تکیه رضا قلی‌خان

تکیه «رضا قلی‌خان» در محله عودلاجان منطقه 12 از تکیه‌های مشهور تهران قدیم در ایام ماه محرم بود. رضا قلی‌خان از ادیبان، شاعران و تذکره‌نویسان نامدار حکومت ناصرالدین شاه قاجار بود که در زمان امیر الشعرایی خود در تهران، ساکن محله عودلاجان بود. چیزی که امروز به نام تکیه رضا قلی‌خان باقی مانده در واقع خانه و تکیه‌ای است که او در زمان حیاتش بنا کرده بود. همچنین رضا قلی‌خان در مجموعه منزل و عمارتش بنای مدرسه دینی رضا قلی‌خان را ساخت و تا قبل از تأسیس دارالفنون شاگردان زیادی در این مدرسه تحصیل کردند. در دوره پهلوی و مدرن شدن شهر تهران با اجرای طرح خیابان و جدول‌کشی، بخش بزرگی از این تکیه از میان رفت.
در کنار این تغییرات مسجد، آب‌انبار و سقاخانه ساخته و کل بنا هم موقوفه اعلام شد. تکیه موقوفه رضاقلی‌خان اغلب از اول تا پایان محرم برقرار بود و مردم در دهه نخست ماه محرم با بستن پارچه مشکی و علم و کتل، مراسم عزاداری در آن برپا می‌کردند. این تکیه بعد از پامنار مهم‌ترین و طولانی‌ترین گذر محله عودلاجان را به خود اختصاص داده بود. امروز تنها بقایای این بنا مسجد و بخشی از فضای تکیه در خیابان شهید مصطفی خمینی است.