دولت به دنبال خط فقر نیست

شیوا حقیقت‌جو/روزنامه نگار


قطعا دولت به عنوان سیاست‌گذار کلان اقتصاد باید رفاه کارگران را با ابزارهایی چون یارانه نقدی، سبد کالا یا توزیع یارانه‌ای کالا برگرداند. نباید زور و فشارش را روی کارفرما بیاورد و از طرق دیگر آن را تامین کند. باید سیاست‌هایی را در طول زمان به کار بگیرد و لازم است در تعیین خط‌مشی‌ها از طریق ارزیابی آمار و ارقام خط فقر، به عنوان شاخصی کاربردی بهره جوید.
خلیل حیدری، استاد موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی در گفت و گو با همشهری اما می‌گوید:« خط فقر به عنوان یک شاخص در تعیین حداقل دستمزد با شیوه‌های مختلف اندازه‌گیری می‌شود و نتایج مختلفی در بردارد. اما دولت هنوز به یک جمع‌بندی برای اینکه یک روش واحد را انتخاب کند نرسیده. به همین علت است که ما شاهد اعلام آمار از مرجع‌های رسمی ‌نیستیم. علت اینکه دولت خیلی پیگیر محاسبات خط فقر به شکل پیوسته و رسمی‌نیست در بحث سیاست‌گذاری‌هاست. در تمام دنیا چالش فقر چیزی نیست که جامعه درگیر آن شود و اگر آماری منتشر شود در بحث سیاست‌گذاری‌ها دخیل نیست و صرفا جنبه پژوهشی دارد ولی در ایران چون اطلاعات را باید در سیاست‌گذاری‌ها دخیل کنیم، در چنین شرایطی روش‌های آماری محل اختلاف نظرها می‌شود. مثلا اگر خط فقر را بر مبنای 2هزار کالری بگیریم یک درصدی از فقرا به دست می‌آید، 2100یا 2300کالری بگیریم درصد دیگری. بودجه دولت هم محدود است و اگر بخواهد بودجه‌ای کلان برای فقرزدایی تخصیص دهد با چالش مواجه می‌شود. اگر هم روشی که آمار فقرا را کم نشان می‌دهد را به کار بگیرد بخشی از فقرا مشمول منافعی که در بودجه‌ها اختصاص می‌یابد، نمی‌شوند و عملا حذف خواهند شد».