خود باحال پنداری

جوری که بعضی آدم‌ها به‌خودشان نگاه می‌کنند و تصوراتی که از خودشان دارند، واقعا حسادت‌برانگیز است. کاش ما هم می‌توانستیم همینطوری به‌خودمان نگاه کنیم و خودمان از خودمان لذت ببریم؛ به‌عنوان مثال دیروز میلاد میداوودی گفته: «یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث شد من از استقلال بروم این بود که وقتی وارد ورزشگاه می‌شدیم من قبل از همه تشویق می‌‌شدم.» استقلالی که میداوودی در موردش حرف می‌زند، تیمی است که یک فوج ستاره داشت؛ از فرهاد مجیدی و مهدی رحمتی و پژمان منتظری گرفته تا آرش برهانی و مجتبی جباری و آندو. حالا اینکه تماشاگران قبل از همه این اسم‌ها، میلاد میداوودی را تشویق می‌کردند هم در نوع خودش جالب است. اصلا شاید به سبک تعامل پرسپولیسی‌ها با فرشاد احمدزاده، استقلالی‌ها هم در آن زمان بعد از تشویق مفصل میداوودی شعار می‌دادند: «به احترام میلاد، آهای فرهاد مجیدی!» البته راز محبوبیت میداوودی را قبلا جیمی‌جامپ‌های تکراری لو داده بودند!