی‌زبان می‌گرفت؟ کاش همه‌‌چیز را تا این حد «لوث» نکنیم. این آب‌گل‌آلود شاید برای ماهیگیری جان بدهد، اما همه مردم هم اینقدر که خسرو فکر می‌کند فراموشکار نیستند.