خیر‌رسانی به سبک شکوه بانو

مژگان مهرابی_ خبرنگار

  خیررساندن برای بعضی‌ها حد و مرز ندارد و از کمک کردن به دیگران، چه آشنا باشد و چه غریبه لذت می‌برند. نوع کمک هم برایشان مهم نیست، هدف‌شان باز کردن گره زندگی آدم‌هاست. بعضی با تهیه جهیزیه عروس یا مهیا کردن بساط جشن ازدواج و بعضی هم با رساندن سبد کالا به دست خانواده‌های بی‌بضاعت در این راه قدم برمی‌دارند. مصداق بارز یکی از همین آدم‌های دریادل «شکوه بحیرایی» خیر محله نبی‌اکرم(ص) است که درآمد حاصل از سالن زیبایی‌اش را خرج افراد تنگدست می‌کند. اغلب ساکنان منطقه 14 او را می‌شناسند و با خیررسانی‌اش آشنا هستند. بحیرایی سال‌هاست در مجمع خیّران منطقه فعالیت می‌کند. اما از چند ماه پیش علاوه بر کارهایی که انجام می‌دهد، کارگاه کارآفرینی خیاطی، قالیبافی و آرایشگری در محله راه‌اندازی کرده است. او تاکنون شرایط کسب و کار را برای بیش از 100 هم‌محله‌ای فراهم کرده است. البته حیطه فعالیت بحیرایی، به موارد گفته شده خلاصه نمی‌شود، او برای بانوانی که حرفه‌ای را یادگرفته‌اند، اشتغالزایی کرده تا بتوانند با همت خود سکان زندگی‌شان را به دست بگیرند.

 مسجد حوری
داخل مسجد حوری، درون یکی از اتاق‌ها که مربوط به پایگاه بسیج خواهران است، خانم‌ها برای شرکت در کلاس قالی‌بافی دورهم جمع شده‌اند. تعداد‌شان 8‌ـ 9 نفری می‌شود. یکی، 2 نفرشان هم هنوز نرسیده‌اند. مربی بافت قالی و چله‌کشی است و با طمأنینه آموزش می‌دهد. با تجربه به نظر می‌آید. خانم‌ها همه حواسشان به اوست و با دقت نکاتی که می‌گوید را یادداشت می‌کنند. بحیرایی اشاره می‌کند، بانوان با شرکت در این کارگاه بعد از چند جلسه می‌توانند دار قالی برپا کنند. بیشتر هنرآموزها جوان هستند و تک‌تک بانوی میانسال دیده می‌شود. هرچه هست انگیزه بالایی برای یادگیری قالی‌بافی دارند. «اعظم شهسواری» یکی از آنهاست. می‌گوید: «در مسجد حوری خانم بحیرایی را به من معرفی کردند. 4 جلسه‌ای می‌شود که در این کارگاه شرکت کرده‌ام. غیر از آن در کلاس خیاطی هم شرکت می‌کنم. در کلاس خیاطی مربی به زبان خودمانی و ساده دوختن لباس را آموزش می‌دهد. خانم بحیرایی با یکی از دوستانش صحبت کرده که بعد از آموزش با تولیدی‌اش همکاری کنم.» آموزش کلاس خیاطی رده‌بندی دارد. بعضی‌ها فقط دوخت شلوار را یاد می‌گیرند و بعضی مانتو. عده‌ای هم دوست دارند همه فوت و فن خیاطی را آموزش ببینند. 

 عهدی که با خدا بستم
بحیرایی بانوی توانمندی است. مدیریت یک سالن زیبایی را برعهده دارد و درآمد آنجا را صرف امور خیریه می‌کند. می‌گوید: «در برهه‌ای از زمان گره کوری به زندگی‌ام افتاد. مشکلات مالی‌ام آنقدر زیاد بود که نمی‌دانستم چه باید بکنم. به یاری خدا توانستم بر گرفتاری‌هایم غلبه کنم و همان زمان با خدا عهد بستم که اگر روزی استطاعت مالی پیدا کردم در خدمت بندگانش باشم. به عهدم عمل کردم. تا چند ماه پیش فقط جهیزیه یا سیسمونی تهیه می‌کردم یا هرازچندگاهی با کمک خیّران سبد کالا به خانواده‌های بی‌بضاعت می‌دادم. اما بعد تصمیم گرفتم اشتغالزایی کنم. چراکه با دادن یک سبد کالا یا وجه دستی مشکل این خانواده‌ها حل نمی‌شد. برای همین با چند تن از دوستان خیّرم مشورت کردم و آنها قول مساعدت دادند.» آرایشگری، خیاطی و قالیبافی 3 حرفه‌ای بود که بحیرایی زمینه آموزش آنها را مهیا کرد. حرفه آرایشگری را خودش و دخترانش یاد می‌دهند اما برای کلاس‌های خیاطی و قالیبافی از دو مربی مجرب کمک گرفته است. او ادامه می‌دهد: «راه‌اندازی کارگاه نیاز به فضا داشت که متأسفانه هیچ ارگانی من را در این امر حمایت نکرد. وقتی بچه‌های بسیج مسجد حوری از این ماجرا باخبر شدند از من خواستند کارگاه را در اتاق پایگاه بسیج دایر کنم. فضای بزرگی نیست. شاید 40‌مترمربع وسعت داشته باشد. اما در همین جای کوچک خانم‌ها آموزش می‌بینند.» به گفته خودش از چند ماه پیش تا الان بیش از 100 هنرجو حرفه خیاطی، آرایشگری و قالیبافی را یاد گرفته‌اند. 

 ایجاد اشتغال برای جویندگان کار
اما اقدامی که هدف بحیرایی را ارزشمندتر کرده است، ایجاد اشتغال برای جویندگان کار است. او متذکر می‌شود تا به حال هرکسی در این کارگاه‌ها شرکت کرده را وارد بازار کار کرده است. بحیرایی معتقد است صرفاً فقط آموزش دادن گره‌ای از مشکل افراد دنبال کار باز نمی‌کند. باید برایشان بازار کار ایجاد کرد. او به اندازه کافی اعتبار دارد که از دوست و آشنای دوروبرش برای جور کردن کسب و کار کمک بگیرد. بحیرایی می‌گوید: «خانمی ساکن پاکدشت بود. برایش سخت بود در کارگاه خیاطی یا قالیبافی شرکت کند. مغازه‌ای را در همان محله خودش اجاره و حتی اجناسش را خودم تهیه کردم. الان وضع مالی‌اش خیلی خوب شده است.» او در نظر دارد یک کارگاه کارآفرینی در شهر قم برای طلبه‌ها راه‌اندازی کند. به باور او خیلی از طلبه‌ها زندگی‌شان سخت می‌گذرد و نمی‌توانند در هر محیطی کار کنند. از این‌رو با ایجاد کارگاه کارآفرینی حرفه‌ای را می‌آموزند و می‌توانند وارد بازار کار شوند. این بانوی کارآفرین می‌گوید: «این کارگاه‌ها فقط برای نیازمندان نیست. هر شهروندی می‌تواند از خدمات اینجا بهره‌مند شود. هدف رونق گرفتن زندگی‌هاست. برای همین فوت و فن بازاریابی را به آنها یاد می‌دهیم.»