• چهار شنبه 5 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 15 شوال 1445
  • 2024 Apr 24
شنبه 9 شهریور 1398
کد مطلب : 75777
+
-

شاعر بی نقاب

سالار‌آبادی: روزهای امیدبخشی در انتظار شعر است و در آینده‌ای نزدیک از شعر کرمانشاه بسیار خواهیم شنید

گپ
شاعر بی نقاب

فرحناز چراغی |  کرمانشاه- خبرنگار:


«بهاره سالارآبادی» یکی از نویسندگان و شاعران جوان کرمانشاهی است. این شاعر تجربه انتشار 2 مجموعه شعر را در کارنامه خود دارد. وی در جشنواره‌های مختلف و کنگره‌های ملی و استانی شعر و شاعری خوش درخشیده است. سالارآبادی متولد بهمن سال ۶۳ است و در مقطع کارشناسی، فلسفه خوانده است. وی غزل می‌سراید و اکنون دبیر انجمن ادبی تخصصی شعر و موسیقی بهار کرمانشاه است که یکشنبه‌های هر هفته در تالار غدیر برگزار می‌شود. در ادامه گفت‌وگوی همشهری را با وی بخوانید. 


از کی شروع به نوشتن کردید و چه عاملی باعث رو آوردنتان به نویسندگی و شاعری شد؟

از نوجوانی عادت به نوشتن و سرودن داشتم اما به دلیل ایرادات فنی بسیار، قابل اعتنا نبودند و از آنها می‌توان تنها به عنوان تجربیات اولیه یاد کرد. بهمن سال ۸۵ با ورود به انجمن‌های ادبی کرمانشاه به‌طور رسمی سرودن شعر را تجربه کردم. بیش از هرچیز علاقه به ادبیات مرا به سمت سرودن کشاند، ادبیات نجات‌دهنده است و می‌شود از هر رنجی به آن پناه برد. 

درباره چه می‌نویسید و درباره چه چیزهایی شعر می‌گویید؟ 

در مورد هر آنچه دغدغه مشترک انسان‌هاست؛ عشق، جامعه و... قالب عمده‌ شعرهایم غزل است، اما در قالب‌های دیگر هم طبع‌آزمایی کرده‌ام. 

کمی از 2 اثر منتشر شده‌تان بگویید.

2 مجموعه شعر به چاپ رسانده‌ام. مجموعه شعر «خوب نیست» که مجموعه‌ای مستقل از شعرهایی است که بین سال‌های ۸۵ تا ۹۳ سروده شده و توسط نشر «فصل پنجم» بهار سال ۹۴ همزمان با نمایشگاه کتاب تهران به چاپ رسید. همچنین مجموعه شعر «ایلواژها» که گزیده‌ای از شعرهای کلاسیک و ترانه شاعران جوان کرمانشاه است.

 بخش ترانه آن را دوست شاعرم «الهام ریزوندی» گردآوری کرد. ابتدا قرار بود آقای «سلیمانی» بخش کلاسیک و آقای «توکلی» بخش ترانه را گردآوری کنند، اما در نهایت کار به من و خانم ریزوندی سپرده شد. فراخوان کار منتشر شد و بعد از گردآوری و ویرایش آثاری که ایراد دستوری داشتند، این مجموعه پاییز سال ۹۶ توسط نشر شانی به چاپ رسید و همزمان با نمایشگاه کتاب کرمانشاه وارد بازار کتاب شد. البته بعضی از شاعران که در هر 2 بخش کلاسیک و ترانه آثارشان را ایمیل کرده بودند، مدعی شدند چاپ اثر بدون اطلاعشان بوده که بر این ادعا جز توهم و خودبزرگ‌بینی نام دیگری نمی‌توان گذاشت. در چاپ بعدی مجموعه ایلواژه‌ها آثار این دسته از افراد حذف خواهد شد. 

درباره موفقیت‌هایتان در جشنواره‌ها بگویید. 

در جشنواره‌های مختلف شعر موفقیت‌هایی در سطح استان، منطقه و کشور داشته‌ام و جوایزی را نیز کسب کرده‌ام که به چند مورد اشاره می‌کنم: کسب مقام سوم مقاله‌نویسی، سال ٨۴ استان کرمانشاه. شاعر برگزیده جشنواره استانی پیامبر اکرم(ص) اسفند سال ٨۵ کرمانشاه. کسب مقام دوم شعر کلاسیک، اولین کنگره ملی شعر زاگرس آذر سال ٨۶ استان کهگیلویه و بویر احمد. کسب مقام دوم شعر کلاسیک، سومین کنگره ملی شعر زاگرس اسفند سال٨۹ استان کهگیلویه و بویر احمد. شاعر برگزیده اولین کنگره منطقه‌ای شعر علمدار کربلا، آذر سال۹۳ استان ایلام.

آیا اعتقادی به برگزاری جشنواره دارید؟ 

جشنواره‌ها اگر سالم برگزار شوند (در روند داوری) و برگزیدگان از پیش تعیین نشده باشند، بدون شک فضای رقابتی سالم و ارزنده‌ای را بین شاعران به ‌وجود می‌آورند و شاهد خلق آثاری باکیفیت خواهیم بود. در داستان نیز این‌چنین است. 

دنیای ادبیات در کرمانشاه در مقایسه با سایر نقاط کشور چطور است؟ 

در حال حاضر ادبیات کرمانشاه خاصه در حوزه شعر نسبت به ادبیات سایر نقاط کشور حال و روز بهتری دارد و این امر در مقایسه آثار شاعران جوان کرمانشاه و دیگر استان‌ها به‌خوبی قابل مشاهده است. شعر روزهای امیدبخشی در پیش ‌رو است و در آینده‌ای نزدیک از شعر کرمانشاه بسیار خواهیم شنید. در مورد نویسندگی هم بهتر است پیشکسوتان این عرصه اظهارنظر کنند. 

از فضای نقد و تبادل افکار در محافل موجود بگویید. 

فضای نقد در بستر انجمن‌های ادبی مناسب است، به شرط این‌که قبل از نقد، فرهنگ نقدپذیری را گسترش دهیم و ظرفیت پذیرش نقد را بالا ببریم. بعضا عکس‌العمل‌های نامطلوبی از سوی شاعرانی که شعرشان مورد نقد و بررسی قرار گرفته، سر می‌زند که خود جای بررسی مفصلی دارد. 

از نظر خودتان شعر شما چه ویژگی‌ای دارد که باعث لذت بردن مخاطب می‌شود؟ 

شاید دلیل لذت بردن مخاطب از شعر من، صداقتی است که پشت واژه‌ها پنهان شده. در شعرها نقاب به چهره ندارم و به‌شدت شبیه به شعرهایم هستم. 

به نظر شما ادبیات کُردی به چه سمت‌و‌سویی می‌رود؟ 

فقط یک غزل کُردی با همکاری خانم الهام ریزوندی سروده‌ام که مربوط به سال‌های پیش است. شعر کُردی گفتن کار مشکلی است که هرکسی از عهده‌ آن برنمی‌آید. ادبیات کُردی بزرگانی دارد که تلاششان برای گسترش و ارتقای زبان و ادبیات کُردی قابل ستایش است. شعر کُردی را بسیار دوست می‌دارم و در فرصتی مناسب اشعاری با زبان کُردی خواهم سرود. 

درباره نویسندگی‌تان هم کمی بیشتر توضیح دهید. چه می‌نویسید؟ و در نویسندگی به دنبال چه هستید و چرا به چنین موضوعاتی می‌پردازید؟ 

تجربه نوشتن داستان و مقاله را دارم. چند سال پیش یکی از مقاله‌هایم با موضوع «ایران‌شناسی» برگزیده شد. مدتی هم نثر ادبی می‌نوشتم، اما بیشترین تمرکزم روی شعر بوده و هست و تصمیم دارم در آینده مجموعه‌ای از نوشته‌هایم را به چاپ برسانم. هم در حوزه نویسندگی و هم در شعر بیش از هر چیز به دنبال خودشناسی هستم. همه‌ انسان‌ها در مسیر کمال قرار دارند و هر کس راهی را برمی‌گزیند، من برای رسیدن به کمال ادبیات را برگزیده‌ام. 

چرا غزل می‌گویید؟

به عقیده‌ من، غزل عاشقانه‌ترین، شورانگیزترین و زیباترین قالب شعر فارسی است و جان مطلب را چنان‌که باید ادا می‌کند. غزل آیینه‌ روح شاعر است.

این خبر را به اشتراک بگذارید