کسب مهارت
اخیراً برخی مدارس، علاوه بر درس و مشق، به نیازهای متفاوت نوجوان‌ها پی برده‌اند. البته شاید دلیلش این باشد که دانش‌آموزان آن مدارس، کمی زبل‌تر بوده‌اند و خواسته‌هایشان را به زبان آورده‌اند. همین چند روز پیش، مهمان یکی از همین مدارس بودم. توی دفتر، آقای بنی‌طبا، هنرمند، فعال قرآنی و معاون پرورشی آن مدرسه از کلاس‌های مهارتی متفاوت مدرسه می‌گفت. حاصل گفت‌و‌گوی دوچرخه با این هنرمند را بخوانید:
کلاس‌های تابستانی در فضایی خارج از مدرسه برگزار می‌شود؟
فضای مدرسهی ما دلباز و مناسب است، اما بیش‌از 20سال است که در جمع همکارانم به این نتیجه رسیده‌ایم که خوب است بچه‌ها در فصل تابستان، کمی از فضای مدرسه فاصله بگیرند. به‌همین دلیل، کلاس‌ها را در یکی از اردوگاه‌های تهران برگزار می‌کنیم.
و محتوای کلاس‌ها؟
نیاز به پرکردن اوقات فراغت، مدت‌هاست که در جامعه احساس شده؛ اما باید حالابه غنی‌سازی اوقات فراغت فکر کرد. نگاه ما در مدرسه این بود که در این کلاس‌ها، به مهارت، هنر و دست‌ورزی در کنار جذابیت و شادابی توجه کنیم؛ و نکته‌ی بعدی این که دلمان می‌خواست موضوع کلاس‌ها، پروژه محور باشد، یعنی هر دانش‌آموز بعد از شرکت در هر کلاس، بتواند محصولی را تولید و یا عرضه کند.
با این ایده، چه کلاس‌هایی برای بچه‌ها برگزار می‌کنید؟
17 عنوان کلاس متفاوت برگزار می‌کنیم؛ کلاس‌هایی مثل موزائیک کاشی، سفال‌گری، داستان‌نویسی، عکاسی، تواشیح، حشره‌شناسی، کمک‌های اولیه و... که بچه‌ها با توجه به علاقه، تعدادی از آن‌ها را انتخاب می‌کنند.
دستاورد پروژه‌ها چگونه عرضه می‌شود؟
روز آخر دوره، نمایشگاهی برگزار می‌کنیم که بچه‌ها محصولاتشان را عرضه می‌کنند. حتی برخی از اولیا، تولیدات بچه ها را از نمایشگاه می‌خرند.
پس برعکس خیلی از مدارس که تابستان بچه‌ها را با حساب و علوم و هندسه پر می‌کنند، این‌جا از درس و مشق خیلی خبری نیست؟
مدرسهی ما در طول سال تحصیلی، فضای علمی گسترده‌ای دارد و بچه‌ها و همکاران من در حوزه‌ی علمی، تلاش فراوانی می‌کنند، اما تابستان بچه‌ها در مقطع دبستان و متوسطه‌ی اول، فقط با کلاس‌های مهارتی پر می‌شود.
خودتان هم فرزند نوجوان دارید، برای او چه برنامه‌هایی تدارک می‌بینید؟
امیررضا هم دانش‌آموز دوره‌ی اول دبیرستان است. تلاش می‌کنم هر تابستان با توجه به علاقه‌اش و توانایی‌های خودم، مهارتی‌هایی را به او بیاموزم. مثلاً امسال او در مسابقه‌ی انشای نماز در سطح استان، سوم شد؛ پس او را تشویق کردم که بیش‌تر بنویسد و مطالعه کند؛ فرصت مناسب برای یادگیری هنر خوشنویسی و قطاعی هم برایش فراهم کرده‌ام.
